คือว่าเราก็เป็นคนปกติเลยแหละค่ะแต่พอช่วงดึกๆหรือช่วงที่มันน่าเบื่อมากๆเราก็จะรู้สึกแปลกๆไปเรามองโลกในแง่ร้ายมากขึ้นเพราะคิดว่ามันดูเหมือนเป็นความจริงอันนี้เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันตั้งแต่เราเป็นแบบนี้เราก็รู้สึกไม่เข้าใจตัวเองมากขึ้นไปทุกวันตอนที่เราเป็นแบบนั้นเรารู้สึกว่าเราเข้าใจทุกอย่างเรารู้สึกว่าเราบังคับตัวเองอยู่ตลอดแต่มันเหมือนไม่เต็ม100%ค่ะแล้วก็ชอบทำตรงข้ามกับเราที่เป็นปกติเกือบทุกอย่างพอเรากลับมาเป็นปกติเราก็จำได้นิดหน่อยว่าทำอะไรไปแต่ก็งงตัวเองอยู่ดีค่ะว่าทำไปทำไมแล้วมันเป็นปัญหาที่ว่าเวลาเรามีแฟนค่ะช่วงแรกๆเราก็ดูแลดีแบบปกติเลยแต่พอผ่านไปประมาณ2อาทิตย์เรามั่นใจว่าเรารักเค้ามากแต่เราเป็นคนบอกเลิกเขาไปเองเรารู้สึกค่ะว่าพูดบอกเลิกเขาไปจริงๆแต่เราไม่ได้อยากเลิกด้วยซํ้าแล้วเราก็ลองนึกดูว่าอะไรที่ทำให้เราบอกเลิกเขาเราก็นึกไม่ออกค่ะคือมันเป็นแบบนี้มาหลายคนแล้วค่ะเราไม่อยากทำให้ใครเจ็บอีกครอบครัวก็เหมือนกันค่ะแต่พอมันเป็นแบบนี้เราก็เริ่มทะเลาะกับแม่บ่อยขึ้นแต่เราจำไม่ได้เลยค่ะ เหตุผลที่ทำให้เราทะเลาะกับคนอื่นมันปัญหามากถึงขนาดที่เราไม่มีเพื่อนคบเลยค่ะมีคำแนะนำอะไรมั้ยคะ...
รู้สึกเหมือนมี2คนในร่างเดียวควรทำยังไงดีคะ?