อย่ากลัวการอยู่คนเดียว แต่ให้กลัวการมีคู่ไม่ดี

สาววัยย่างเข้า 30 ที่มีความฝันเรื่องครอบครัวและการเป็นแม่คนมาตั้งแต่เด็กๆ
กับคำถามที่ว่า เป้าหมายชีวิตคืออะไร
และคำตอบที่มั่นใจมาตลอดว่า "อยากมีครอบครัว มีลูก"
จนมาเจอคนที่เพียบพร้อม จริงใจ และจริงจังเรื่องแต่งงาน 
แต่ดันเป็นคนแสน TOXIC  อีโก้สูงปรี๊ด
และทำให้ self esteem ของเราต่ำลงทุกวัน

ใช้เวลาทำความรู้จักเขาพร้อมๆกับการทำความรู้จักตัวเอง
จนมั่นใจแล้วว่าเรารู้จักเขาดี
เคยคิดว่า
การได้รักและทำความเข้าใจในตัวเขานั่นแหละ คือการรักตัวเอง
ปรับความคิด เปลี่ยนตัวเอง เพื่อให้เขาสบายใจ 

พอถึงช่วงที่ความฝันของการแต่งงานใกล้จะเป็นจริง
จึงถึงเวลาที่ต้องถามตัวเองซ้ำๆว่า
จะเลือกอยู่กับคนแบบเขาไปตลอดชีวิตจริงๆหรือ
นี่เราแค่อยากจะแต่งงานเพราะกลัวไม่มีสามีหรือยังไง

เสียดายความลงตัวทางกายภาพหลายๆอย่าง
แต่ก็เสียดายชีวิตที่เหลืออยู่มากกว่า

.......

พอได้กลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง
เหมือนได้มาทำความเข้าใจตัวตน
ความคิด ความรู้สึกตัวเองจริงๆ

มีความสุข มีอิสระ มีสังคมรอบข้างที่ดี
มีหัวใจที่แสนโล่งสบาย

จริงๆแล้ว เราทุกคนก็แค่ อยากจะมีความสุข
และสิ่งที่ทำให้มนุษย์มีความสุขที่สุดก็คือ
ความสัมพันธ์ที่ดี กับคนที่ดี

กับตัวเอง กับครอบครัว กับเพื่อน กับคนรัก
กับผู้คนที่พบเจอ กับธรรมชาติ กับทุกอย่างรอบตัว

......

และตอนนี้ฉันมีความสุข

.....

แต่ถึงอย่างไร ก็ยังเชื่อเสมอว่าจะเจอคนดี ที่พอดี
คนที่เข้ามาเป็นวงกลมสองวงที่กลิ้งไปด้วยกัน
คนที่เข้ามาเป็นเรื่องราวดีๆ เป็นพลังบวก เป็นความสบายใจ

แต่ถ้าไม่มี ก็คง อยู่แบบมีความสุขในทุกๆวัน
สุขที่ได้รักตัวเอง  ได้ทำสิ่งเล็กๆสำเร็จในทุกๆวัน
ได้ดูแลความสัมพันธ์อื่นๆที่มีอยู่แล้วให้ดี

.....