แม่คาดหวังเรื่องเกรดมาก เราเครียดมากๆเลยค่ะ

ตอนม.ต้นเราเรียนวิทย์คณิตมา ตอนม.1 เราเกรดไม่ค่อยดีแต่ตอนนั้นแม่เข้าใจเราเพราะม้นยากมากพอม.2-3 เราก็ทำเกรด3ขึ้นมาตลอด จนตอนนี้ขึ้นม.4 อยู่ห้องวิทย์คณิตมันยากกว่าม.ต้นมากๆ เหมือนเรากำลังทำตามความฝันของแม่ ก่อนจะขึ้นม.4 เราได้ไปสมัครสอบม.4ห้องศิลป์เกาหลีเพราะเราชอบเเละมีความถนัดทางด้านนี้ พอเราบอกแม่ว่าเราสมัครห้องนี้แม่ด่าเราหนักมากค่ะเพราะเราไม่ทำตามที่เขาหวังเอาไว้เขาหวังให้เราเรียนหมอทั้งๆที่เราไม่ชอบทางด้านนี้เลย แต่สุดท้ายเราก็ต้องทำใจสอบม.4วิทย์คณิต จนติด พอเรียนมาได้ เทอม1 เราได้เกรด 2.19 คือเกรดตกหนักมากค่ะ เขาด่าเราหนักมากเหมือนเราทำผิดอะไรใหญ่มากเกรดสำหรับเขาคือเหมือนวัดความดีของเราทุกอย่าง เขาต้องได้ตามที่เขาต้องการเราท้อมากๆ พอเทอม2เราคิดว่าเราพยยามมากๆแล้วตอนนี้เกรดออกมาได้ 2.47 ซึ่งมันก็ยังไม่ดี เรารู้สึกแย่มากที่พยยามแล้วก็ไม่ได้ตามที่เขาต้องการอีก เขาด่า และทุกครั้งที่ด่าจะมีคำพูดนึงที่สะเทือนใจสำหรับเรามาคือ จะให้เราไปอยู่กับพ่อ (พ่อกับแม่เราเเยกทางกันนะคะ) ทุกครั้งที่มีปัญหาเยาก็จะพูดคำนี้ตลอด ชีวิตเรา16ปีนี้เขาทำให้เราคิดทั้งชีวิตว่าเขาอยากมีเราเป็นลูกจริงมั้ย ตั้งแต่เด็กๆเขาไม่เคยดูแลเราเลยเถึงจะโตมาในบ้านเดียวกับแต่คนที่ให้เงินคนที่ไปร้บไปส่งทุกๆวันคือยาย เราจำได้ว่า ตอนประถมโรงเรียนเลิกช้าเราลงมาตอน4 โมงแม่ด่าเราต่อหน้าครูต่อหน้าผู้ปกครองทุกคน เราอายมากแต่ก็ทำได้แค่ร้องไห้ ถ้าวันไหนเขาไม่มาเร็วก็มาช้า จนถึง1ทุ่มเขาก็ยังไม่มา จนเหลือเราคนสุดท้ายที่รอแม่มารับมีแค่ครูที่อยู่กับเราตอนนั้น จนตอนนี้เราไม่ไหวแล้วมันมีเรื่องอีกเยอะมากในชีวิตที่เราโครตจะผิดหวังเลย เรามีความคิดที่ว่า เขาไม่สมหวังในตอนที่เขาเลือกได้เขาเลยมาหวังกับเราแทน บางคนอาจจะเข้าใจหรือๆม่เข้าใจเราแต่ถ้าเข้าใจคือขอบคุณมากๆนะคะบางคนอาจจะคิดว่าเราน้อยใจเรื่องเเค่นี้หรอ จริงๆมันมีเรื่องให้น่าน้อยใจมาทั้งชีวิตแล้วค่ะถ้าจะให้เล่า 16ปีนี้ก็คงพิมไม่หมด ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ