สวัสดีค่ะ คือเรื่องนี้เราอยากจะถามว่าเราควรทำยังไงดี
คือแม่,น้าและยายของเราเนี่ย อยากให้เราทำอาชีพดาราหรือเข้าวงการบันเทิง เพราะตอนเราเด็กๆแม่เราขอบพาไปเดินแบบที่งานแต่ละงานแต่ตอนเด็กๆเราไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็เลยไปเดิน แต่พอโตมาคือใจของเราไม่ได้อยากเป็นสักนิด เราเองก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่าอนาคตเรียนจบเราอยากเรียนเภสัชศาสตร์เพราะเป็นอาชีพที่เราใฝ่ฝันและเราก็คิดว่าอย่างน้อยก็เป็นอาชีพที่ไม่ตกงาน แต่แม่เราบอกว่าเป็นเภสัชมันเหนื่อย เราก็งงว่าเอ้า เป็นดารามันไม่ได้เหนื่อยเหมือนกันหรอ??? เราเองก็คิดว่าอาชีพไหนๆมันก็เหนื่อยหมดแหละ แต่แม่เราบอกว่าดารามันได้ตังค์เยอะ แป๊ปๆก็ได้ตัง เราเองก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้หรอกดาราทุกคนจะตังค์เยอะ ไหนจะต้องไปแคสอีกไม่ใช่ว่าจะเป็นได้เลย เราเองก็เห็นบางคนที่ทำงานวงการบันเทิงมานานกว่าจะได้ตังค์ก็หลายปี กว่าจะมาดังต้องผ่านอะไรมาเยอะแยะ แต่เอาจริงๆไม่ว่าจะได้ตังค์เยอะหรือว่าดังมากน้อยแค่ไหนเราก็ไม่ได้อยากจะเป็นดาราอยู่ดี เพราะเราเป็นคนไม่ชอบกล้องและขี้อาย แต่เราตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่าเราอยากเป็นเภสัชกรจริงๆ แต่เอาจริงๆเราไม่ได้อยากว่า แต่เราเบื่อที่จะต้องมาฟังคำบังคับของแม่และคนอื่นๆ แล้วยิ่งแม่เวลาแม่เจอคนที่คุยถูกปากหน่อย แล้วคนนั้นเขามีลูกที่ลูกเข้าวงการบันเทิงไปถ่ายแบบ เดินแบบ ไปแคสงาน แล้วแม่ก็ชอบมาพูดกับเราว่าทำไมไม่เป็นเหมือนเขาบ้างเขายังหาเงิน ให้พ่อให้แม่ได้เลยแต่จริงๆเราไม่ได้อยากเป็นเหมือนเขาซะหน่อยเค้าจะทำอะไรก็ช่างเขาสิ คือเราเครียดมากที่จะต้องมาฟังคำพูดของแม่แบบนี้เกือบทุกวันหรือเอาจริงๆแม่ก็พูดทุกเดือนเลยเรื่องแบบนี้ มีอยู่วันนึงแม่ดูทีวีที่มีดาราเด็กมาแล้วแม่ก็พูดเรื่องแบบนี้ซ้ำๆไปอีก ตอนนั้นเราไม่อยากจะโต้ตอบอะไรกับแม่เลยเราเลยเดินขึ้นห้องแล้วรีบไปอาบน้ำแล้วเราก็ไปแอบร้องไห้อยู่ในห้องน้ำตอนนั้นเรารู้ตัวมากกว่าเราถูกกดดัน เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลยต้องมาตั้งกระทู้ถามทุกคนแบบนี้ เอาจริงๆไหนจะบอกแม่ตรงๆว่าไม่ได้อยากเป็นดาราก็แล้วอะไรก็แล้วแม่ก็ยังพูดแบบนี้ซ้ำๆ เราไม่รู้จะทำยังไงดี
แม่บังคับให้เราทำอาชีพที่แม่ต้องการ
คือแม่,น้าและยายของเราเนี่ย อยากให้เราทำอาชีพดาราหรือเข้าวงการบันเทิง เพราะตอนเราเด็กๆแม่เราขอบพาไปเดินแบบที่งานแต่ละงานแต่ตอนเด็กๆเราไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็เลยไปเดิน แต่พอโตมาคือใจของเราไม่ได้อยากเป็นสักนิด เราเองก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่าอนาคตเรียนจบเราอยากเรียนเภสัชศาสตร์เพราะเป็นอาชีพที่เราใฝ่ฝันและเราก็คิดว่าอย่างน้อยก็เป็นอาชีพที่ไม่ตกงาน แต่แม่เราบอกว่าเป็นเภสัชมันเหนื่อย เราก็งงว่าเอ้า เป็นดารามันไม่ได้เหนื่อยเหมือนกันหรอ??? เราเองก็คิดว่าอาชีพไหนๆมันก็เหนื่อยหมดแหละ แต่แม่เราบอกว่าดารามันได้ตังค์เยอะ แป๊ปๆก็ได้ตัง เราเองก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้หรอกดาราทุกคนจะตังค์เยอะ ไหนจะต้องไปแคสอีกไม่ใช่ว่าจะเป็นได้เลย เราเองก็เห็นบางคนที่ทำงานวงการบันเทิงมานานกว่าจะได้ตังค์ก็หลายปี กว่าจะมาดังต้องผ่านอะไรมาเยอะแยะ แต่เอาจริงๆไม่ว่าจะได้ตังค์เยอะหรือว่าดังมากน้อยแค่ไหนเราก็ไม่ได้อยากจะเป็นดาราอยู่ดี เพราะเราเป็นคนไม่ชอบกล้องและขี้อาย แต่เราตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่าเราอยากเป็นเภสัชกรจริงๆ แต่เอาจริงๆเราไม่ได้อยากว่า แต่เราเบื่อที่จะต้องมาฟังคำบังคับของแม่และคนอื่นๆ แล้วยิ่งแม่เวลาแม่เจอคนที่คุยถูกปากหน่อย แล้วคนนั้นเขามีลูกที่ลูกเข้าวงการบันเทิงไปถ่ายแบบ เดินแบบ ไปแคสงาน แล้วแม่ก็ชอบมาพูดกับเราว่าทำไมไม่เป็นเหมือนเขาบ้างเขายังหาเงิน ให้พ่อให้แม่ได้เลยแต่จริงๆเราไม่ได้อยากเป็นเหมือนเขาซะหน่อยเค้าจะทำอะไรก็ช่างเขาสิ คือเราเครียดมากที่จะต้องมาฟังคำพูดของแม่แบบนี้เกือบทุกวันหรือเอาจริงๆแม่ก็พูดทุกเดือนเลยเรื่องแบบนี้ มีอยู่วันนึงแม่ดูทีวีที่มีดาราเด็กมาแล้วแม่ก็พูดเรื่องแบบนี้ซ้ำๆไปอีก ตอนนั้นเราไม่อยากจะโต้ตอบอะไรกับแม่เลยเราเลยเดินขึ้นห้องแล้วรีบไปอาบน้ำแล้วเราก็ไปแอบร้องไห้อยู่ในห้องน้ำตอนนั้นเรารู้ตัวมากกว่าเราถูกกดดัน เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลยต้องมาตั้งกระทู้ถามทุกคนแบบนี้ เอาจริงๆไหนจะบอกแม่ตรงๆว่าไม่ได้อยากเป็นดาราก็แล้วอะไรก็แล้วแม่ก็ยังพูดแบบนี้ซ้ำๆ เราไม่รู้จะทำยังไงดี