เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อกลางปีที่เเล้วพ่อของเราได้ทำการลงสมัครนายก อบต ซึ่งการลงสมัครครั้งนี้ก็ไม่ได้รับความยินยอมพูดคุยหรือมาปรึกษากับทางครอบครัวเลย มีแต่พูดคุยกันในวงของผู้ช่วยกับอดีตปลัดอำเภอเขาก็พูดขยั่ยขยอให้แกลงสมัคร ด้วยเพราะก่อนหน้านี้แกรับตำแหน่งเป็นผู้ใหญ่บ้านจึงได้รับความไว้วางใจจากคนในหมู่บ้านเป็นอย่างมากก็มีการพูดคุย มีการเเนะนำในการขอทุนมาสมัครต่างๆ นาๆ แต่ไม่ได้มีการพูดคุยถึงเรื่องความรับผิดชอบ หรืออาจจะคุยอยู่ก็ได้ และด้วยความหน้าใหญ่นี้แหละแกคงไปบอกเขาแหละว่าไม่เป็นไร แต่กลับกันทางเรากับพี่ชายคืออยากให้เขียนข้อตกลงเป็นรายลักอักษรไม่ใช่วาจาเพราะมันจะมีปัญหาตามมาในภายหลัง และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ พ่อเราเเพ้คะเเนนเสียงจากหมู่บ้านที่เป็นหมู่บ้านของผู้ช่วยสะเอง เพราะคนในหมู่บ้านนั้นๆ เขาเห็นพฤติกรรมแล้วว่าไม่เหมาะสมและเขาเกลียดเป็นเดิม เราเองก็มองว่าจะเสียคะเเนนก็เพราะผู้ช่วยนี้แหละ ซึ่งมันก็จริง ปัญหามันก็ได้เกิดขึ้นที่ว่าพ่อเราต้องรับภาระคนเดียวที่เกิดจากความหน้าใหญ่นั้นและมันส่งผลกระทบมาถึงกิจการที่บ้านด้วย เพราะต้องกู้ธนาคารมา(เป็นชื้อเรากิจการก็เป็นชื่อเรา)ใช้หนี้ให้พ่อเป็นเงินหลายล้านอยู่ และด้วยภาระหนี้สินที่มากเกินไปนี้ทำให้รายได้จากทางร้านมันไม่พอและก็ค่อยๆกินต้นทุนภายในร้านไปเรื่อยๆจนถึงตอนนี้มันหนักสุดแล้วเพราะว่าเราไม่มีเงินซื้อของมาขายแล้ว ถ้าไม่มีเงินซื้อของเราจะเอาเงินไหนไปใช้หนี้ธนาคาร แล้วแทนที่คนที่ก่อปัญหานั้นจะมาหาทางแก้ไขปัญหาช่วยกัน แต่กลับกันยิ่งมาซ้ำเติมเราด้วยคำพูดอีกว่า"ขายของยังไงให้ไม่มีของมาขายเลย"เราเจ็บใจมากนะ มันเหนื่อยมากๆ เเละมันก็เหนื่อยมากเพราะลูกค้าก็ถามเช่นกันว่าจะย้ายของในร้านเหรอทำไมไม่มีของบนชั้นเลย มันยิ่งเจ็บใจเข้าไปอีก ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ ทั้งที่ก่อนหน้าจะลงเลือกตั้งเรากำลังตั้งตัวได้กำลังจะใช้หนี้ที่พ่อกับแม่ไปหยิบยืมมาลงทุนในตอนขยายร้านก่อนหน้านั้น(ก่อนที่เราจะมาบริหารต่อ)ได้แล้วแท้ๆมันอีกแค่7แสนกว่าเราจะเป็นไทยแล้วแท้ๆ ทำไมวะ ทำไม ทำไมถึงต้องอยากมีหน้ามีตาในสังคมขนาดนั้น รสชาติของอำนาจมันก็ไม่ได้หอมหวานขนาดนั้นนะทำไมถึงต้องอยากเป็นอะไรขนาดนั้นด้วยละแม้งเอ้ย!!ผูกใจเจ็บชิปหาย
...........กระทู้นี้ไม่ได้ต้องการคำตอบหรือคำแนะอะไรเลย เป็นเพียงการระบายความในใจจากตัวเราเอง และอยากให้เป็นตัวอย่างกับคนในครอบครัวอิ่นที่จะได้บอกกล่าวคอยเตือนกัน เราก็จะสู้ต่อไปแหละ ที่ดินเยอะนะแต่ด้วยสภาวเศรษฐกิจแบบนี้หาคนมาซื้อยาก😂😅 ขอบคุณที่มารับฟังเเละได้อ่านเนื้อของผมนะครับ บอบคุณครับ สวัสดี☺️
หนี้สินที่เสียไปโดยใช่เหตุ
...........กระทู้นี้ไม่ได้ต้องการคำตอบหรือคำแนะอะไรเลย เป็นเพียงการระบายความในใจจากตัวเราเอง และอยากให้เป็นตัวอย่างกับคนในครอบครัวอิ่นที่จะได้บอกกล่าวคอยเตือนกัน เราก็จะสู้ต่อไปแหละ ที่ดินเยอะนะแต่ด้วยสภาวเศรษฐกิจแบบนี้หาคนมาซื้อยาก😂😅 ขอบคุณที่มารับฟังเเละได้อ่านเนื้อของผมนะครับ บอบคุณครับ สวัสดี☺️