อันนี้กระทู้แรกของเรานะคะถ้าผิดยังไงก็ขอโทษไว้ก่อนเลยค่ะ55555 อยากให้อ่านมากค่ะ รู้สึกเศร้ามาก TT
คือเราเป็นเด็กคริสต์ค่ะ ที่โบสถ์เราก็จะมีผู้ใหญ่ไต้หวัน คนจีนมาบ่อยๆ ชอบหากิจกรรมให้ทำ ตอนนี้ร.รปิดเทอมแล้วค่ะ อาจารย์ที่โบสถ์เลยให้คนมาสอนภาษา ซึ่งเป็นภาษาอังกฤษ เป็นวิชาที่หนูเองก็แทบจะไม่สนใจ พออ่านหนังสือสอบ อังกฤษนี่ปัดตกเลย ไม่เอาๆ 5555 เรียกได้ว่าไม่มีพื้นฐานเลยค่ะ อิอิ พอถึงวันที่ต้องไปเรียนในหัวหนูคือ ผู้ใหญ่ที่มีอายุหน่อย เป็นผู้หญิง แต่พอไปถึงเห็นผู้ชายค่ะ !!!536353535 แถมอายุ 19!! ซึ่งหนู 15 พอเห็นแล้วใจเต้นค่ะ555555 พอเขาแนะนำตัวแล้วให้บอกชื่อหนูก็พูดนะคะ แต่วันนั้นหนูเจ็บคอเลยทำให้เสียงแหบเขาคงไม่ได้ยินเลยเอาหูมาใกล้ ๆ ตอนนั้นคือ ิา้-#6#5กกห ขิตได้นะคะ ณ ตอนนั้น 555 วันแรกนี่ก็เอาเราอึดอัดอยู่นะคะ ฟังไม่ออกอะไรเลยได้แต่ อืมๆออๆไป ทำผิดเยอะเลยเขาต้องมาช่วยบอก ก็เขินอายนะคะ เขาคงคนอะไรมันจะปึกได้ขนาดนี้555 ได้กินข้าวด้วยกันค่ะ แต่ๆๆคนละโต๊ะ แง5555 แทบทุกวันเลยที่หนูทำเรื่องหน้าอายไว้ พอคิดแล้วจะเขินหนักมากอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไข คือเขาเป็นคนพูดเร็วค่ะ เลยทำให้ฟังไม่ชัด หนูตัวสั่นแล้วบอก สนีด ทุ๊กคนนน สปีดดดด ทุกคนขำค่ะ ชั้นอายเรอะ อีกรอบคือ เขาถามเข้าใจไหม ชั้นไปตอบ ไอด้อน หาาอะไร55555 ไม่เข้าใจค่ะจริงๆแล้ว5555 ทุกอย่างสั่นคุยแล้วพูดติดๆขัดๆ เขาถามว่าเสร็จรึยังตอนนั้นเราไม่เข้าใจเลยงงๆ หันไปหาพี่ชายข้างๆเลยเข้าใจ เขามาแป๊บเดียวค่ะ เราทำใจไว้แล้วว่าเดี๋ยวเขาก็ต้องกลับแล้ว แต่มีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เราคิดถึงเขา แบบความน่ารักอะไรแบบนี้อะค่ะ เช่น ตอนนั้นเรานั่งกินข้าวอยู่ เพิ่งมานั่งกินนะคะแล้วเขาก็เดินมาจากไหนไม่รู้ค่ะ5555ตกใจเลอ เหมือนเขาจะมากินข้าวแต่โต๊ะไม่พอเลยมาโต๊ะที่หนูนั่งกินข้าวอยู่ กินยังไม่ทันถึง 4 ช้อนเลยค่ะ หนูก็ต้องลุก เพราะหนูไม่กล้านั่งด๊วย 666252552 ละหมาดเศร้าเองว่าทำไมไม่นั่งต่อ แง ละไปนั่งเศร้าที่ศาลา นั่งไปนั่งมาเลยอยากไปมองเขาอีกก็เลยเดินไปที่ครัว เจอเขานั่งกินข้าวอยู่ก็เลยไปหาป้าค่ะ ซึ่งป้านั่งอยู่กะเขาด้วย อิอิ หนูก็ไปบอกว่า นี่ไงคนสอนภาษา ้เเราบอกตอนเขาไม่อยู่แล้วนะคะ อิอิ ป้าก็บอกเขากินเยอะมาก 3 ถ้วยเลย เราก็ตกใจค่ะ แต่ก็อดยิ้มไม่ได้ น่ารักค่ะ5555555 สุดท้ายนี้ เขากำลังจะกลับแล้วค่ะ ซึ่งเรียนวันสุดท้ายเราไม่ได้ไป เรารู้สึกเศร้าค่ะที่จะไม่ได้เจอเขาแล้ว ้เราซึมมากเลยค่ะ รอไปก็ไม่มีหวังจะได้เจอแล้ว เขาคงไปทำหน้าที่ของเขาต่อที่ไกลมากจนเราหาก็ไม่เจอ เราคิดถึงเขาตลอดเวเลยค่ะ
เคยรอแบบไม่มีความหวังกันไหมคะ ?
คือเราเป็นเด็กคริสต์ค่ะ ที่โบสถ์เราก็จะมีผู้ใหญ่ไต้หวัน คนจีนมาบ่อยๆ ชอบหากิจกรรมให้ทำ ตอนนี้ร.รปิดเทอมแล้วค่ะ อาจารย์ที่โบสถ์เลยให้คนมาสอนภาษา ซึ่งเป็นภาษาอังกฤษ เป็นวิชาที่หนูเองก็แทบจะไม่สนใจ พออ่านหนังสือสอบ อังกฤษนี่ปัดตกเลย ไม่เอาๆ 5555 เรียกได้ว่าไม่มีพื้นฐานเลยค่ะ อิอิ พอถึงวันที่ต้องไปเรียนในหัวหนูคือ ผู้ใหญ่ที่มีอายุหน่อย เป็นผู้หญิง แต่พอไปถึงเห็นผู้ชายค่ะ !!!536353535 แถมอายุ 19!! ซึ่งหนู 15 พอเห็นแล้วใจเต้นค่ะ555555 พอเขาแนะนำตัวแล้วให้บอกชื่อหนูก็พูดนะคะ แต่วันนั้นหนูเจ็บคอเลยทำให้เสียงแหบเขาคงไม่ได้ยินเลยเอาหูมาใกล้ ๆ ตอนนั้นคือ ิา้-#6#5กกห ขิตได้นะคะ ณ ตอนนั้น 555 วันแรกนี่ก็เอาเราอึดอัดอยู่นะคะ ฟังไม่ออกอะไรเลยได้แต่ อืมๆออๆไป ทำผิดเยอะเลยเขาต้องมาช่วยบอก ก็เขินอายนะคะ เขาคงคนอะไรมันจะปึกได้ขนาดนี้555 ได้กินข้าวด้วยกันค่ะ แต่ๆๆคนละโต๊ะ แง5555 แทบทุกวันเลยที่หนูทำเรื่องหน้าอายไว้ พอคิดแล้วจะเขินหนักมากอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไข คือเขาเป็นคนพูดเร็วค่ะ เลยทำให้ฟังไม่ชัด หนูตัวสั่นแล้วบอก สนีด ทุ๊กคนนน สปีดดดด ทุกคนขำค่ะ ชั้นอายเรอะ อีกรอบคือ เขาถามเข้าใจไหม ชั้นไปตอบ ไอด้อน หาาอะไร55555 ไม่เข้าใจค่ะจริงๆแล้ว5555 ทุกอย่างสั่นคุยแล้วพูดติดๆขัดๆ เขาถามว่าเสร็จรึยังตอนนั้นเราไม่เข้าใจเลยงงๆ หันไปหาพี่ชายข้างๆเลยเข้าใจ เขามาแป๊บเดียวค่ะ เราทำใจไว้แล้วว่าเดี๋ยวเขาก็ต้องกลับแล้ว แต่มีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เราคิดถึงเขา แบบความน่ารักอะไรแบบนี้อะค่ะ เช่น ตอนนั้นเรานั่งกินข้าวอยู่ เพิ่งมานั่งกินนะคะแล้วเขาก็เดินมาจากไหนไม่รู้ค่ะ5555ตกใจเลอ เหมือนเขาจะมากินข้าวแต่โต๊ะไม่พอเลยมาโต๊ะที่หนูนั่งกินข้าวอยู่ กินยังไม่ทันถึง 4 ช้อนเลยค่ะ หนูก็ต้องลุก เพราะหนูไม่กล้านั่งด๊วย 666252552 ละหมาดเศร้าเองว่าทำไมไม่นั่งต่อ แง ละไปนั่งเศร้าที่ศาลา นั่งไปนั่งมาเลยอยากไปมองเขาอีกก็เลยเดินไปที่ครัว เจอเขานั่งกินข้าวอยู่ก็เลยไปหาป้าค่ะ ซึ่งป้านั่งอยู่กะเขาด้วย อิอิ หนูก็ไปบอกว่า นี่ไงคนสอนภาษา ้เเราบอกตอนเขาไม่อยู่แล้วนะคะ อิอิ ป้าก็บอกเขากินเยอะมาก 3 ถ้วยเลย เราก็ตกใจค่ะ แต่ก็อดยิ้มไม่ได้ น่ารักค่ะ5555555 สุดท้ายนี้ เขากำลังจะกลับแล้วค่ะ ซึ่งเรียนวันสุดท้ายเราไม่ได้ไป เรารู้สึกเศร้าค่ะที่จะไม่ได้เจอเขาแล้ว ้เราซึมมากเลยค่ะ รอไปก็ไม่มีหวังจะได้เจอแล้ว เขาคงไปทำหน้าที่ของเขาต่อที่ไกลมากจนเราหาก็ไม่เจอ เราคิดถึงเขาตลอดเวเลยค่ะ