ปัญหากับคนครอบครัว รักลูกไม่เท่ากัน เปรียบเทียบลูก

พ่อแม่มีลูก3คน คนโตจบ ป.ตรี คนเล็กจบหลักสูตรผู้ช่วยพยาบาล คนกลางจบ ม.3 คนที่จบ ม3. มักถูกเปรียบเทียบตลอดเวลาว่า ทำไมไม่เรียนสูงๆเหมือนพี่ชายกับน้องสาว  ทำตัวเสเพล  ทำอะไรไม่ดีสักอย่าง ไม่ได้ประสบความสำเร็จในชีวิต เบื้องหลังความสำเร็จของพี่ชายและน้องสาวคือ  การเสียสละทำงานช่วยพ่อแม่ส่งเงินให้พี่และน้องเรียน พี่คนโตกว่าจะจบ ป.ตรี ต้องใช้เงินไม่ใช่น้อย อยู่หอพักธรรมดาไม่ได้ ใช้เงินอาทิตย์ล่ะไม่รุ้กี่พัน ค่านั้นนี้ค่าอยู่ค่ากินไม่เคยเห็นความลำบากของพ่อแม่ว่าหาเงินให้ใช้ทันไหมไม่เคยประหยัด รุ้ไว้ว่า โทรไปขอมื้อไหร่ต้องได้ ขอแต่ล่ะทีไม่ใช้น้อยๆ จบออกมาก็ทำงาน ก็ขอยังขอเงินพ่อกับแม่ใช้จนถึงทุกวันนี้(ปัจจุบันพี่ชายแต่งงานแล้ว)น้องสาวคนเล็กตอนนั้นอยู่ม.ปลายยังไม่ได้หนักหนาอะไรน้องสาวจบม.6เลือกเรียนหลักสูตรผู้ช่วยพยาบาลจบมาทำงานมีเงิน  สุดท้ายลูกคนที่เคยเสียสละคนที่หาเงินช่วยพ่อกับแม่ส่งเงินให้พี่น้องเรียนสูง  สิ่งที่พวกเขาตอบแทนกลับมาคือ คำดูถูก การซ้ำเติม  การขอความช่วยเหลือคือการเป็นหนี้บุญคุณ พ่อกับแม่  ภูมิใจส่งลูกเรียนจบสูงๆ มักโดนพ่อแม่เปรียบเทียบดูถูกทุกครั้งที่ไม่พอใจแล้วลูกกลางคนนี้ล่ะ ไม่เคยห่างพ่อกับแม่เลยนะ ไม่เคยทอดทิ้ง ดูแลยามเจ็บป่วย ไม่มีกำลังเงินมากพอ ไม่ได้เรียนจบสูงทำงานตากแดด  บ่อยครั้งที่คิดจะหนีไปให้ไกล เเต่เป็นห่วงพ่อแม่  แต่พวกท่านไม่เคยมองว่าดีเลยสักนิด