แม่ไม่ฟังเหตุผลลูก?ทําไมกัน

ดีค่ะ พอดีเจอเรื่องนี้บ่อยมากๆค่ะที่ตั้งในกระทู้เลยคือว่าวันนี้เป็นป.จ.ดค่ะวั้นเหมือนเป็นไข้ทับระดูค่ะไม่เคยเป็นมาก่อนเลยนอนโทรมตั้งแต่เย็นยัน3ทุ่มมันปวดท้องมากๆค่ะจากนั้นก็ไปเล่นมือถือค่ะเพราะนอนจนนอนไม่หลับเล่น4ทุ่มถึงเกือบตี1เลยค่ะแม่ตามไปนอนในห้องเพราะนี่ใครในครอบครัวรู้ว่านอนเช้าแต่ไม่ว่าไรวันนี้แม่ด่าไม่ให้นอนเช้าจากนั้นย้ายไปนอนค่ะคือนอนเล่นมือถือจนตี3กว่าๆได้จากนั้นก็นอนค่ะแต่ว่ามันปวดท้องกระทันหันทีแรกมันหายแล้วค่ะจากนั้นก็นอนบิดๆท้องปวดจนร้องไห้จากนั้นถึงตี5นิดๆเลยลุกมากินยาเพราะนี่นอนไม่หลับแล้วจากนั้นเปิดแฟลซแลเวมานั่งกุมท้องแต่ไม่ได้เล่นมือถือนะคะจากนั้นแม่ก็ออกมานี่ก็เลยเดินไปดูจากนั้นโดนด่าเละเลยค่ะทําไมไม่นอนติดโทรศัพพ์มากอ่ะคือแม่เป็นคนพูดหยาบค่ะแทนตัวเองว่ากูตลอดตั้งแต่นี่เด็กแล้วต่อค่ะเดี๋ยวกูจะทุบโทรศัพพ์ให้แตกจะได้ไม่ต้องติดมือถือนอนก็ไม่นอนคือไม่มีเวลาให้พูดเลยค่ะจากนั้นพอแม่พูดจบนี่เลยสวนกลับว่าก็ปวดท้องเลยลุกมากินยายังไม่ได้เล่ยไรเลยจากนั้นแม่ไม่ฟังอ่ะค่ะเดินหนีเฉยเลยนี่แบบไม่อยากพูดต่อเดี๋ยวโดนด่าต่อจากนั้นนี่ก็นอนปวดท้องมาจน6โมงได้แล้วแม่ก็มานี่ก็ฟังว่าด่าอะไรแม่ว่านอนก็ไม่นอนเดะกูจะทุบโทรศัพพ์ให้แตกจะได้ไม่ต้องเล่นพรุ่งนี้ไม่ต้องนอนเลยนะจะเกินไปแล้วได้ไม่ได้ต้องติดโทรศัพพ์อะไรแบบนี้มันจะเล่นไรนักหนาคือแม่คงคิดว่านี่คุยกับผู้ชายอ่ะค่ะดูจากแบบนี้แต่นี่ก็แบบนอนร้องไห้เจอแต่อะไรแบบนี้ทุกเดือนทําไรผิดนิดหน่อยก็ให้ไปตายคือคําด่าทุกที่มีเนี่ยนีคําได้ยินมันมาตั้งแต่เด็กยันปัจจุบันตอนเด็กโดนตบหน้าจนเลืดออกบ้างโดนด่าทั้งทีทําถูกแล้วบ้างสารพัดการตีโดนมาหมดโดนจนชินด่าไรไม่ค่อยรู้สึกแต่เจ็บปวดกว่าทุกวันนนะวันนี้ไม่มีใครเข้าใจบ้างเลยอยากตายมานับไม่ถ้วนแต่ไม่กล้าพออยากมีชีวิตต่อไปหาอะไรทําใหม่ๆต่อคงต้องสู้ต่อไปละค่ะขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ☺️