แฟนเอาแต่ใจ ขี้หึง ขี้บ่น เจ้าอารมณ์

ผมคบกับแฟนมา4ปีแล้ว ตอนนี้ยังไม่ได้แต่ง แต่ก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ปีแรก แฟนเป็นคนทำอะไรช้าไปหมดไม่ทันใจผมเลย จะไปไหนก็ต้องเตรียมของเต็มไปหมด แม้แต่ไปร้านค้าหน้าปากซอยยังต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า คือแบบถ้าเป็นเราก็ขึ้นมอไซค์แล้วก็ไปเลย แต่นี่น้ำขวดก็ต้องพก มีนมถั่วเหลืองอีกกล่อง กระเป๋าอีกใบ กว่าจะเอาของใส่กระเป๋า ***บอกไว้ก่อนถึงจะแอบมาบ่นแบบนี้แต่ผมก็ยังรักแฟนเหมือนเดิมแหละครับ แล้วก็อีกเรื่องที่เป็นปัญหาสุดๆ แฟนขี้หึงระดับขั้นสุด เดินผ่านสาวๆนี่ แค่หางตาสบกันบ่นหูชา เวลาดูโซเชียล ถ้ามาเห็นดูคริปที่เป็นสาวๆ จะโวยวายทันที ยิ่งถ้าหน้าอกโตๆนี่มีตาเหลือกใส่เลย เราก็ไม่ได้จะมาดูสาวๆซะทีเดียว บางอย่างเนื้อหาที่เราสนใส จะเป็นหญิงหรือชายเราก็ดู จะซีเรียสทำไม อยู่บ้านพักที่ทำงาน มีสาวๆพักห้องไกล้ๆ พอเพื่อนเขามาหาก็กลายเป็นว่า หาว่ามาอ่อยเราซะงั้น ชอบถามเรื่องแฟนเก่า ถ้าไม่บอกก็โกรธ พอบอกก็จะไปหาข้อมูล พวกชื่อหรือเฟสบุ๊ค แล้วก็จะกลับมาเหน็บแนมเราว่าหาแฟนได้แค่นี้หรอ สวยก็ไม่สวย ขุดมาตำหนิเขาหมด เลิกกันมาตั้งหลายปีแต่ขุดมาบ่น แล้วยังมาว่ายังคิดถึงเขาอยู่สินะ ชื่อก็ยังจำได้ เอ้า***ก็มาถามเราเอง พูดอะไรไม่ได้จะแก้ต่างว่าแฟนเก่าเขาก็ดี ไม่ได้เป็นอย่างที่ว่า ก็กลายเป็นว่าปกป้องเขาขนาดนี้ไปกลับไปหาเขาเลยละ ข้อความไนโทรศัพท์ดังมา ถามทันที ใครไลน์มา เราก็ไม่เคยเจ้าชู้นะ อย่างมองสาวๆ มันก็เรื่องปกติของผู้ชายป๊ะ ถ้ามองชายนี่น่าแปลกกว่า ถึงมองไปเราก็ไม่ได้ไปจีบหรือไปทำอะไรซักหน่อย มองแล้วก็ผ่าน เขายิ้มาเราก็ยิ้มตอบ มันเป็นมารยาททางสังคมที่ใครๆก็ทำกัน เรื่องกินก็โคตรจะเป็นปัญหาเราคนไต้แฟนเป็นคนอีสาน เราว่าถึงคนอีสานคนอื่นก็ไม่เป็นแบบแฟนเรา เวลาทำกับข้าวก็ไม่กินจะกินแต่อาหารอีสาน กะปิไม่กินบอกเหม็น แต่ปลาร้ากินได้ไม่เหม็น กินผักอีสานได้ปกติ พอเป็นผักภาคใต้ไม่กิน พวกผักเหลียงผักกูด ชะอม แกงกะทิ แกงส้มจะเผ็ดน้อยเผ็ดมากกินไม่ได้ แต่ถ้าส้มตำพริกแดงเต็มครกขนาดเรากินไม่ได้ เขากลับกินได้ปกติ กลายเป็นว่าเวลาทำกับข้าวต้องตามใจเขา ไอ้ที่เราอยากกินก็นานๆทำกินซักที จะได้ไม่เปลืองตังค์ ไม่ต้องทำกับข้าวหลายอย่าง เราเคยคุยกับเขา ว่าให้ลองกินดูก่อน ชอบไม่ชอบค่อยว่ากัน กลายเป็นเราไปยังคับ เวลาซื้อเสื้อผ้าเราใส่มือสอง เราก็ไม่ซีเรียส ใส่อยู่บ้าน บางทีออกข้างนอกก็ใส่ แต่เขาไม่ได้เลย ไม่ยอมใส่ ไม่เฉียดด้วย ถ้าเราใส่ไม่ห้าม จะซื้อทีต้องมีป้าย มีแบรนด์ แล้วก็ไม่ไส่ซ้ำอีก ยกเว้นชุดอยู่บ้านนะ บ้านเราฐานะปานกลางไม่รวย พอมีกินมีใช้ ทำงานโรงงาน ทำสวนด้วย แล้วก็ขายของออนไลน์เป็นงานเสริม ผมอยากให้เขาลองเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองบ้างซักอย่างก็ยังดี ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี ใครมีประสบการณ์แบบนี้แนะนำหน่อยครับ