คนคุยที่เหมือนแฟนเเต่ไม่ใช่เเฟน

เริ่มจากเขารี่พายมาใน stories ไอจีแล้วได้คุยกันเพราะว่าเรียนเซคเดียวกันจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยเรื่อยได้ประมาณหนึ่งถึงสองเดือนหนึ่งถึงสองเดือนนี้เราได้เจอกันทุกวันเดินไปมหาลัยด้วยกันทุกวันเธอไปซ้อมดนตรีผมก็ขึ้นไปเฝ้ากลับหอก็กลับด้วยกันกินข้าวไปไหนด้วยกันตลอดจนมีครั้งหนึ่ง เค้าได้พูดว่าเราเหมือนเป็นแฟนกันเลยเนอะแต่แค่ไม่ได้ใช้คำว่า เค้าได้พูดว่าเราเหมือนเป็นแฟนกันเลยเนอะแต่แค่ไม่ได้ใช้คำว่าแฟนผมก็ตอบว่าใช่เหมือนแฟนกันมาก แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้ขอเค้าเป็นแฟนแต่เขาปฏิเสธเพราะว่ามีเรื่องส่วนตัวที่เขาต้องเคลียร์ให้จบนั่นก็คือเรื่องแฟนเก่าเขาเพราะว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่าแต่สัญญาหอคือทำ แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้ขอเค้าเป็นแฟนแต่เขาปฏิเสธเพราะว่ามีเรื่องส่วนตัวที่เขาต้องเคลียร์ให้จบนั่นก็คือเรื่องแฟนเก่าเขาเพราะว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่าแต่สัญญาหอ ของแฟนเก่ากับเขายังไม่หมดเพราะว่าก่อนหน้านี้เค้าย้ายมาอยู่ด้วยกันเค้าบอกผมว่าถ้าสัญญาของหมดเค้าจะย้ายหอแล้วเค้าอาจจะตอบตกลงผม ผมก็ไม่ได้อะไรผมก็แค่บอกว่าโอเคไม่เป็นไรผมก็เข้าใจเขา จากนั้นเราก็ใช้ชีวิตกันปกติคือไปไหนด้วยกันเหมือนเดิมกลับมาด้วยกันเหมือนเดิมจนมีครั้งหนึ่งผมได้ถามเค้าว่าเค้ารู้สึกยังไงกับผมเขาบอกว่าเขารู้สึกแบบที่ไม่อยากเลิกกันคืออยากมีผมแบบนี้ไปตลอดไม่อยากเป็นแฟนเพราะว่าเค้าไม่อยากเลิกกับผมแล้วมีปัญหากันเค้าบอกว่าถ้าผมหายไปเค้าคงเสียใจมาก เพราะว่าเขามีอดีตที่เจ็บเลยยังไม่อยากมีแฟนเขาอยากอยู่ในสถานะคนคุยกับผมแต่ผมอยากมีแฟนเพราะว่าการเป็นแฟนกันมันดีกว่าคนคุยตรงที่ว่าเรา มีสิทธิ์หึงห่วงเขาได้แล้วก็อะไรหลายหลายอย่างที่คนเป็นแฟนเขาปฏิบัติต่อกันแต่ในมุมของคนคุยเราไม่มีสิทธิ์ไปหึงห่วงเขาที่เค้าจะคุยกับใครก็ได้แล้วมีอยู่ครั้ง หนึ่งผมก็คิดถ้าเราอยู่ในสถานะคนคุยมันก็แปลว่าเราสองคนอาจจะเลิกคุยกันไปมีคนอื่นก็ได้ผมเลยบอกไปแบบนั้นเพราะว่าผมไม่ได้อยาก อยู่ในสถานะคนคุย คือผมก็รักเขาเขาก็รักผม แต่แค่ความสัมพันธ์ที่เราต้องการไม่เหมือนกัน  เพื่อนเพื่อนพี่พี่น้องน้องเคยเจอความสัมพันธ์แบบนี้กันไหมครับคล้ายๆกับผมแล้วเพื่อนเพื่อนปฏิบัติตัวกันยังไงแล้วจบกันแบบไหนเพราะว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ของผมเหมือนมันใกล้จบแล้ว ผมแค่รู้สึกเสียดายความรู้สึกที่มีให้กันถ้ารักต้องแล้วคุยกันจริงๆ