[code]ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะครับ ผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย และไม่เคยมีแฟนมาก่อน ปีนี้ก็26ปีแล้ว
แล้วก็ไม่ค่อยได้คุยกับใคร (ในฐานะคนคุย) เพราะเราแค่รู้สึกว่า ยังไม่เคยมีใครคุยแล้วลงตัว ไม่ใช่เขาไม่ดีนะครับ แค่เขาไม่ใช่ในแบบที่เราต้องการ แล้วต้องยอมรับว่า ตัวผมเองก็เปิดใจรับคนอื่นค่อนข้างยาก
แต่กับคนรอบข้างในชีวิตจริง และครอบครัวแล้ว ผมเป็นคนพูดเก่ง และฟังเก่ง มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้ากับคนอื่นและคนแปลกหน้าได้ง่าย แบบไม่เขินอาย
ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ(ที่ไม่ใช่คนรัก) มันไปได้ดีทุกๆด้านเลยครับ
เพื่อนผมบอกว่า ผมมีนิสัยที่ค่อนข้างโตเป็นผู้ใหญ่ และค่อนข้างจริงจังกับการใช้ชีวิต(ของตัวเอง) และทำงานเก่ง
ผมเป็นคนทะเยอทะยานค่อนข้างสูงครับ เนื่องจากวัยเด็กชีวิตผมไม่ได้สบายนัก แต่ก็ไม่ได้ลำบาก
แต่ตอนนี้ชีวิตมันดีขึ้นมากๆด้วยความอดทนและความพยายามของผม และผมเชื่อว่าผมจะเติบโตและไปได้ไกลกว่านี้เรื่อยๆ
ซึ่งโดยภาพรวมดูเหมือนผมถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่ดีพอสมควร (แต่ความจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น) เพราะบุคลิกภายนอกของผม ดูเป็นคนเจ้าสำอางค์ (ไม่ทนแดด, ความร้อน) ค่อนข้างเนี๊ยบ รักสะอาด ดูสุภาพ และดูเป็นคนที่มีความมั่นใจระดับนึง
ผมเคยถามคนอื่นว่า ทำไมผมถึงไม่เคยมีแฟน ไม่ค่อยมีคนมาจีบหรือเข้าหาผมเลย
คำตอบที่ได้จากเพื่อนและรุ่นพี่ประมาณ 4-5 คน คือ
ผมดูเป็นคนที่เป็นทางการเกินไป แม้ยามพูดจาปกติกับคนรอบข้าง(ที่ไม่ใช่เรื่องงาน) ก็ยังติดความเป็นทางการ จึงดูเข้าถึงยาก ยิงมุกตลกฮิตๆดังๆก็ไม่ค่อยเก็ท(เพราะไม่ค่อยเล่นโซเชียลหรือเสพข่าว)
คนที่จะเข้ามาก็ไม่รู้ว่าจะเข้ามาอยู่หรือเติมเต็มส่วนไหนของชีวิตเรา ไม่รู้จะยืนตรงไหน เพราะเราเป็นคนทำอะไรด้วยตัวเองได้ทุกอย่าง (ก็ผมโสดมาทั้งชีวิต ก็ไม่แปลกที่ผมจะจัดการปัญหาทุกอย่างในชีวิตได้ด้วยตัวเองใช่ไหมครับ)
แต่ลึกๆในมุมของคนที่ดูเข้มแข็งอย่างผม ก็มีมุมอ่อนแอที่คนอื่นไม่เคยเห็นเหมือนกัน ในวัยทำงานบางทีเราก็เหนื่อยมากๆ มีปัญหาหนักๆเข้ามา มันก็ทำให้เราอ่อนแอและร้องไห้คนเดียวได้เช่นกัน แต่ก็ต้องฮึบและเดินต่อให้ได้ด้วยตัวเอง (ผมไม่เคยเล่นปัญหาตัวเองให้พ่อแม่ฟังเลยครับ เพราะคิดว่าท่านก็อายุมากแล้ว ไม่ควรจะมารับรู้อะไรที่ทำให้เกิดความเครียดหรือลำบากใจอีกแล้ว แล้วมันก็เป็นปัญหาเราเอง ก็ต้องแก้เอง)
ผมยังคงรอคอยคนที่จะมายืนข้างๆกันสักสันนึง(ถ้ามี) และเขาจะเป็นแฟนคนแรกของผม
แต่ก็มีพี่เคยบอกว่า "สเปคเราสูง มีแต่ในนิยาย" ทำให้เรากลับมาคิด จริงใช่ไหม เราไม่เคยพูดถึงว่าเราอยากได้คนหน้าตาดีมากๆ หรือรวยมากๆ เลยนะ ทำไมถึง.....
ผมแค่อยากได้คนที่มี life style และมีนิสัย ความคิด ทัศนคติ คล้ายๆกันเท่านั้นเอง
อย่างที่บอกผมดูโตเป็นผู้ใหญ่ และหลงรักในการทำงานมากๆ ผมเลยตั้ง target ว่าเขาควรจะโตเป็นผู้ใหญ่กว่าผม เคารพและเข้าใจในตัวผม เพราะผมคิดว่า ความรักในวัยนี้จะไม่เหมือนความรักในวัยรุ่นอีกต่อไปแล้ว ต่างคนต้องช่วย support กันและกัน และเดินหน้าต่อไปด้วยกัน โดยไม่มีฝ่ายใดฉุดรั้งชีวิตใครไว้
และผมยังจะไม่เชื่อคำที่ว่า "ความสำเร็จที่ต้องโดดเดี่ยว"
นอกจากนี้ ผมหลงรักในการพัฒนาตัวเองครับ โดยเฉพาะด้านSoft Skill ผมจะมีความสุขมากๆ ที่เห็นตัวเองได้เติบโตและเก่งขึ้น เป็นคนที่มีคุณภาพมากขึ้น มีสุขภาพที่ดีจากการออกกำลังกายและกินอาหารที่ดี มีบุคลิกภายนอกการวางตัวที่ดีขึ้น มีการควบคุมอารมณ์และทัศนคติที่ดีขึ้น เป็นเพื่อนร่วมงานและเป็นหัวหน้าที่ดีในที่ทำงาน (แต่ด้านให้เวลากับครอบครัวและความรัก ผมอาจทำได้ไม่ดีนัก)
ผมเป็นคนขี้เบื่อ ไม่ชอบอะไรจำเจ และชอบพบปะผู้คนเสมอๆครับ ผมชอบภาษาอังกฤษมากๆ และโชคดีที่ยังได้ใช้และพัฒนามันเรื่อยๆกับงานที่ทำ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ ถ้าบางท่านอาจอ่านจบจนมาถึงตรงนี้ ผมยินดีที่จะได้รับคำแนะนำ น้อมรับคำติชมทุกอย่าง หากในบางท่านมีประสบการณ์คล้ายๆผม และอยากจะบอกอะไรผม ผมจะยินดีมากๆเลยครับ
[/code]
มีคนบอกว่า การหาแฟนที่มีนิสัยอย่างที่เราวาดไว้ หายากกว่าแฟนหน้าตาดีเสียอีก จริงไหมครับ
แล้วก็ไม่ค่อยได้คุยกับใคร (ในฐานะคนคุย) เพราะเราแค่รู้สึกว่า ยังไม่เคยมีใครคุยแล้วลงตัว ไม่ใช่เขาไม่ดีนะครับ แค่เขาไม่ใช่ในแบบที่เราต้องการ แล้วต้องยอมรับว่า ตัวผมเองก็เปิดใจรับคนอื่นค่อนข้างยาก
แต่กับคนรอบข้างในชีวิตจริง และครอบครัวแล้ว ผมเป็นคนพูดเก่ง และฟังเก่ง มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้ากับคนอื่นและคนแปลกหน้าได้ง่าย แบบไม่เขินอาย
ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ(ที่ไม่ใช่คนรัก) มันไปได้ดีทุกๆด้านเลยครับ
เพื่อนผมบอกว่า ผมมีนิสัยที่ค่อนข้างโตเป็นผู้ใหญ่ และค่อนข้างจริงจังกับการใช้ชีวิต(ของตัวเอง) และทำงานเก่ง
ผมเป็นคนทะเยอทะยานค่อนข้างสูงครับ เนื่องจากวัยเด็กชีวิตผมไม่ได้สบายนัก แต่ก็ไม่ได้ลำบาก
แต่ตอนนี้ชีวิตมันดีขึ้นมากๆด้วยความอดทนและความพยายามของผม และผมเชื่อว่าผมจะเติบโตและไปได้ไกลกว่านี้เรื่อยๆ
ซึ่งโดยภาพรวมดูเหมือนผมถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่ดีพอสมควร (แต่ความจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น) เพราะบุคลิกภายนอกของผม ดูเป็นคนเจ้าสำอางค์ (ไม่ทนแดด, ความร้อน) ค่อนข้างเนี๊ยบ รักสะอาด ดูสุภาพ และดูเป็นคนที่มีความมั่นใจระดับนึง
ผมเคยถามคนอื่นว่า ทำไมผมถึงไม่เคยมีแฟน ไม่ค่อยมีคนมาจีบหรือเข้าหาผมเลย
คำตอบที่ได้จากเพื่อนและรุ่นพี่ประมาณ 4-5 คน คือ
ผมดูเป็นคนที่เป็นทางการเกินไป แม้ยามพูดจาปกติกับคนรอบข้าง(ที่ไม่ใช่เรื่องงาน) ก็ยังติดความเป็นทางการ จึงดูเข้าถึงยาก ยิงมุกตลกฮิตๆดังๆก็ไม่ค่อยเก็ท(เพราะไม่ค่อยเล่นโซเชียลหรือเสพข่าว)
คนที่จะเข้ามาก็ไม่รู้ว่าจะเข้ามาอยู่หรือเติมเต็มส่วนไหนของชีวิตเรา ไม่รู้จะยืนตรงไหน เพราะเราเป็นคนทำอะไรด้วยตัวเองได้ทุกอย่าง (ก็ผมโสดมาทั้งชีวิต ก็ไม่แปลกที่ผมจะจัดการปัญหาทุกอย่างในชีวิตได้ด้วยตัวเองใช่ไหมครับ)
แต่ลึกๆในมุมของคนที่ดูเข้มแข็งอย่างผม ก็มีมุมอ่อนแอที่คนอื่นไม่เคยเห็นเหมือนกัน ในวัยทำงานบางทีเราก็เหนื่อยมากๆ มีปัญหาหนักๆเข้ามา มันก็ทำให้เราอ่อนแอและร้องไห้คนเดียวได้เช่นกัน แต่ก็ต้องฮึบและเดินต่อให้ได้ด้วยตัวเอง (ผมไม่เคยเล่นปัญหาตัวเองให้พ่อแม่ฟังเลยครับ เพราะคิดว่าท่านก็อายุมากแล้ว ไม่ควรจะมารับรู้อะไรที่ทำให้เกิดความเครียดหรือลำบากใจอีกแล้ว แล้วมันก็เป็นปัญหาเราเอง ก็ต้องแก้เอง)
ผมยังคงรอคอยคนที่จะมายืนข้างๆกันสักสันนึง(ถ้ามี) และเขาจะเป็นแฟนคนแรกของผม
แต่ก็มีพี่เคยบอกว่า "สเปคเราสูง มีแต่ในนิยาย" ทำให้เรากลับมาคิด จริงใช่ไหม เราไม่เคยพูดถึงว่าเราอยากได้คนหน้าตาดีมากๆ หรือรวยมากๆ เลยนะ ทำไมถึง.....
ผมแค่อยากได้คนที่มี life style และมีนิสัย ความคิด ทัศนคติ คล้ายๆกันเท่านั้นเอง
อย่างที่บอกผมดูโตเป็นผู้ใหญ่ และหลงรักในการทำงานมากๆ ผมเลยตั้ง target ว่าเขาควรจะโตเป็นผู้ใหญ่กว่าผม เคารพและเข้าใจในตัวผม เพราะผมคิดว่า ความรักในวัยนี้จะไม่เหมือนความรักในวัยรุ่นอีกต่อไปแล้ว ต่างคนต้องช่วย support กันและกัน และเดินหน้าต่อไปด้วยกัน โดยไม่มีฝ่ายใดฉุดรั้งชีวิตใครไว้
และผมยังจะไม่เชื่อคำที่ว่า "ความสำเร็จที่ต้องโดดเดี่ยว"
นอกจากนี้ ผมหลงรักในการพัฒนาตัวเองครับ โดยเฉพาะด้านSoft Skill ผมจะมีความสุขมากๆ ที่เห็นตัวเองได้เติบโตและเก่งขึ้น เป็นคนที่มีคุณภาพมากขึ้น มีสุขภาพที่ดีจากการออกกำลังกายและกินอาหารที่ดี มีบุคลิกภายนอกการวางตัวที่ดีขึ้น มีการควบคุมอารมณ์และทัศนคติที่ดีขึ้น เป็นเพื่อนร่วมงานและเป็นหัวหน้าที่ดีในที่ทำงาน (แต่ด้านให้เวลากับครอบครัวและความรัก ผมอาจทำได้ไม่ดีนัก)
ผมเป็นคนขี้เบื่อ ไม่ชอบอะไรจำเจ และชอบพบปะผู้คนเสมอๆครับ ผมชอบภาษาอังกฤษมากๆ และโชคดีที่ยังได้ใช้และพัฒนามันเรื่อยๆกับงานที่ทำ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ ถ้าบางท่านอาจอ่านจบจนมาถึงตรงนี้ ผมยินดีที่จะได้รับคำแนะนำ น้อมรับคำติชมทุกอย่าง หากในบางท่านมีประสบการณ์คล้ายๆผม และอยากจะบอกอะไรผม ผมจะยินดีมากๆเลยครับ
[/code]