เช่นพูดกับลูก กับภรรยา ก็เหมือนหงุดหงิดง่าย อะไรนิดหน่อยก็ขึ้นเสียงใส่
แต่กับเพื่อนที่ทำงาน กับคนนอก พูดดีเหมือนเกรงใจ
ทำไมถึงไม่คิดถึงความรู้สึกของคนในครอบครัวเลย ว่าจะเสียใจแค่ไหน เหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ แต่กลับดีกับคนนอกซะงั้น