สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ล้มแล้วผช.ไม่มาดู อันนี้ก็ไม่ไหวนะคะ รู้สึกเหมือนคู่คุณเหมาะจะเป็นเพื่อน เป็น roommate มากกว่า
คนรักคือต้องร่วมสุขร่วมทุกข์ ไม่ใช่พอมีปัญหาก็ไม่สนใจ ให้คุณคิดคนเดียว ตอนนี้คุณอาจไม่รู้สึกเท่าไหร่ แต่คบไปนานๆมันจะมีปัญหากว่านี้ค่ะ ต่อไปมีปัญหาเรื่องลูก เรื่องเงิน เรื่องครอบครัว เค้าก็ให้คุณเป็นฝ่ายแก้ไขปัญหาเอง? แล้วจะมีแฟนไปทำไม
ไอ้ข้อดีของเค้าที่คุณพูดมา มันปกติมากค่ะ ไม่ใช่แค่แฟนคุณทึ่มีหรอก ไม่ต้องกลัวว่าจะหาผช.แบบนี้ไม่ได้
คนรักคือต้องร่วมสุขร่วมทุกข์ ไม่ใช่พอมีปัญหาก็ไม่สนใจ ให้คุณคิดคนเดียว ตอนนี้คุณอาจไม่รู้สึกเท่าไหร่ แต่คบไปนานๆมันจะมีปัญหากว่านี้ค่ะ ต่อไปมีปัญหาเรื่องลูก เรื่องเงิน เรื่องครอบครัว เค้าก็ให้คุณเป็นฝ่ายแก้ไขปัญหาเอง? แล้วจะมีแฟนไปทำไม
ไอ้ข้อดีของเค้าที่คุณพูดมา มันปกติมากค่ะ ไม่ใช่แค่แฟนคุณทึ่มีหรอก ไม่ต้องกลัวว่าจะหาผช.แบบนี้ไม่ได้
ความคิดเห็นที่ 17
อยู่กินกันมา7ปีนี่ไม่น้อยแล้วค่ะ
พี่กับสามีพี่ก็คล้ายๆแฟนเรานี่แหละ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พี่กับสามีพี่ก็คล้ายๆแฟนเรานี่แหละ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
คบกันมาปีที่8 ไม่เคยพูดเรื่องแต่งงาน ไม่พูดแผนครอบครัว ทะเลาะกันชอบเงียบ ไม่คุยช่วยหาทางออก
ปีนี้อายุ 28 ส่วนแฟนปีนี้ 35 ค่ะ คบกับแฟนปีนี้ก็ 8 ปีแล้ว
แฟนไม่เคยพูดด้านวางแผนครอบครัว
ไม่เคยพูดเรื่องให้แม่มาสู่ขอ ให้ถูกต้องตามประเพณี
เราอยู่ด้วยกันมาร่วม 7 ปีแล้วค่ะ
เขาเป็นคนอินโทรเวิร์ต ปกติก็ไม่ค่อยพูดโดยธรรมชาติ
จะค่อนข้างนิ่งๆ ไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบตัวเป็นเรื่องปกติ
ชอบเล่นดนตรีเป็นชีวิต ซ้อมเพลงเป็นวันๆได้มีความสุข
เขาดูแลเราในส่วนนี้ได้ค่อนข้างดีค่ะ
งานบ้านกวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า เก็บผ้า
ช่วยทำกับข้าว ล้างจาน หรืออะไรที่แค่เอ่ยปาก
ขอให้ช่วยก็ทำได้หมด ไม่เคยเกี่ยงเลย
เขาสามารถทำได้ดี ในส่วนที่เป็นหน้าที่ของเขา
เขาซื่อสัตย์ ไม่เคยมีเรื่องผญ.มาให้คิดทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่ดื่มไม่เที่ยว ทำงานเขาเสร็จ เขาก็กลับเลย
ทุกอย่างตรวจเช็คได้ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลย
และเราก็ไม่เคยไปยุ่งกับเงินเขา
ไม่เคยขอ ให้มาช่วยอะไรในค่าใช้จ่ายส่วนกลาง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีเงินเท่าไหร่ ได้เท่าไหร่ต่อเดือน
และใช้อะไรบ้าง
ไปไหนมาไหน เราต้องออกเป็นหลักโดยปกติ
บางครั้งเขาก็ช่วยออกบ้าง แต่เราจะเป็นหลักทุกครั้ง
เฟอร์นิเจอร์ในบ้าน 95% เราซื้อเข้าหมด
เพราะเขาอยู่ง่ายๆ แต่เราอยู่ไม่ได้
ของกินของใช้ ก่อนหน้านี้เราออกตลอด
หลังๆเริ่มคุยกันเรื่องนี้ เขาก็ช่วยออกบ้าง
เราทำธุรกิจที่มีรายได้ถึง 6 หลักต่อเดือน
แต่เราเป็นคนเริ่ม คนลงทุน บิลเอกสาร ค่าใช้จ่าย
หาลูกค้า ทำโฆษณา คุยกับลูกค้า คือเราทั้งหมด
เขาเป็นหนึ่งในหน้าที่ของธุรกิจ และเราก็มีรายได้ในส่วนตรงนั้นให้เขา
แต่เขาก็เป็นคนช่วยซัพพอร์ท แค่เราต้องนำเท่านั้น
เขาช่วยดูแลต่างๆของธุรกิจมาโดยตลอดตั้งแต่เปิดเลย
คือทุกๆอย่าง ที่เริ่มกันมา เขาเป็นหนึ่งที่ทำให้เรามีวันนี้
เขาเป็นคนเงียบมาก มีปัญหา หรือเรื่องไม่พอใจ
ก็ไม่คุย ไม่ช่วยกันหาทางออก ทำเฉยๆ เฉยชา เชื่องช้า
ถ้าเรากำลังทุกข์เรื่องเขา คือเขาก็ปล่อยไปแบบนั้นเลย
เคยแกล้งร้องโอ้ยดังๆเพราะล้ม เขายังไม่มาดูเลย 55
วันสำคัญไม่ต้องพูดถึง วันครบรอบ วันเกิด
วันวาเลนไทน์ก็ตามแต่ คบมาแปดปีนับครั้งได้เลย
ไม่เคยมีเซอร์ไพรซ์ ให้มันดูเป็นวันพิเศษ
ที่ผ่านมา เราไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นปัญหาเลย
จนกระทั่ง แม่ของเรามาบอกว่าไม่สบายใจ
ที่เขาไม่มีแผนอะไรในชีวิตคู่ ไม่ให้พ่อแม่มาเจอแม่เรา
แม่บอกว่า แม่รู้สึกว่าเราเดินแบบนี้ มันเหนื่อยไปไหม
ทำเองทุกอย่างแบบนี้ แม่บอกว่าถ้าเจอคนที่ซัพพอร์ตเราได้มากกว่านี้ เราจะสบายและไปได้ไวกว่านี้ไหม
เราโอเคที่จะทำงานหาเงินอย่างหนักค่ะ
รู้สึกสนุกมากๆ ที่ได้ทำงาน
ให้เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกก็คงไม่ใช่ทางเรา
แต่ก็ทำได้ค่ะ แค่ชอบทำงานหาเงินมากกว่า
แต่บางครั้งเวลาท้อ ตอนธุรกิจมีปห.ก็ท้อบ้าง
เครียดบ้างว่า ถ้าเขาช่วยได้กว่านี้ ก็คงจะดี
แล้วเราก็ได้กลับมาคิดว่า
สรุปแล้ว ชีวิตคู่ที่ดี คืออะไร?
เราจะรู้ได้ยังไง ว่าเรามีชีวิตคู่ที่ดีแล้ว
เราเข้าใจว่า ในคนหนึ่งคนมีทั้งดีและไม่ดี
และแบบไหน เราจะรู้ได้ไง ว่าของเราคือดีแล้วคะ?
ขอบคุณสำหรับคำตอบที่เป็นที่ปรึกษาให้ล่วงหน้านะคะ