คือกระต่ายของเราเป็นมะเร็งคะ เดิมทีน้องรักษาแถวรามอินทิรา เป็นโรงพยาบาลเฉพาะทางเหมือนกันคะ แต่ด้วยความที่น้องอาการแย่กระทันหัน และไกลจากบ้านเรา เราจึงน้องไปที่โรงพยาบาลอีกแห่ง ที่กระต่ายอีกตัวที่บ้านเราหาประจำ (ด้วยความที่ไว้ใจหมออ่ะนะคะ)
การรักษาเรารู้สึกว่าโอเคนะ มาเป็นประเด็นก็ช่วงที่น้องอาการทรุดมากๆ (แต่น้องอยู่ที่บ้าน) น้องต้องใช้เครื่องให้ออกซิเจนตลอด (คือหยุดไม่ได้เลย) น้องอาการทรุดและกินไม่ได้ เราไลน์ไปถามทางโรงพยาบาล ครั้งแรกคุณหมอโทรกลับมา ถามอาการแล้วพอดูว่าทำอะไรไม่ได้ คุณหมอเขาแจ้งว่าถ้าเป็นจากมะเร็งเอาไปโรงพยาบาลก็ทำอะไรไม่ได้มาก
วันถัดมา น้องไม่ทานอะไรเลยย เราก็พยายามถามโรงพยาบาลว่าทำอะไรได้บ้าง พอมีวิธีไหนช่วยได้บ้าง ก็บอกว่าให้พาน้องไปแอดมิทให้น้ำเกลิอ ซึ่งเราก็แจ้งไปแล้วว่าน้องไปจากเครื่องช่วยหายใจไม่ได้ แล้วเครื่องมันต้องต่อปล๊กตลอดเวลา
ซึ่งกำลังไฟมันเยอะมาก ไม่ว่าจะปลั๊กพ่วง หรือ UPS ที่ขายใกล้ๆบ้าน มันก็ไม่สามารถจ่ายไฟมากขนาดนั้น
จนเราทักไปถามอีกทีเพราะน้องดูแย่มากว่าเราซื้อน้ำเกลือมาให้เองได้ไหม ... โรงพยาบาลก็หายเงียบไปเลย สุดท้ายเราโทรไปหา เขาก็ตอบมาเหมือนเดิมแหละว่าให้น้ำเกลือเองไม่ได้ เพราะแบบนั้นแบบนี้... แต่น้องอ่ะ วิกฤติแล้วอ่ะคะ
เราอ่ะ ไม่ได้โทษโรงพยาบาลหรอกนะคะ
แค่เรารู้สึกว่า ถ้ามีใครสักคนช่วย วันนี้น้องกระต่ายเราคงไม่ตาย... เรารู้สึกว่า การที่เราถาม ในขณะที่น้องวิกฤติขนาดนั้น เขาน่าจะตอบ ไม่ใช่เงียบหายไปจนเรารู้สึกเหมือนโดยลอยแพแบบนั้น
ไม่มีความช่วยเหลือใดๆ ทั้งที่ค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลสูงมาก... เราแอบรู้สึกแย่อ่ะคะ
มันปกติใช่ไหมคะ ถ้าเป็นสัตว์ป่วย ที่ดูไม่มีทางจะรักษา ก็จะทิ้งไปเลย แล้วก็ให้เขานอนรอความตายอ่ะคะ
เป็นเรื่องปกติของโรงพยาบาลสัตว์ไหมคะ... เราพาน้องกระต่ายไปหาหมอ
การรักษาเรารู้สึกว่าโอเคนะ มาเป็นประเด็นก็ช่วงที่น้องอาการทรุดมากๆ (แต่น้องอยู่ที่บ้าน) น้องต้องใช้เครื่องให้ออกซิเจนตลอด (คือหยุดไม่ได้เลย) น้องอาการทรุดและกินไม่ได้ เราไลน์ไปถามทางโรงพยาบาล ครั้งแรกคุณหมอโทรกลับมา ถามอาการแล้วพอดูว่าทำอะไรไม่ได้ คุณหมอเขาแจ้งว่าถ้าเป็นจากมะเร็งเอาไปโรงพยาบาลก็ทำอะไรไม่ได้มาก
วันถัดมา น้องไม่ทานอะไรเลยย เราก็พยายามถามโรงพยาบาลว่าทำอะไรได้บ้าง พอมีวิธีไหนช่วยได้บ้าง ก็บอกว่าให้พาน้องไปแอดมิทให้น้ำเกลิอ ซึ่งเราก็แจ้งไปแล้วว่าน้องไปจากเครื่องช่วยหายใจไม่ได้ แล้วเครื่องมันต้องต่อปล๊กตลอดเวลา
ซึ่งกำลังไฟมันเยอะมาก ไม่ว่าจะปลั๊กพ่วง หรือ UPS ที่ขายใกล้ๆบ้าน มันก็ไม่สามารถจ่ายไฟมากขนาดนั้น
จนเราทักไปถามอีกทีเพราะน้องดูแย่มากว่าเราซื้อน้ำเกลือมาให้เองได้ไหม ... โรงพยาบาลก็หายเงียบไปเลย สุดท้ายเราโทรไปหา เขาก็ตอบมาเหมือนเดิมแหละว่าให้น้ำเกลือเองไม่ได้ เพราะแบบนั้นแบบนี้... แต่น้องอ่ะ วิกฤติแล้วอ่ะคะ
เราอ่ะ ไม่ได้โทษโรงพยาบาลหรอกนะคะ
แค่เรารู้สึกว่า ถ้ามีใครสักคนช่วย วันนี้น้องกระต่ายเราคงไม่ตาย... เรารู้สึกว่า การที่เราถาม ในขณะที่น้องวิกฤติขนาดนั้น เขาน่าจะตอบ ไม่ใช่เงียบหายไปจนเรารู้สึกเหมือนโดยลอยแพแบบนั้น
ไม่มีความช่วยเหลือใดๆ ทั้งที่ค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลสูงมาก... เราแอบรู้สึกแย่อ่ะคะ
มันปกติใช่ไหมคะ ถ้าเป็นสัตว์ป่วย ที่ดูไม่มีทางจะรักษา ก็จะทิ้งไปเลย แล้วก็ให้เขานอนรอความตายอ่ะคะ