ทะเลาะกับครอบครัวทุกวันนี่ปกติไหมคะ ?
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราเกิดที่จริงแม่เราจะเอาเราออกแต่ ตาบอกเดี๋ยวตาเลี้ยงเราเอง ตาเลี้ยงเรามาจนถึงป.1 แล้วตาก็เสีย ทุกอย่างมันก็ปกติแหละเหมือนครอบครัวทั่วไป มันก็มีช่วงเปลี่ยนชีวิตเราประมาณ ป.4-ม.1(ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.2นะคะ)
คือยายอะชอบบงการชีวิตเรา กดดันให้เราเรียนได้เกรด4บ้างแหละ พอเกรดออกเราได้3.46 ก็ด่าว่าเราโง่ ไม่ตั้งใจเรียน ให้เลิกเล่นเลยนะดนตรีอะ ถ้าเล่นแล้วเสียการเรียนก็ออกมาเลย โตไปก็ไม่มีอะไรทำหรอก (จะบอกว่าเราไม่ได้ชอบอะไรในดนตรีมากนะแค่เล่นแล้วมันหายเครียด) ตลอดระยะเวลา4ปีเราไม่เคยมีความสุขกับชีวิตเลย แค่เสื้อผ้าเรายังได้ของเหลือจากพี่เลยถ้าจะซื้อต้องไปขอพ่อ(พ่อกับแม่หย่ากันแล้วนะคะแต่พ่อยังติดต่อกับเราอยู่)งานบ้านพี่เราไม่ค่อยเเตะก็ไม่มีใครว่า พอเราไม่ทำก็บอกว่าอยู่แต่ในห้องนั่นแหละงานการไม่ทำ ขี้เกียจ ไม่น่าเกิดมาเลย แม่กับยายก็เข้ากับเป็นปี่เป็นขลุ่ย แม่ด่าทุกวัน ทำความสะอาดห้องเรายังโดนด่าเลย (เก็บแต่ห้อง เก็บอะไรนักหนาเต็มไหมกูถามจริง จัดแต่ห้อง)เราอยากถามว่าคนเป็นแม่พูดกับลูกแรงขนาดนี้เลยหรอวันนี้เราก็เดินออกไปขายของให้ปกติก็มาตบหน้าอีกบอกเป็นอะไรทำไมไม่ยิ้มหน้าอมทุกตลอดเวลา(เราเป็นคนหน้านิ่งๆนะคะหน้าปกติก็เป็นแบบนี้ทุกวันชอบบังคับให้ทำนั่นทำนี่ทั้งที่มันไม่ใช่ตัวเรา)
เงินไปโรงเรียนเราขอยังมองหน้าเราเลยทั้งๆที่ได้วันละ50 พี่ได้วันละ100-200 ไล่เราไปตายบ้าง ไล่เก็บข้าวเก็บของไปอยู่ที่อื่นนํ้าไฟก็ไม่ต่องมาใช้ แม่ก็ไล่ไปนอนวัดอีกเห้อชีวิต จำได้ฝังใจเลยตอนยืนอยู่ดีๆแล้วโดนตบหน้าใช้คำพูดต่างๆมากมายทำร้ายจิตใจเราเราว่าเราอดทนมากเลยนะที่อยู่มาได้ถึงทุกวันนี้
เวลาเราไปโรงเรียนเรามีความสุขนะแต่พอกลับบ้านเรารู้สึกว่าไม่อยากกลับเพราะกลับมาต้องหาเรื่องมาทะเลาะกับเรา บางทีอยากนอนโรงเรียนเลยแหละชีวิตไม่เคยรู้จักคำวาความสุขจริงๆซักที แม่ก็บังคับให้เป็นนั่นเป็นนี่ทั้งที่เราไม่ได้อยากทำเลยทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเราอยากเป็นอะไร ข้าวเราก็ต้องตื่นออกมาแอบกินตอนดึกๆ ยายก็พูดแซะทุกวัน อยากรู้ไม่เหนื่อยบ้างหรอวะ😂 มันจะมีอยู่วันนึงประมาณต้นเดือนก็เกิบโดนมีดฟันไม่รู้เกิดจากอะไรเพราะเราลืมไปแล้ว😂 ทั้งโดนพี่ตัวเองหยิกบ้างด่าบ้างรอยหยิกยังเป็นแผลเป็นอยู่เลย แต่แม่เลือกที่จะมาด่าเรา
ชีวิตนี้เราเลือกอะไรได้บ้างหรือเขาเลี้ยงเราเพราะอยากได้ผลประโยชน์ หรอหรือเพราะอะไร
เกิดมาทำไม?
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราเกิดที่จริงแม่เราจะเอาเราออกแต่ ตาบอกเดี๋ยวตาเลี้ยงเราเอง ตาเลี้ยงเรามาจนถึงป.1 แล้วตาก็เสีย ทุกอย่างมันก็ปกติแหละเหมือนครอบครัวทั่วไป มันก็มีช่วงเปลี่ยนชีวิตเราประมาณ ป.4-ม.1(ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.2นะคะ)
คือยายอะชอบบงการชีวิตเรา กดดันให้เราเรียนได้เกรด4บ้างแหละ พอเกรดออกเราได้3.46 ก็ด่าว่าเราโง่ ไม่ตั้งใจเรียน ให้เลิกเล่นเลยนะดนตรีอะ ถ้าเล่นแล้วเสียการเรียนก็ออกมาเลย โตไปก็ไม่มีอะไรทำหรอก (จะบอกว่าเราไม่ได้ชอบอะไรในดนตรีมากนะแค่เล่นแล้วมันหายเครียด) ตลอดระยะเวลา4ปีเราไม่เคยมีความสุขกับชีวิตเลย แค่เสื้อผ้าเรายังได้ของเหลือจากพี่เลยถ้าจะซื้อต้องไปขอพ่อ(พ่อกับแม่หย่ากันแล้วนะคะแต่พ่อยังติดต่อกับเราอยู่)งานบ้านพี่เราไม่ค่อยเเตะก็ไม่มีใครว่า พอเราไม่ทำก็บอกว่าอยู่แต่ในห้องนั่นแหละงานการไม่ทำ ขี้เกียจ ไม่น่าเกิดมาเลย แม่กับยายก็เข้ากับเป็นปี่เป็นขลุ่ย แม่ด่าทุกวัน ทำความสะอาดห้องเรายังโดนด่าเลย (เก็บแต่ห้อง เก็บอะไรนักหนาเต็มไหมกูถามจริง จัดแต่ห้อง)เราอยากถามว่าคนเป็นแม่พูดกับลูกแรงขนาดนี้เลยหรอวันนี้เราก็เดินออกไปขายของให้ปกติก็มาตบหน้าอีกบอกเป็นอะไรทำไมไม่ยิ้มหน้าอมทุกตลอดเวลา(เราเป็นคนหน้านิ่งๆนะคะหน้าปกติก็เป็นแบบนี้ทุกวันชอบบังคับให้ทำนั่นทำนี่ทั้งที่มันไม่ใช่ตัวเรา)
เงินไปโรงเรียนเราขอยังมองหน้าเราเลยทั้งๆที่ได้วันละ50 พี่ได้วันละ100-200 ไล่เราไปตายบ้าง ไล่เก็บข้าวเก็บของไปอยู่ที่อื่นนํ้าไฟก็ไม่ต่องมาใช้ แม่ก็ไล่ไปนอนวัดอีกเห้อชีวิต จำได้ฝังใจเลยตอนยืนอยู่ดีๆแล้วโดนตบหน้าใช้คำพูดต่างๆมากมายทำร้ายจิตใจเราเราว่าเราอดทนมากเลยนะที่อยู่มาได้ถึงทุกวันนี้
เวลาเราไปโรงเรียนเรามีความสุขนะแต่พอกลับบ้านเรารู้สึกว่าไม่อยากกลับเพราะกลับมาต้องหาเรื่องมาทะเลาะกับเรา บางทีอยากนอนโรงเรียนเลยแหละชีวิตไม่เคยรู้จักคำวาความสุขจริงๆซักที แม่ก็บังคับให้เป็นนั่นเป็นนี่ทั้งที่เราไม่ได้อยากทำเลยทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเราอยากเป็นอะไร ข้าวเราก็ต้องตื่นออกมาแอบกินตอนดึกๆ ยายก็พูดแซะทุกวัน อยากรู้ไม่เหนื่อยบ้างหรอวะ😂 มันจะมีอยู่วันนึงประมาณต้นเดือนก็เกิบโดนมีดฟันไม่รู้เกิดจากอะไรเพราะเราลืมไปแล้ว😂 ทั้งโดนพี่ตัวเองหยิกบ้างด่าบ้างรอยหยิกยังเป็นแผลเป็นอยู่เลย แต่แม่เลือกที่จะมาด่าเรา
ชีวิตนี้เราเลือกอะไรได้บ้างหรือเขาเลี้ยงเราเพราะอยากได้ผลประโยชน์ หรอหรือเพราะอะไร