เวลาอยู่ต่อหน้าก็ชอบเดินมาพูดมาย้ำบ่อยๆทั้งวันทั้งคืนจนรำคาญเกินไปรู้หน้าที่ตัวเองแล้วก็ทำเสร็จหมดแล้ว พ่อแม่ก็ยังจะมาบ่นต่อ ตอนนี้กักตัวอยู่แต่ในห้อง เวลากินข้าวก็ไม่อยากกินพร้อมหน้าเพราะรู้ว่ายังไงก็ต้องพูดอีก เลยกินข้าวที่เหลือทีหลังคนเดียวแทน กลายเป็นคนขี้รำคาญขี้หงุดหงิดไปเลย โดนบ่นโดนจู้จี้จุกจิก ก็เดินหนีมาอยู่คนเดียว แรกๆฟังก็ทนได้ หลังๆมาไม่ไหว บางทีก็เก็บกดทำร้ายข้าวของเล็กๆน้อยๆ บางทีก็แอบหงุดหงิดจนน้ำตาไหล อยู่ๆก็ร้องไห้เองบ้าง
มีใครอยากอยู่คนเดียวเพราะพ่อแม่ชอบจู้จี้จุกจิกเหมือนเราบ้างคะ