หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
บ้านแห่งความรัก ที่แตกสลาย
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
ลืมเรื่องรัก หักใจ ในตอนนี้
วินาที ความตาย คล้ายเหยียบย่าง
รุ่งอรุณ อุ่นรัก จักเลือนราง
เถอะ ก็ช่าง...ปล่อยฉันไป ในความฝัน
อยู่กับเธอ อเวจี มีชีวิต
ปีศาจคิด คือนรก ตกไหนนั่น
โกหกกัน ใช่ไหม อะไรกัน
หักใจพลัน หันหลังให้ ไม่ต้องฟัง
บ้านแห่งรัก หักสลาย ในที่สุด
ไม่ต้องพูด สุดบ่น ทนความหวัง
ลืมเรื่องรัก ทักใจ ให้รักพัง
ลืมความหลัง หักใจ ได้ก็ดี.... สั่นดอกหวา
ความรักเธอคือนรกที่มีชีวิต อย่างนั้นฤา...
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
O สิ้นเยื่อใย .. O
0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข
สดายุ...
บทกวีแห่งถนนอับแสง
1. รอยแยกแห่งรุ่งอรุณโอ้ ฟ้าที่แย้มออกในยามเช้า — ไม่ใช่ด้วยความปลื้มปิติแต่ด้วยเสียงคร่ำครวญ ที่สั่นสะท้านเหนือขอบฟ้าดวงตะวันดิ้นรนจากพันธนาการแห่งเมฆทมิฬประหนึ่งนักโทษผลักฝาเหล็กด
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
นิยายอ่านฟรี [เรื่อง คุ้นเคย] ค่ะ ^-^
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ ^-^คอมเม้นท์ติชมให้กำลังใจได้นะคะ เพิ่งๆหัดเขียนค่ะ ---------------------------------------------------------------------- ตอนที่ 1.1 คุ้นเคย “หนา
สมาชิกหมายเลข 5315166
ใกล้กันแค่ไหนถึงจะเรียกว่ารัก??
หญิงสาวเดินทางจากบ้านที่ไกลโพ้นสุดขอบสายตาจะมองเห็น ทิ้งถนนที่คุ้นเคย ทิ้งกลิ่นลมยามเช้าที่อบอุ่น มายืนอยู่ในเมืองแปลก เพียงเพราะเชื่อในคำว่ารักของใครบางคน อีกฝ่ายยิ้มอย่างอ่อนโยน เวลาพูดก็มักจะเติม
สมาชิกหมายเลข 7560834
ในเรื่องการกำเนิดจักรวาลในพุทธศาสนา เป็นไปได้หรือไม่ที่โลก ภพภูมิและจักรวาล เกิดขึ้นจากการปรุงแต่งจิตของที่มีอวิชชา
(โปรดใช้วิจารณญาณ คุณผู้อ่านสามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้แต่ ขอวิพากษ์วิจารณ์อย่างสุภาพไม่สร้างความแตกแยกหรือทะเลาะกันเพราะความเชื่อ และโปรดจำไว้ อย่าพึ่งเชื้อ จนกว่าจะศึกษา พิจารณาและรู้ด้วยตัวเอง หากมีข้
สมาชิกหมายเลข 6669894
วันนี้หรือวันพรุ่ง
หากว่ารักโรยลาลงตรงนี้ แสงริบหรี่แห่งจันทร์ฤากลั้นไหว จอกน้ำจัณฑ์สั่นคลอนถอนฤทัย รุ่งอรุณวันใหม่ช่างไกลเกิน จิบเมรัยตรงหน้าก่อนล้าหลับ ดาวที่นับเลือนไกลใยห่างเหิน แสงใดส่องท้องทางที่ก้าวเดิน ใจจึงเยิ
stockmachine
ฝ่ามือกำสรดวิญญาณสลาย ซากศพที่เดินได้
“ฝ่ามือกำสรดวิญญาณสลาย : ซากศพที่เดินได้ " ท่า “ซากศพที่เดินได้” เป็นท่าหนึ่ง “ชุดฝ่ามือกำสรดวิญญาณสลาย” ของเอี้ยก้วย ในนิยายอธิบายว่า "ยามเตะออกเคลิบเคลิ้มเล
สมาชิกหมายเลข 1713791
O ดวงตาคู่นั้น .. O
. . 0 แววตาค่อยค่อยกวาด, อีกวาดหวัง ค่อยค่อยหยั่งลงทรวงพร้อมห่วงหา แล้วร่องรอยรูปสอางค์ก็ค้างคา เช้าจนตราบสนธยาไม่ล้าเลือน 0 อักษรรำร่ายบทหวังจดจ่อ แล้วตามต่อสืบสาวเรื่องราวเสมือน มือที่มองไม่เห็นบีบเ
สดายุ...
O ชั่วฟ้าดินดับ .. 1 O
๑๑ ช้าง, ม้า, คน-เคลื่อนคล้อย - - - ใจครวญ มาทัพ, พรากเรือน, นวล - - - ห่างห้อง ถ้วนเหตุที่พาหวน - - - มาห่าง ทวน, ดาบ, ใจขุ่นข้อง - - - จักสะบั้นบั่นคอ ฯ ๑๒ ดาบต้องแดดวาบล้อ - - - อารมณ์ เนื้อ, เลือ
สดายุ...
ความหวัง toshare
ความหวัง ....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล "ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้ ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด แสงสู่ถิ่นทั
สมาชิกหมายเลข 6522132
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
บ้านแห่งความรัก ที่แตกสลาย
ลืมเรื่องรัก หักใจ ในตอนนี้
วินาที ความตาย คล้ายเหยียบย่าง
รุ่งอรุณ อุ่นรัก จักเลือนราง
เถอะ ก็ช่าง...ปล่อยฉันไป ในความฝัน
อยู่กับเธอ อเวจี มีชีวิต
ปีศาจคิด คือนรก ตกไหนนั่น
โกหกกัน ใช่ไหม อะไรกัน
หักใจพลัน หันหลังให้ ไม่ต้องฟัง
บ้านแห่งรัก หักสลาย ในที่สุด
ไม่ต้องพูด สุดบ่น ทนความหวัง
ลืมเรื่องรัก ทักใจ ให้รักพัง
ลืมความหลัง หักใจ ได้ก็ดี.... สั่นดอกหวา
ความรักเธอคือนรกที่มีชีวิต อย่างนั้นฤา...