วันที่เขียน08/042566 วันที่8เมษายนพ.ศ.2566
ทำไมเราต้องจริงจังกับคนที่เรารักขนาดนี้ด้วยน่ะ? วันที่รู้จักกันครั้งแรกปี2563 สำหรับตัวผมผมว่าความรักมันคือการที่2สองคนอยู่ด้วย แต่จะมีความสุขหรือมั้ยก็ต้องแล้วแค่คู่ของแต่ละคน เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง ตอนแรกผมกับแฟนผมก็เป็นเพื่อนกันนี้แหละตอนที่ผมเข้ามัธยมมาใหม่แล้วผมย้ายมาเรียนที่โรงเรียนใหม่ผมก็ได้รู้จักกับแฟนผม เดี๋ยวผมจะเรียกชื่อสมมุติว่าชื่อบีนะครับ คือตอนแรกผมไม่รู้จักใครเลยในโรงเรียนผมมันก็มีเพื่อนที่ผมรู้จักใหม่มันมาบอกว่ามันมีคนชอบผม ตอนนั้นผมก็รู้สึกตื่นเต้นมาก แล้วบีก็ได้มาชวนผมคุกแล้วก็ขอเฟสกันก็คุยๆกันได้ซักพักแล้วผมก็มาจับได้ว่าเค้าคุยกับเพื่อนผมด้วยที่มาจากโรงเรียนเก่าเหมือนกัน พอผมกับเพื่อนรู้ว่ามีคนคุยคนเดียวกัน พวกผมก็ออกมาจากจุดนั้น ถามว่าตอนนั้นผมรู้สึกอะไรมั้ย ผมบอกได้เลยว่าเสียใจมากเพราะตอนนั้นผมก็รู้สึกดีกับบีมากๆ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกอย่างที่ผมรู้สึกมั้ย หลังจากนนั้นผมก็ออกมาจากจุดนั้น เอ้อ ลืมบอก ว่าผมกับบีอยู่ห้องเดียวกัน ตอนนี้โรงเรียนผมเค้าแบ่งห้องกันเพราะอยู่ในช่วงโควิคช่วงที่คุยกันก็ไม่ได้ค่อยเห็นหน้ากันซักเท่าไหร่ พอเปลี่ยนมาเรียนรวมกันผมกับบีก็สนิทกันมากขึ้นผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมกับบีถึงได้มาสิมทกัน แต่ตอนนั้นก็ชอบยังชอบๆบีอยู่
2564พอผ่านมาอีกปีนึงผมก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกตอนนั้นผมรู้สึกดีใจมากๆแบบบอกไม่ถูกเลย เพราะตอนนั้นก็ยังคงชอบอยู่แล้วเราก็สนิทกันมากกว่าเดิมแต่ช่วยแต่ปีนี้ไม่ได้มีอะไรเป็นพอเศษเพราะมาเรียนได้แค่1เดือนเพราะช่วงนั้นโควิคหนักมากก็เลยให้เรียนออนไลน์งั้นปีนี้ก็พอแค่นี้เพราะปีนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไร
2565 แล้วก็มาปีนี้อีกปีผมก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกตอนนั้นผมโคตรดีใจ ดีใจแบบดีใจมากๆๆๆ ก็พอเปิดเรียนมาผมก็มานั่งข่างๆกันเลย ก็คุยๆเล่นหลอกล้ออะไรกันไป ตอนนั้นมีแต่คนบอกว่าผมกับบีเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นผมก็ยังชอบอยู่เอาตรงๆเลยผมชอบบีไม่เคยเปลี่ยนถึงผมจะมีคนใหม่จะผมก็ยังชอบบีอยู่ อาๆ เล่าต่อช่วงนั้นผมก็โทรกับบีทุกวัน เพราะก็มีวันที่26/06/2565 เป็นวันที่พิเศษสำหรับผมมากเพราะวันนั้นผมกับบีมาคุยๆกันตัวผมก็บอกกับบีว่าตอนนี้ผมยังชอบบีอยู่แล้วก็ชอบมากๆแล้วก็รู้สึกดี ตอนนั้นบีดูตกใจตอนนั้นผมก็กังวลใจละกลัวจะเสียเพื่อนไป แต่ผมก็มาคิดๆดูมันเสียเพื่อนไปตั้งแต่ผมรู้สึกดีกับบีแล้ว แล้วก็ก็ได้พูดมา มันเป็นประโยคที่ผมได้ยินมากที่สุดคือ บีได้บอกกับผมว่าก็ชอบเหมือนกันก็ยังชอบอยู่ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วหลังๆมาก็รู้สึกดีด้วย แล้วก็ลองเก่งพูดเล่นๆว่าเราจะกลับมาคุยกันได้มั้ยตอนนั้นก็หลังคำตอบนะ
ว่ามันจะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ แล้วบีก็บอกว่าก็กลับมาคุยได้นะ เพราะก็อยากให้กลับมากอยู่แล้ว ตอนนั้ผมดีใจมาก
ทุกคนก็ต้อวเลยได้ยินสัมนวลคำนี้แน่ ได้คืบแล้วจะเอาศอก พอบีบอกว่าก็กลับมาคุย ผมก็แกล้งๆพูดไป
แล้วมาเป็นแฟนได้มั้ย ตอนนั้นผมตกใจมากบีบอกว่าได้ ก็รอคำนี้มานานละ ตอนนั้นก็ดีใจนะ พอคบๆกันไปได้ซัก3-4วันตอนผมจะขี่รถไปโรงเรียนผมดันโดนรถชนตอนนั้นผมเท้าหักแล้วก็แผลเต็มตัว แล้วผมก็ทักหาบีบอกว่าผมโดนรถชน
บีก็ตกใจทำก็เหมือจะร้องไห้ด้วยมั้งนะ แล้วผมมารู้อีกทีบีไม่ได้เข้าโรงเรียนบีก็บอกผมว่าไปหอเพื่อนก็ไม่ได้คิดอะไรแล้ววันต่อมาผมก็ออกจากโรงบาล ผมก็กลับมาบ้าน พอมาอีกวัน บีมาสาละภาพกับผมว่ามันที่บอกว่าไปหอเพื่อนบีไปหอของคนคุยที่บีแอบคุยด้วยตอนนั้นผมช็อคมากแล้วก็ร้องไห้หนักมาแล้วบีก็ขอโทษผมยกใหญ่ ผมก็ให้อภัยแล้วก็บอกว่าอย่าทำอีกก็คบกันมาเรื่อยๆผมก็จบจากที่เรียรที่นี้แล้วผมจะไปต่อที่อื่น ส่วนบีก็เรียนต่อที่นี้ แล้วพอมาช่วงผิดเทอมผมก็ช่วยงานพ่อตลอดแทบจะไม่ได้พักเลยแต่ก็มาคุยกะบีทุกวันแต่ช่วงกลางวันถึงเย็นๆก็ไม่มีเวลาพักเลยส่วยบีก็เรียนซัมเมอร์ของที่โรงเรียนจัดให้ก็เลยช่วงกลางวันก็ไม่ได้คุยกันเพราะเค้าไม่ให้เค้าโทรศัพมาเล่นก่อนเลิกเรียน ช่วงนั้นก็ไม่ต่อยมมีเวลาให้
ปกติมันจะอยู่กับบีตลอดไปไหนมาไหนกับบีตลอดมาช่วงตอนที่เรียนซัมเมอร์ก็ไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลย แล้วมีเรื่องแช็คที่สุดสำหรับผม คือวันนี้ วันที่8เดือนเมษาปี2566 บีได้มาสาละภาพกับผมว่าคุยกับคนอื่นก็คือรุ่นน้องของผมเองนี้แหละ เพื่อนมันมาบอกบีง่ามันชอบบี บีบอกว่าคุยกันได้ 1อาทิต ช่วงนั้นแหละที่ผมจับสังเกตบีได้เพราะบีบอกพูดอะไรแปลกว่าถ้าเรากลับมาคุยกันจะได้มั้ย ผมก็บอกว่าเป็นไรเบื่อไรเค้าป่าว บีก็อ้างว่าเพื่อบีเคยทำอย่างงี้กะแฟนเก่า บีก็บอกว่าอยากรู้คำตอบจากผมเฉยๆ ผมก็บอกว่าได้แค่ไม่อยากให้บีไปไหน แล้วก็จะขอลบไฮไลน์หน้าเฟสออกเพราะบีบอกว่ามีสายนักเรียนมาดูเพาระจะเอาไปให้ครู ตอนนั้นผมก็สงสัยละ พอมาเมื่อวานบีได้เอาผมออกจากรหัสไอจี ผมก็ถามบีบีก็บอกว่าจะเอารหัสไอจีของบีที่เพื่อนบรเข้าไว้ออกแล้วของผมกับของบีก็หลุดด้วยตอนนั้นผใสงสัยเลยว่าจะแอบคุยกับคนอื่นแน่มันก็เป็นจริงจนได้ มาวันนี้บีก็ขอโทษ แล้วก็ถามว่าจะเลิกมั้ย ผมก็บอกว่าไม่เลิก เพราตัวผมจริงจังกับบีมากๆ แล้วบีก็บอกว่าผมจะทนได้หรอมันหลายครั้งแล้วนะ ผมก็บอกทนไม่ได้หลอก แต่คิดว่าบรต้องปรับตัวให้ผมได้ พเราะตัวผมเปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง ทุ่มเททุกอย่าง จริงจังมากๆ แล้วผมก็บอกว่าจะเรียกใครบีก็บอกว่าเรียกผม ตอนนั้นผมก็คิดนะว่าถ้าบีไม่รักผมก็คงไม่มาบอกอย่างงี้หลอก ผมก็ให้อภัย แล้วก็บอกกลับบีว่า ความรักอ่ะไม่ว่าจะคู่ไหนก็ไม่เพอร์เฟคไปหมดหลอก
แล้วก็การที่เค้าจริงจังกับใครมากๆมันก็ยอมได้ทั้งนั้นแหละ มีแค่นี้แหละครับ
ทำไมเราต้องจริงจังกับคนที่เรารักขนาดนี้ด้วยน่ะ?
ทำไมเราต้องจริงจังกับคนที่เรารักขนาดนี้ด้วยน่ะ?
ทำไมเราต้องจริงจังกับคนที่เรารักขนาดนี้ด้วยน่ะ? วันที่รู้จักกันครั้งแรกปี2563 สำหรับตัวผมผมว่าความรักมันคือการที่2สองคนอยู่ด้วย แต่จะมีความสุขหรือมั้ยก็ต้องแล้วแค่คู่ของแต่ละคน เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง ตอนแรกผมกับแฟนผมก็เป็นเพื่อนกันนี้แหละตอนที่ผมเข้ามัธยมมาใหม่แล้วผมย้ายมาเรียนที่โรงเรียนใหม่ผมก็ได้รู้จักกับแฟนผม เดี๋ยวผมจะเรียกชื่อสมมุติว่าชื่อบีนะครับ คือตอนแรกผมไม่รู้จักใครเลยในโรงเรียนผมมันก็มีเพื่อนที่ผมรู้จักใหม่มันมาบอกว่ามันมีคนชอบผม ตอนนั้นผมก็รู้สึกตื่นเต้นมาก แล้วบีก็ได้มาชวนผมคุกแล้วก็ขอเฟสกันก็คุยๆกันได้ซักพักแล้วผมก็มาจับได้ว่าเค้าคุยกับเพื่อนผมด้วยที่มาจากโรงเรียนเก่าเหมือนกัน พอผมกับเพื่อนรู้ว่ามีคนคุยคนเดียวกัน พวกผมก็ออกมาจากจุดนั้น ถามว่าตอนนั้นผมรู้สึกอะไรมั้ย ผมบอกได้เลยว่าเสียใจมากเพราะตอนนั้นผมก็รู้สึกดีกับบีมากๆ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกอย่างที่ผมรู้สึกมั้ย หลังจากนนั้นผมก็ออกมาจากจุดนั้น เอ้อ ลืมบอก ว่าผมกับบีอยู่ห้องเดียวกัน ตอนนี้โรงเรียนผมเค้าแบ่งห้องกันเพราะอยู่ในช่วงโควิคช่วงที่คุยกันก็ไม่ได้ค่อยเห็นหน้ากันซักเท่าไหร่ พอเปลี่ยนมาเรียนรวมกันผมกับบีก็สนิทกันมากขึ้นผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมกับบีถึงได้มาสิมทกัน แต่ตอนนั้นก็ชอบยังชอบๆบีอยู่
2564พอผ่านมาอีกปีนึงผมก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกตอนนั้นผมรู้สึกดีใจมากๆแบบบอกไม่ถูกเลย เพราะตอนนั้นก็ยังคงชอบอยู่แล้วเราก็สนิทกันมากกว่าเดิมแต่ช่วยแต่ปีนี้ไม่ได้มีอะไรเป็นพอเศษเพราะมาเรียนได้แค่1เดือนเพราะช่วงนั้นโควิคหนักมากก็เลยให้เรียนออนไลน์งั้นปีนี้ก็พอแค่นี้เพราะปีนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไร
2565 แล้วก็มาปีนี้อีกปีผมก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกตอนนั้นผมโคตรดีใจ ดีใจแบบดีใจมากๆๆๆ ก็พอเปิดเรียนมาผมก็มานั่งข่างๆกันเลย ก็คุยๆเล่นหลอกล้ออะไรกันไป ตอนนั้นมีแต่คนบอกว่าผมกับบีเป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นผมก็ยังชอบอยู่เอาตรงๆเลยผมชอบบีไม่เคยเปลี่ยนถึงผมจะมีคนใหม่จะผมก็ยังชอบบีอยู่ อาๆ เล่าต่อช่วงนั้นผมก็โทรกับบีทุกวัน เพราะก็มีวันที่26/06/2565 เป็นวันที่พิเศษสำหรับผมมากเพราะวันนั้นผมกับบีมาคุยๆกันตัวผมก็บอกกับบีว่าตอนนี้ผมยังชอบบีอยู่แล้วก็ชอบมากๆแล้วก็รู้สึกดี ตอนนั้นบีดูตกใจตอนนั้นผมก็กังวลใจละกลัวจะเสียเพื่อนไป แต่ผมก็มาคิดๆดูมันเสียเพื่อนไปตั้งแต่ผมรู้สึกดีกับบีแล้ว แล้วก็ก็ได้พูดมา มันเป็นประโยคที่ผมได้ยินมากที่สุดคือ บีได้บอกกับผมว่าก็ชอบเหมือนกันก็ยังชอบอยู่ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วหลังๆมาก็รู้สึกดีด้วย แล้วก็ลองเก่งพูดเล่นๆว่าเราจะกลับมาคุยกันได้มั้ยตอนนั้นก็หลังคำตอบนะ
ว่ามันจะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ แล้วบีก็บอกว่าก็กลับมาคุยได้นะ เพราะก็อยากให้กลับมากอยู่แล้ว ตอนนั้ผมดีใจมาก
ทุกคนก็ต้อวเลยได้ยินสัมนวลคำนี้แน่ ได้คืบแล้วจะเอาศอก พอบีบอกว่าก็กลับมาคุย ผมก็แกล้งๆพูดไป
แล้วมาเป็นแฟนได้มั้ย ตอนนั้นผมตกใจมากบีบอกว่าได้ ก็รอคำนี้มานานละ ตอนนั้นก็ดีใจนะ พอคบๆกันไปได้ซัก3-4วันตอนผมจะขี่รถไปโรงเรียนผมดันโดนรถชนตอนนั้นผมเท้าหักแล้วก็แผลเต็มตัว แล้วผมก็ทักหาบีบอกว่าผมโดนรถชน
บีก็ตกใจทำก็เหมือจะร้องไห้ด้วยมั้งนะ แล้วผมมารู้อีกทีบีไม่ได้เข้าโรงเรียนบีก็บอกผมว่าไปหอเพื่อนก็ไม่ได้คิดอะไรแล้ววันต่อมาผมก็ออกจากโรงบาล ผมก็กลับมาบ้าน พอมาอีกวัน บีมาสาละภาพกับผมว่ามันที่บอกว่าไปหอเพื่อนบีไปหอของคนคุยที่บีแอบคุยด้วยตอนนั้นผมช็อคมากแล้วก็ร้องไห้หนักมาแล้วบีก็ขอโทษผมยกใหญ่ ผมก็ให้อภัยแล้วก็บอกว่าอย่าทำอีกก็คบกันมาเรื่อยๆผมก็จบจากที่เรียรที่นี้แล้วผมจะไปต่อที่อื่น ส่วนบีก็เรียนต่อที่นี้ แล้วพอมาช่วงผิดเทอมผมก็ช่วยงานพ่อตลอดแทบจะไม่ได้พักเลยแต่ก็มาคุยกะบีทุกวันแต่ช่วงกลางวันถึงเย็นๆก็ไม่มีเวลาพักเลยส่วยบีก็เรียนซัมเมอร์ของที่โรงเรียนจัดให้ก็เลยช่วงกลางวันก็ไม่ได้คุยกันเพราะเค้าไม่ให้เค้าโทรศัพมาเล่นก่อนเลิกเรียน ช่วงนั้นก็ไม่ต่อยมมีเวลาให้
ปกติมันจะอยู่กับบีตลอดไปไหนมาไหนกับบีตลอดมาช่วงตอนที่เรียนซัมเมอร์ก็ไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลย แล้วมีเรื่องแช็คที่สุดสำหรับผม คือวันนี้ วันที่8เดือนเมษาปี2566 บีได้มาสาละภาพกับผมว่าคุยกับคนอื่นก็คือรุ่นน้องของผมเองนี้แหละ เพื่อนมันมาบอกบีง่ามันชอบบี บีบอกว่าคุยกันได้ 1อาทิต ช่วงนั้นแหละที่ผมจับสังเกตบีได้เพราะบีบอกพูดอะไรแปลกว่าถ้าเรากลับมาคุยกันจะได้มั้ย ผมก็บอกว่าเป็นไรเบื่อไรเค้าป่าว บีก็อ้างว่าเพื่อบีเคยทำอย่างงี้กะแฟนเก่า บีก็บอกว่าอยากรู้คำตอบจากผมเฉยๆ ผมก็บอกว่าได้แค่ไม่อยากให้บีไปไหน แล้วก็จะขอลบไฮไลน์หน้าเฟสออกเพราะบีบอกว่ามีสายนักเรียนมาดูเพาระจะเอาไปให้ครู ตอนนั้นผมก็สงสัยละ พอมาเมื่อวานบีได้เอาผมออกจากรหัสไอจี ผมก็ถามบีบีก็บอกว่าจะเอารหัสไอจีของบีที่เพื่อนบรเข้าไว้ออกแล้วของผมกับของบีก็หลุดด้วยตอนนั้นผใสงสัยเลยว่าจะแอบคุยกับคนอื่นแน่มันก็เป็นจริงจนได้ มาวันนี้บีก็ขอโทษ แล้วก็ถามว่าจะเลิกมั้ย ผมก็บอกว่าไม่เลิก เพราตัวผมจริงจังกับบีมากๆ แล้วบีก็บอกว่าผมจะทนได้หรอมันหลายครั้งแล้วนะ ผมก็บอกทนไม่ได้หลอก แต่คิดว่าบรต้องปรับตัวให้ผมได้ พเราะตัวผมเปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง ทุ่มเททุกอย่าง จริงจังมากๆ แล้วผมก็บอกว่าจะเรียกใครบีก็บอกว่าเรียกผม ตอนนั้นผมก็คิดนะว่าถ้าบีไม่รักผมก็คงไม่มาบอกอย่างงี้หลอก ผมก็ให้อภัย แล้วก็บอกกลับบีว่า ความรักอ่ะไม่ว่าจะคู่ไหนก็ไม่เพอร์เฟคไปหมดหลอก
แล้วก็การที่เค้าจริงจังกับใครมากๆมันก็ยอมได้ทั้งนั้นแหละ มีแค่นี้แหละครับ
ทำไมเราต้องจริงจังกับคนที่เรารักขนาดนี้ด้วยน่ะ?