Blue Gate Crossing (2002) - รักใส ๆ ของสาวเข้มกับนายไบค์ซิเคิล

Blue Gate Crossing: สาวหน้าใสกับนายไบค์ซิเคิล

สวัสดีครับ... ผมมีโอกาสได้ชมหนังไต้หวันแบบบังเอิญบน Netflix แล้วก็กลายเป็นหนังที่ประทับใจสุด ๆ ดีกรีหนังก็ไม่ธรรมดาได้เข้าฉายใน Cannes Film Festival สาย Directors' Fortnight ด้วย

ดังนั้นอยากจะมาแชร์รีวิวสั้น ๆ เผื่อว่าใครสนใจนะครับ

เรื่องย่อ
Blue Gate Crossing ได้รับการกำกับโดย Chih-yen Yee

เนื้อเรื่องพูดถึงสาวน้อย "เค่อเรอ (Gwei Lun-mei)" ซึ่งเป็นเพื่อนรักกับ "ยู่เจิน (Yolin Liang)" ยู่เจินไปเผลอชอบ หนุ่มนักกีฬา (Chen Bolin) ยู่เจินจึงส่งเค่อเรอไปเป็นแม่สื่อ แต่หนุ่มนักกีฬากลับรู้สึกดีกับเค่อเรอแทน

ความรู้สึกหลังชม
- ว่ากันตามพล็อตเรื่อง Blue Gate Crossing ไม่ได้มีพล็อตที่สดใหม่ แต่สิ่งที่ดีที่สุดที่หนังมี คือ "ความพอดีของบทภาพยนตร์และวิธีการเล่าเรื่อง"

หนังมี Direction ที่ชัดเจน บทที่คม พาให้เราอยากรู้ตลอดว่า ความรักในครั้งนี้จะจบลงอย่างไร นอกจากนี้ยังพ่วงมาด้วยประเด็น LGBTQ ที่ถือว่าใหม่ในยุค 2002 โดยหนังผนวกประเด็นนี้เข้ากับความเป็นหนังรักวัยรุ่นอย่างกลมกลืน

- ส่วนที่รู้สึกว่าเด่นที่สุดในเรื่อง รู้สึกชื่นชอบ "วิธีการเล่าด้วยบรรยากาศ" โดยเฉพาะ "ภาพ" หลายครั้งที่ไดอะล็อกในเรื่องมีเพียงคำพูดสั้น ๆ และความเงียบ แต่ภาพ การตัดต่อ การเว้นอารมณ์ ดนตรีประกอบ ช่วยอธิบายความรู้สึกทุกอย่างที่อยู่ในใจของตัวละครชนิดที่คมบาดใจ

สะท้อนให้เห็นว่า "คำพูดเป็นพันคำ ก็อธิบายได้ไม่เฉียบคมเท่าภาพเดียวที่สะท้อนเรื่องราวอย่างชัดเจน"

นอกจากนี้บรรยากาศ Y2K สถานที่ และไดอะล็อกที่เป็นธรรมชาติ ก็ช่วยให้หนังสมจริง พาให้เราอินง่ายขึ้นมาก ขณะที่หนังมียาวเพียง 1 ชั่วโมง 19 นาที ซึ่งสั้นมากเมื่อเทียบกับภาพยนตร์เรื่องอื่น

นี่จึงตรงกับนิยามที่ว่า "น้อยแต่มาก" ทั้งยังมีความพอดีที่น่าเอาเป็นแบบอย่างเป็นอย่างยิ่ง

- ดนตรีประกอบก็เข้ากับธีมที่กล่าวไป เรียบง่าย แต่ไพเราะจับใจ

ส่วนอีกเพลงที่ไม่พูดถึงไม่ได้ คือ เพลง Accidentaly Kelly Street ของ Frente! ซึ่งช่วยปิดหนังอย่างสมบูรณ์

สรุป
Blue Gate Crossing (2002) เป็นหนังฟอร์มเล็กที่มีวิธีการเล่าเรื่องประณีต สวยงาม พร้อมกับบอกเล่าเรื่องราวความรักวัยรุ่น / Coming of Age คลีนหัวใจ

อันที่จริง ขณะดูก็รู้สึกถึงบรรยากาศของหนังจาก Studio Ghibli อยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะ Only Yesterday (1991), Ocean Waves (1993), Whisper of the Heart (1995) ซึ่งสะท้อนหลักนิยมการเล่าด้วยภาพ เพื่อสื่อเรื่องราวและความในใจของตัวละคร

แน่นอนว่า หลายครั้ง ภาพที่สื่อออกมายังงดงามยิ่งกว่าการกล่าวถ้อยคำใด ๆ

ดังนั้นใครสนใจขอแนะนำเลยนะครับ สั้น ๆ แต่ไม่ธรรมดาทีเดียว... ดูได้บน Netflix !

ป.ล. อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากพูดคุยติดต่อนะครับ