ลูกที่พึ่งเกิดกับพ่อเเท้ๆที่เป็นตาของลูกควรเลือกอะไรดี?

เราอยู่กับพ่อ2คน พ่อเราพิการเเล้วติดเหล้าหนักมากเมื่อ5ปีก่อนหลังจากจบม.3 เราย้ายมาเรียนที่ชลบุรี เรียนด้วยทำงานด้วยไม่มีใครส่งเรียนไม่มีญาติพี่น้อง ชีวิตเราผ่านไปอย่างทุลักทุเล ไม่ต่างจากชีวิตตอนอยู่กับพ่อเท่าไหร่เเต่เราก็รักท่านนะคะถึงท่านจะเลี้ยงเราเเบบทิ้งๆขว้างๆเอาเราไปฝากคนนั้นทีนี้ทีเเต่ท่านก็ไม่เคยปล่อยให้อด  หลังจากผ่านมา4ปี เราท้องในช่วงที่เริ่มงานใหม่พอดีพึ่งรู้ว่าท้องได้3เดือนกว่าทั้งที่ป้องกันอย่างดี เราเลยตัดสินใจคุยกับพ่อให้ขายที่ที่ท่านอยู่เเล้วมาซื้อบ้านอยู่ที่นี้กับเราเพราะกลัวท่านลำบากเพราะหลังจากนี้มันคงทำอะไรลำบากขึ้น เเต่ท่านก็ไม่มายืนกรานไปยอมขายซึ่งเราก็เคารพเพราะท่านคงคิดว่าเราจะล้างพลาน หลังจากนั้นเราท้องได้5เดือนพ่อเริ่มบ่นว่าลำบากเราก็ได้เเต่เงียบเพราะทำอะไรไม่ได้เเล้วเพราะเราไม่ได้ทำงาน เพราะเเพ้ท้องหนักเเฟนทำคนเดียว ได้เเต่ส่งเงินให้เเกเราคิดว่าเราส่งน้อยมาก เเต่พ่อกลับเอาเงินที่ได้ไปกินเหล้าเเทบทุกครั้ง บางทีเราก็เครียดจนเราคลอดได้4เดือน บอกตรงๆเด็กขาดความรักอย่างเรารักเด็กคนนี้มากๆมากถึงขั้นที่ใครอุ้มก็มองไม่วางตา  เราไม่เคยรู้สึกรักใครเท่านี้มาก่อนจริงๆค่ะเรากลายเป็นคนใจเย็นขึ้นมีสติมากขึ้น

    เเต่ถ้าเราจะทำงานเพื่อเอาบ้านเอารถเราต้องส่งให้ย่าเขาเลี้ยงซึ่งเราบอกตรงๆว่าทำใจไม่ได้ค่ะ เเค่เเม่ย่าจะให้ลูกกินข้าวกินน้ำตอน2เดือนเรายังทะเลาะกันเเฟนยกใหญ่ (ส่วนคนที่ทำใจได้ดีใจด้วยนะคะเเต่ไม่ต้องขิงจะดีที่สุดค่ะ) ถึงมันจะเเค่3ปีก็ตามแล้วจะเอาเขากลับมาเรียนบอกตรงๆถึงไม่ส่งลูกไปแฟนเราดูเเลได้ค่าใช้จ่ายพอใช้ไม่ได้ลำบากพอส่งให้พ่อตา เเต่ส่งมากไปก็กินเหล้าส่งน้อยไปก็ไม่พอใช้เราก็โกรธตัวเองเหมือนกันนะคะบางที   ถ้าเป็นทุกคนทุกคนจะเลือกอะไรคะเราก็ลำบากใจไม่ใช่ไม่รักพ่อเเค่3 ปีที่เราจะทำงานเเต่เรากลัวพ่อรอไม่ได้  แฟนเราเคารพการตัดสินใจเราทุกอย่างจะเลี้ยงเองก็ได้ส่งให้ย่าก็ได้ เเต่เราเองที่จัดการกับความรู้สึกตัวเองไม่ได้ ช่วยทีค่ะขอคำปรึกษาทีค่ะ😔