รายได้หลักมาส่วนใหญ่มาจากเล่นแชร์จะขอวีช่าได้ไหม?

เรื่องเล่นแชร์นี้ จะว่าไปแล้ว มีกฏหมายรองรับมานาน มี พระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ.2534 รองรับ
      พระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ.2534  / SHARE LENDING CIRCLE ACT, B.E. 2534 (1991). สถานทูตเขาอ่านออกครับ

       เป็นธุรกิจการเงินนอกระบบ ที่มีกฏหมายรองรับและคุ้มครองผู้เล่นแชร์ โดยไม่ถือเป็นการกู้ยืม ไม่ต้องมีหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษรก็ฟ้องร้องได้ ไม่อยู่ในบังคับของกฏหมายอื่นว่าด้วยเรื่องดอกเบี้ย ที่เกินอัตรา
       เท้าแชร์ หรือ "นายวงแชร์" ตาม พรบ.การเล่นแชร์ พ.ศ.2534 ก็จะได้รับการยกเว้น ดอกเบี้ยและได้เงินไปในครั้งแรก
               ก็จะถือเป็นการ ระดมเงินจากวงแชร์  เอาไปลงทุนด้านอื่น เช่น ปล่อยกู้  ฯลฯ หรือ เอาไปลงในวงแชร์อื่นๆ เพื่อกินดอก จากที่คนอื่นเปียแชร์ เพราะเป็นเงินเย็น ไม่มีดอก แต่เอาไปส่งในวงอื่นๆ เพื่อกินดอกเบี้ย
          ปกติแล้ว ในวงแชร์ เป็นความเสี่ยงที่ไม่มีหลักประกัน ผลตอบแทนของดอกเบียที่เปียก็จะสูงกว่าสถาบันการเงินอื่นๆ ดอกที่เปียในแต่ละเดือนก็ไม่เท่ากัน หากมีคนร้อนเงินหลายคนในรอบนั้น ก็ต้องแข่งกัน เหมือนประมูลดอกเบี้ย ใครให้ดอกเบี้ยสูงสุด ก็ได้เงินในครั้งนั้นไป เป็นเงินก้อน รวมดอกเบี้ยจากที่คนอื่นเปียมาก่อนหน้านั้น เป็นค่าตอบแทน แต่ตนเองก็ต้องจ่ายเพิ่ม ในครั้งต่อไป

            ก็ไม่ใช่เรื่องน่ารังเกียจ หลายๆ คนในวงแชร์ ขนาดใหญ่ ดอกเบียที่เขาได้ต่อเดือน มากกว่าเงินเดืนคนจบปริญญาเสียอีก

ประเด็นปัญหา อยู่ที่ การแสดงแหล่งที่มาของรายได้ ความมั่นคงของรายได้
     เช่น หาก จขกท. แสดงที่มาของรายได้ของคุณแม่ ว่า คุณแม่เป็น "นายวงแชร์" และ "จัดให้มีการเล่นแชร์" ตาม พรบ. การเล่นแชร์ พ.ศ.2534
เป็นนายวงแชร์ ได้ไม่เกิน 3 วง มีสมาชิกแต่ละวงเท่าไหร่ มีรายได้จากการเลิ่นแชร์ต่อเดือนอย่างไร เท่าไหร่
       ตัวเลขที่ จขกท. ทำสรุป เพื่อใช้เป็นเอกสารประกอบการขอวีซ่า มีความสอดคล้องกับ ตัวเงินในบัญชีของแม่ ก็ยื่นได้

      แต่ ๆๆ สถานทูต จะให้ หรือจะเชื่อถือแค่ไหนหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง  เพราะอย่างที่ผมบอกในช่วงต้น การเล่นแชร์ หรือเป็นนายวงแชร์ เป็นอาชีพการลงทุนนอกระบบที่ถูกกฏหมายครับ ตาม  SHARE LENDING CIRCLE ACT, B.E. 2534 (1991). หรือ พรบ.การเล่นแชร์ พ.ศ.2534
         คนไม่น้อย ที่ให้ความเห็นผิดไป เพราะไม่ได้เข้าไปศึกษากฏหมาย
         ชี้แจงสถานทูตได้ครับ ว่ามีรายได้ ตาม SHARE LENDING CIRCLE ACT, B.E. 2534 (1991).
              พรบ.การเล่นแชร์ พ.ศ.2534 มีฉบับภาษาอังกฤษ สถานทูตอ่านออกครับ แต่ๆๆ ขอย้ำว่า แต่การที่สถานทูตจะเชื่อถือความมั่นคงของรายได้ ถึงกับออกวีซ่าให้ เพื่อไปเรียน คงต้องพิจารณาจากองค์ประกอบอื่น เช่น เงินฝากออมทรัพย์ ในบัญชีของแม่ ที่จะเป็นสปอนเซอร์
          เช่น ในบัญชีมีเงินฝากอีก 10 กว่าล้าน มีทรัพย์สินที่ดินอื่น แม้จะมีภาระกับธนาคาร ก็ยิ่งดี แสดงว่าได้รับการคัดกรองมาจากสถาบันการเงินส่วนหนึ่ง ว่าเป็นผู้มีรายได้ สำหรับการจ่ายหนี้
                         ทำได้ ยื่นได้ครับ แต่ไม่ได้รับประกันว่า ข้อมูล ที่ จขกท. ให้มาเพียงแค่นี้ จะได้รับการพิจารณาวีซ่า

            ตัวอย่างเช่น เป็นชาวสวนทุเรียน 50 ไร่ มีรายได้จากการเกษตร เพราะขายทุเรียนส่งต่างประเทศ อาชีพพ่อแม่เป็นเกษตรกร มีบัตรเกษตรกร มีหนี้สิน มีเงินหมุนเวียนกับ ธกส. ปีๆ หนึ่งหลายสิบล้าน เพราะมีรายได้ส่งออกทุเรียน ไปต่างประเทศ แบบนี้ขอได้สบายมาก
            เพื่อนผม เป็นชาวสวนดำเนินสะดวก ส่งลูกเรียนอังกฤษ เรียนอเมริกา ตัดองุ่นและมะพราวน้ำหอม ในแต่ละครั้ง ร่วมสิบล้าน

             กรณีของ จขกท. ให้ที่มาเรื่องอาชีพของแม่ ก็เป็นอาชีพหรือรายได้ที่มีกฏหมายรองรับ แต่แค่นั้นไม่พอครับ ต้องแสดงที่มาว่ารายได้มีความมั่นคงแต่ไหน มีมาพอในการส่งหนูเรียนหรือไม่
             หรืออาจมีข้อมูลประกอบอื่น ว่า รายได้ที่มีนั้น อาจมีมาก่อนที่แม่หนูมาเ่นแชร์ เช่น มีรายได้จากกองมรดกเดิม จะจากไหนก็อีกเรื่องหนึ่ง ทำให้มีเงินเก็บ ไม่ต้องดิ้นรนทำการค้า แต่อยากส่งลูกให้มีการศึกษาดีที่สุด
              กรณีของ จขกท. นี้ ต้องทำหนังสือนำ รวมรวมเอกสารประกอบมากกว่าคนอื่นๆ เนื่องจากอาชีพที่เป็นแหล่งรายได้ของคุณแม่หนู เป็นอาชีพมีความเสี่ยงสูง ก็ทำนองเดียวกับอาชีพนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ ช่วง Covid เพื่อนผม หยุดวิ่งขายที่ดินเลย ไม่มีงานเป็นปี ก็มีความเสี่ยง
             หน้าที่ของเรา ในฐานะที่เราอยากไป คือ ชี้แจงให้มากสุด
                   ต่อให้แม่ ของ จขกท. เป็นแม่บ้าน อาจเล่นแชร์เป็นงานอดิเรก แต่มีมรดกอื่นมากพอที่จะไม่ต้องทำงานอื่นก็ได้ อย่างที่กล่าวมาในข้างต้น หากแม่มีเงินเก็บในบัญชี หรือลงทุนในหุนอื่นๆ ก็เอามาแสดงได้ ในการขอวีซ่า จะเพื่อสปอนเซอร์ลูกในการเรียนต่อหรือเพื่อการท่องเที่ยว