ทั้งๆที่ถ้าเอาตามหลักการของประวัติศาสตร์กระแสหลัก

บทคนทรยศควรจะตกไปที่พระมหาธรรมราชา ที่ยอมศิโรราบและไปเป็นกำลังสำคัญให้กับหงสามากกว่าไม่ใช่หรือครับ?
กลับกลายเป็นว่า ที่เรียนๆกันมาสมัยประถม มัธยม บทร้ายคือโยนไปที่พระยาจักรีว่าเป็นไส้ศึกเปิดประตูเมืองเสียหมดครับ? แค่เพียงเพราะแกเป็นพระบิดาของพระนเรศวรเลยไม่อยากให้หม่นหมองหรือเปล่า?

ทั้งๆที่พอมาอ่านพงศาวดารหลายๆสำนวน เรื่องราวมันคือกินแหนงแคลงใจกันไปกันมา ระบบการเมืองก็ไม่ได้รวมศูนย์แบบที่เคยเรียนกัน แค่เจ้าองค์หนึ่งไปเข้ากับอีกองค์ตามบารมี ชิงไหวชิงพริบ ชิงบุญญาธิการบารมีกันล้วนๆ ยังไม่มีคอนเสปต์ทรยศชาติอะไรเข้ามาเลย  แต่ก็นั่นล่ะ ความเข้าใจตอนหลังไม่ได้อยู่ใน narrative กระแสหลัก เลยเป็นคนละประเด็น แค่ตรงนี้ไม่เข้าใจว่าทำไมกระแสหลักกำหนดผู้ร้ายได้ไม่ครอบคลุมเอาซะเลย