ชีวิตซวยซ้ำซวยซ้อนไม่จบไม่สิ้น

ดวงตกตั้งแต่อายุเข้าเลข 3 
- แฟนนอกใจ
- คนในบ้านป่วยเป็นมะเร็ง
- ตกงาน ต่อด้วยโควิด 
- ตกงานกะทันหัน 
- คนแก่ที่บ้านเสีย 
- มีปัญหาเรื่องบ้านที่อยู่อาศัย
- คนที่ไม่ลงรอยกันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน (น้าชาย )ซึ่งตอนนี้เป็นปัญหาหนักอกหนักใจเรากับแม่มาก หลังจากที่เราเสียตาไป บ้านที่เคยเหมือนบ้านตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว น้าใช้สิทธิที่ตัวเองช่วยทำบ้าน และเขาก็มีบุญคุณกับเราอันนี้เราไม่ลืม แต่น้ากับเราไม่เคยพูดคุยกันแบบคนสนิท เราไม่เคยแม้แต่จะยิ้มให้กัน รวมถึงแม่เรากับน้า ที่เคยทะเลาะกันถึงขั้นน้าทำร้ายร่างกายแม่ และนั่นคือปมที่อยู่ในใจเรามาตลอด จนวันนี้ น้าประสบอุบัติเหตุ แขนใช้การไม่ได้ทั้งสองข้าง ตอนตาเสียได้ไม่กี่วันญาติพี่แม่ต่างพากันเข้าใจว่าบ้านต้องเป็นของน้า แม่กับเราผู้อยู่ดูแลตา เราอยู่กับตามาแต่เกิด ตาทำพินัยกรรมยกบ้านหลังนี้ให้เป็นของเรา ทุกคนพากันไม่พอใจ เกรียจเรากับแม่ ตอนนี้ชีวิตเรามีกันอยู่สองคน และ แน่นอนตอนนี้ก็ไม่พ้นเรากับแม่ทีคอยหายาหาข้าวให้น้า ส่วนญาติคนอื่นมาเยี่ยมแล้วก็หลับ มีนังป้าตัวดีอยู่หนึ่งคนเป็นเมียลุงแท้ๆของเราคนที่น้าเคารพและเชือเขาทุกอย่างคอยยุแหย่ ให้น้ากลับมาอยู่บ้านก็ฝีมือเขา พอน้าป่วย ก็เข้ามาสั่งให้เราดูแลน้าดีๆ ส่วนเขาคืนคนที่น้ายกทุกอย่างให้ สำหรับเราที่ยังดูแลอยู่เพราะตอบแทนบุญคุณ แต่ใจเราไม่ปลดล็อคเรื่องอดีตที่ผ่านมาเลย เราอคติกับน้าและญาติคนอื่นๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่