คบกับแฟนมาเกือบ 3 ปีค่ะ พอดีมีเรื่องให้ต้องห่างกัน แล้วเวลาคุยก็ไม่ตรงกัน

ก่อนหน้านี้มีคุยแชทแล้วก็คุยตัวจริงด้วย แต่ว่าเขาไม่สะดวกคอลและมีเวลาคุยแชทจำกัดค่ะ แบบว่าคุยได้แค่ตอนเย็นถึง 4 ทุ่มอะไรงี้ แล้วก็ไม่ค่อยชอบเปิดกล้องค่ะ แฟนขี้อาย แต่เป็นคนอบอุ่นมากก สบายใจเรื่องชู้สาวได้เลยไม่มีแน่นอน แล้วก็ไม่ค่อยทะเลาะกันด้วยค่ะ จะมีก็แค่ตอนเป็นปจด.เล็กๆ น้อยๆ

แต่ปัญหามันอยู่ที่พอเราย้ายมาที่ใหม่ ห่างกัน และเขาไม่สามารถมาหาได้ ไปไหนไม่ได้เลยค่ะ(เหตุผลทางบ้านของเขา)ไม่เคยไปเที่ยวหรือมีโมเม้นต์กินข้าวเย็นด้วยกันก็ไม่เคยสักครั้ง ก็เลยทำได้แค่คุยผ่านแชทแล้วก็โทรคอลแบบไม่เห็นหน้า 

หลังๆ จขกท.ยุ่งมากเลยค่ะ งานเยอะมาก จนบางทีไม่ได้สนใจเขาเป็นอาทิตย์ก็มีค่ะ แต่ก็ไม่อะไรตอนแรกยังแบ่งเวลามาให้ได้บ้าง แต่หลังช่วง 3-4 เดือนเริ่มไม่อยากคุยกับเขาค่ะช่วงก่อนเป็นปจด. เริ่มติดการทำอะไรเองคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวหรือกับเพื่อน บางทีอยากคุยก็คุยนะคะ คุยปกติเหมือนไม่เคยมีความรู้สึกนั้น หยอกล้อกันปกติ แรกๆ ก็คิดถึง แต่หลังๆ เริ่มเฉยๆ มันวนลูปแบบนี้ไปมานานเกือบ 3-4 เดือน แล้วเข้าใจว่าตัวเองหมดรักแล้วเลยบอกเลิกเขา แต่หลังเลิกกลับรู้สึกเหงา เหมือนอะไรหายไปทั้งที่ก็ทำอะไรคนเดียวเหมือนเดิม มีความคิดอยากกลับไปแต่ก็ไม่กล้า แล้วก็เริ่มเอะใจว่าหรือจริงๆ แค่เบื่อ คือรู้สึกสับสนมากค่ะ อยากรู้ว่าอากาแบบนี้คืออะไรกันแน่

ปล.ขออภัยที่กระทู้ยาวไปหน่อยนะคะ