สวัสดีค่ะพอดีว่าเราอยากได้คำเเนะนำ ช่วงนี้ๆเรารู้สึกนอยมากๆ รู้สึกว่าไม่ชอบอะไรเเบบนี้เลยค่ะ
คือเรารู้สึกไม่ค่อยชอบครอบครัวของเเฟนเราค่ะ รู้สึกขัดใจทุกครั้งเวลาที่เห็นเขาตัดสินใจอะไรค่ะ คือเหมือนครอบครัวของเราทั้งคู่ครอนข้างเเตกต่างกัน บ้านเราครอบครัวให้ความส่วนตัวมากๆในเรื่องของความเป็นอยู่ เช่นห้องนอนถ้าเป็นห้องนอนเราครอบครัวเราจะไม่เข้ามายุ่งในห้องเลยค่ะครอบครัวเรามองว่ามันคือห้องส่วนตัวของเรา เราเป็นผู้หญิงด้วย เเต่กลับกันกับครอบครัวเเฟนที่บ้านเขาดูไม่ค่อยมีอะไรที่เป็นส่วนตัวทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด ในห้องของเเฟนทุกคนจะมานอน มาใช้ชีวิตอยู่ในห้อง เนื่องด้วยว่าห้องของแฟนเราติดเเอร์ค่ะ ( ที่อยู่คือหอ มี2 ห้องห้องน้องกับห้องเเฟน) ก่อนหน้านี้ที่ไม่ติดไม่เคยมายุ่งเลยค่ะ เเต่พอตืดเเอร์ปุ้ปทุกคนก็เข้ามานอนขนของใช้ทถกอย่างเข้ามา ยิ่งบางวันเวลาน้องมาเพื่อนมาที่หอก็มาเข้ามาอยู่ในห้องเเฟนเราตลอดค่ะ จนบางทีเรากับเเหนกลับจาก รร ช้ากว่าก็จะอยู่ข้างนอก จนตอนนี้อะค่ะ ห้องน้องกลายเป็นห้องเก็บของเเค่ของน้องนะคะ ทุกอย่างค่อเอาเข้ามาไว้หมดเเล้วมันเลยทำให้เรารู้สึกไม่ส่วนตัวเลยค่ะเวลาไปอยู่ จริงๆเหมือนเราจะไม่มีสิทธิด้วยนะคะเพราะมันก็ค่อห้องของเเฟนเรา เเต่ดราก็อดคิดไม่ได้เลยค่ะ ว่าทำไมถึงไม่มีความส่วนตัวกันเลยเเล้วเเฟนเราเป็นคนไม่ค่อยคิดมากค่ะ เเละมักจะโดนน้องเอาเปรียบอยู่บ่อยๆ น้องของเเฟนเอาเเต่ใจ เเล้วก็ไม่ค่อยทำอะไรในบ้านเลยค่ะ มันเลยทำให้พอเราเห็นน้องเเฟนเราไม่ชอบเลยค่ะ ยิ่งช่วงนี้นางเริ่มเข้าวัยรุ่นค่ะ เริ่มอ้อร้อมาก เเต่เหมือนเเฟนเราเป็นผู้ชายก็จะดูไม่ค่อยออกเวลาน้องโกหกอะไร เเต่เราเป็นผู้หญิงซึ่งผ่สนมาก่อนหมดเเล้วอะค่ะ ว่าที่ทำเเบบนั้นมันมีจุดประสงค์อะไรเเต่ก็อยากพูดไปค่ะอันนี้เเค่น้องของเเฟนนะคะ
มาตาอกันที่พ่อเเม่เเฟน คือจริงๆเขาเอ็นดูเรามากกก เเต่ว่าด้วยความที่ครอบครัวเราต่างกันค่ะเราก็จะมีชีวิตที่ต่างกัน เวลาพ่อเเม่เเฟนมาหาที่หอเขาก็จะชเบทำอาหารให้ค่ะ เเต่ว่าจริงๆมันไม่อร่อยเลยจริงๆอาจจะไม่ถูกปากเราค่ะ ด้วยวัฒนธรรมเเถวบ้านของเรา2 คนต่างกัน เเต่พอกินเราต้องพยายามทำว่ามันอร่อยมากๆอยากจะกินอีกทุกครั้งเลยเเบบนี้ค่ะ เเล้วก็เหมือนเดิมค่ะ พ่อเเฟนจะชอบเข้านอนในห้องเเฟนมาสูบบุหรี่ในห้องเเฟนเเล้วด้วยความที่เราเป็นภูมิเเพ้อะค่ะ มันเลยไม่ไหวจริงๆ เวลาเขาพูดใต้กันเราก็ฟังไม่ค่อยออกเลยค่ะเวลาเขาคุยสนุกสนานกันเราพยายามจะฟังภาษาใต้ตลอดค่ะ เเต่บางทีมันก็พอเราต้องฟังจะเอามาเเปลอีกทีมันเลยทำให้เราไม่ค่อยจอยเท่าไหร่
เเล้วก็อีกอย่างทางเเม่เเฟนจะประคบประหงมน้องเเฟนมากค่ะ เเทบจะไม่ให้ทำอะไรเลย พอน้องเเฟนอยู่ที่หอด้วยกันกับเเฟนทำอะไรไม่ถูกใจก็จะโทรไปฟ้องเเมาค่ะ เเล้วบางทีเราไม่ค่อยชอบเลยเหมือนที่บ้สนเเฟนจะให้เเฟนคอยดูเเลน้องใช่ไหมคะ เพราะทั้งคีมาเรียนในเมทองมาอยู่หอ เเต่น้องเเฟนนางชอบทำตัวเเบบเริ่มอ้อร้ออะค่ะ กลับบ้านตึก ไปอยู่สนามบาส เเล้วก็ออกเเนวสก๊อกๆค่ะล่าสุดก็พึ่งรถล้มไปเเว้นมอไซกับเพื่อนนางเพื่อนนางก็อ้อร้อมาากๆๆๆๆเลยทำให้เราไม่ชอบไปหมดเลยค่ะ ทำยังไงดีค่ะคือเราไม่อยากจะรู้สึกเเบบนี้เลย ในเรื่องของพ่อเเม่เเฟนเรายังเข้าใจนะคะ เนื่องด้วยเรายังไม่ได้โตมากเหมือนมันยังไม่ถึงวันขนาดนั้นที่ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวเเฟนเลยทำให้เราไม่พร้อมค่ะ เเต่เรื่องของน้องเเฟนเราควรทำยังไงดีค่ะ จะจัดการกับความรู้สึกยังไงดี
ไม่ค่อยโอเคกับครอบครัวเเฟน ทำยังไงดีค่ะ
คือเรารู้สึกไม่ค่อยชอบครอบครัวของเเฟนเราค่ะ รู้สึกขัดใจทุกครั้งเวลาที่เห็นเขาตัดสินใจอะไรค่ะ คือเหมือนครอบครัวของเราทั้งคู่ครอนข้างเเตกต่างกัน บ้านเราครอบครัวให้ความส่วนตัวมากๆในเรื่องของความเป็นอยู่ เช่นห้องนอนถ้าเป็นห้องนอนเราครอบครัวเราจะไม่เข้ามายุ่งในห้องเลยค่ะครอบครัวเรามองว่ามันคือห้องส่วนตัวของเรา เราเป็นผู้หญิงด้วย เเต่กลับกันกับครอบครัวเเฟนที่บ้านเขาดูไม่ค่อยมีอะไรที่เป็นส่วนตัวทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด ในห้องของเเฟนทุกคนจะมานอน มาใช้ชีวิตอยู่ในห้อง เนื่องด้วยว่าห้องของแฟนเราติดเเอร์ค่ะ ( ที่อยู่คือหอ มี2 ห้องห้องน้องกับห้องเเฟน) ก่อนหน้านี้ที่ไม่ติดไม่เคยมายุ่งเลยค่ะ เเต่พอตืดเเอร์ปุ้ปทุกคนก็เข้ามานอนขนของใช้ทถกอย่างเข้ามา ยิ่งบางวันเวลาน้องมาเพื่อนมาที่หอก็มาเข้ามาอยู่ในห้องเเฟนเราตลอดค่ะ จนบางทีเรากับเเหนกลับจาก รร ช้ากว่าก็จะอยู่ข้างนอก จนตอนนี้อะค่ะ ห้องน้องกลายเป็นห้องเก็บของเเค่ของน้องนะคะ ทุกอย่างค่อเอาเข้ามาไว้หมดเเล้วมันเลยทำให้เรารู้สึกไม่ส่วนตัวเลยค่ะเวลาไปอยู่ จริงๆเหมือนเราจะไม่มีสิทธิด้วยนะคะเพราะมันก็ค่อห้องของเเฟนเรา เเต่ดราก็อดคิดไม่ได้เลยค่ะ ว่าทำไมถึงไม่มีความส่วนตัวกันเลยเเล้วเเฟนเราเป็นคนไม่ค่อยคิดมากค่ะ เเละมักจะโดนน้องเอาเปรียบอยู่บ่อยๆ น้องของเเฟนเอาเเต่ใจ เเล้วก็ไม่ค่อยทำอะไรในบ้านเลยค่ะ มันเลยทำให้พอเราเห็นน้องเเฟนเราไม่ชอบเลยค่ะ ยิ่งช่วงนี้นางเริ่มเข้าวัยรุ่นค่ะ เริ่มอ้อร้อมาก เเต่เหมือนเเฟนเราเป็นผู้ชายก็จะดูไม่ค่อยออกเวลาน้องโกหกอะไร เเต่เราเป็นผู้หญิงซึ่งผ่สนมาก่อนหมดเเล้วอะค่ะ ว่าที่ทำเเบบนั้นมันมีจุดประสงค์อะไรเเต่ก็อยากพูดไปค่ะอันนี้เเค่น้องของเเฟนนะคะ
มาตาอกันที่พ่อเเม่เเฟน คือจริงๆเขาเอ็นดูเรามากกก เเต่ว่าด้วยความที่ครอบครัวเราต่างกันค่ะเราก็จะมีชีวิตที่ต่างกัน เวลาพ่อเเม่เเฟนมาหาที่หอเขาก็จะชเบทำอาหารให้ค่ะ เเต่ว่าจริงๆมันไม่อร่อยเลยจริงๆอาจจะไม่ถูกปากเราค่ะ ด้วยวัฒนธรรมเเถวบ้านของเรา2 คนต่างกัน เเต่พอกินเราต้องพยายามทำว่ามันอร่อยมากๆอยากจะกินอีกทุกครั้งเลยเเบบนี้ค่ะ เเล้วก็เหมือนเดิมค่ะ พ่อเเฟนจะชอบเข้านอนในห้องเเฟนมาสูบบุหรี่ในห้องเเฟนเเล้วด้วยความที่เราเป็นภูมิเเพ้อะค่ะ มันเลยไม่ไหวจริงๆ เวลาเขาพูดใต้กันเราก็ฟังไม่ค่อยออกเลยค่ะเวลาเขาคุยสนุกสนานกันเราพยายามจะฟังภาษาใต้ตลอดค่ะ เเต่บางทีมันก็พอเราต้องฟังจะเอามาเเปลอีกทีมันเลยทำให้เราไม่ค่อยจอยเท่าไหร่
เเล้วก็อีกอย่างทางเเม่เเฟนจะประคบประหงมน้องเเฟนมากค่ะ เเทบจะไม่ให้ทำอะไรเลย พอน้องเเฟนอยู่ที่หอด้วยกันกับเเฟนทำอะไรไม่ถูกใจก็จะโทรไปฟ้องเเมาค่ะ เเล้วบางทีเราไม่ค่อยชอบเลยเหมือนที่บ้สนเเฟนจะให้เเฟนคอยดูเเลน้องใช่ไหมคะ เพราะทั้งคีมาเรียนในเมทองมาอยู่หอ เเต่น้องเเฟนนางชอบทำตัวเเบบเริ่มอ้อร้ออะค่ะ กลับบ้านตึก ไปอยู่สนามบาส เเล้วก็ออกเเนวสก๊อกๆค่ะล่าสุดก็พึ่งรถล้มไปเเว้นมอไซกับเพื่อนนางเพื่อนนางก็อ้อร้อมาากๆๆๆๆเลยทำให้เราไม่ชอบไปหมดเลยค่ะ ทำยังไงดีค่ะคือเราไม่อยากจะรู้สึกเเบบนี้เลย ในเรื่องของพ่อเเม่เเฟนเรายังเข้าใจนะคะ เนื่องด้วยเรายังไม่ได้โตมากเหมือนมันยังไม่ถึงวันขนาดนั้นที่ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวเเฟนเลยทำให้เราไม่พร้อมค่ะ เเต่เรื่องของน้องเเฟนเราควรทำยังไงดีค่ะ จะจัดการกับความรู้สึกยังไงดี