เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันเกือบจะ2ปี ฟังดูแล้วอาจจะไม่นาน แต่ตลอดระยะเวลาที่คบกันเราอยู่ด้วยกันทุกวัน ทำงานที่เดียวกัน ไปทำงานพร้อมกัน กลับพร้อมกัน ทำให้เราผูกพันกันมากกก เขาบอกบอกเลิกเราได้7เดือนแล้ว เหมือนเรากำลังมูฟออนเป็นวงกลม เนื่องจากเราต้องไปเจอเขาในที่ทำงานทุกวันทำงานแผนกเดียวกันค่ะ อันนี้ว่าทำใจยากแล้ว แต่..แฟนใหม่เค้ายังเป็นน้องที่ทำงานที่เดียวกันน้องเขาก็รู้ว่าเราคบกันเป็นแฟนกัน เขาน่าจะคุยกันก่อนจะเลิกกับเราด้วยซ้ำ เพราะผิดสังเกตหลายอย่าง เช่นผู้หญิงชอบไปเล่นไปหยอดแฟนเรา บางครั้งเห็นนั่งใกล้กัน พอถามแฟนเราเขาก็บอกว่าเพื่อนกัน ไม่มีอะไร และยังมาว่าเราอีกว่าถ้าเราคิดแบบนั้นมันจะทำให้เขากับเพื่อนทำงานด้วยกันไม่ได้ มันจะทำให้เขาไม่มีเพื่อน จากนั้นเราก็ปล่อยวางไม่คิดอะไร เพื่อนก็เพื่อน จากนั้นเราก็ปล่อยอิสระ บางครั้งเพื่อนกลุ่มนี้ชวนไปไหนเราให้ไปตลอด ช่วงหลังๆมาไปด้วยกันบ่อยขึ้น ส่วนเราทำอะไรก็ผิดเยอะขึ้นในสายตาเขา ทำให้มีงอลกันจากงอลกันเขาก็บอกเลิกเลยและย้ายห้อง ส่วนเราวันที่เขาบอกเลิกร้องไห้เสียใจจะเป็นจะตาย ทำงานไปร้องไห้ไปทุกวัน ยอมรับว่าอ่อนแอและสาหัสมากเขาไม่สนใจเลยว่าเราจะเป็นตายร้ายดียังไง คนรอบข้างก็ไม่มีหันไปทางไหนก็ไม่เจอใคร เลิกกับเราไม่นานเปิดตัวกับน้องคนที่เราเคยสงสัยตอนคบกับเราตอนนี้เวลาไปทำงานต้องไปเจอเขาทั้งคู่ทุกวันรักกันมากกนั่งโต๊ะข้างหน้าเราทั้งคู่ ตอนนี้ผ่านมานานแล้วแต่ยังมุฟออนยังไม่ได้100% อยากให้ตัวเองกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม มีวิธีไหนบ้างที่ทำให้เราเริ่มต้นใหม่ได้เร็วกว่านี้
ทำใจยังไงเมื่อต้องไปเจอ แฟนเก่ากับแฟนใหม่เขา ในที่ทำงานทุกวัน