ตอนนี้เราอายุกำลังจะ 30 แล้วค่ะ รู้สึกไม่มีแรงบันดาลใจอะไรในชีวิตเลย เหมือนเราใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ทำงานมา 7 ปี ในหน่วยงานรัฐ สถานภาพตอนนี้โสดสนิท กับมีแมวอ้วน มีหนี้อย่างเดียวคือบ้าน ไม่มีหนี้บริโภค ก่อนหน้านี้เป็นหนี้บัตรเครดิตหัวโตเลยค่ะ แต่ปิดหนี้หมดแล้วฃและตั้งใจว่าจะไม่เป็หนี้แบบนั้นอีก
หลังหักค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนแล้วจะมีเงินเหลือเก็บเล็ก ๆ น้อย ๆ ประมาณ 2,000 - 3,000 บาท มีเงินออมฉุกเฉินไว้พอใช้ประมาณ 1 ปี ซื้อกองทุนเดือนละ 1,500 จ่ายประกันชีวิต 2 ตัว ไม่ได้เล่นหุ้น ทั้งหมดนี้ก็ทำไว้ปูทางสำหรับตอนเกษียณค่ะ สภาพการเงินไม่ได้อู้ฟู่แค่พอสำหรับการใช้ชีวิตแบบคนโสดค่ะ ไม่ค่อยไปเที่ยว ไม่ค่อยช็อปปิ้ง ค่อนข้างจะขี้เกียจเลยค่ะ
ตอนนี้ในชีวิตเรามีเพื่อนที่คบหากันแบบสนิทใจอยู่ 3 คน เป็นเพื่อนคุณภาพจากที่ทำงาน คบหากันมาตามอายุงาน นัดเจอกันทุก ๆ เย็นวันศุกร์
ไม่ได้ซี้กันมากแต่เป็นเพื่อนกลุ่มที่อยู่แล้วรู้สึกสบายใจ กลับถึงบ้านเราก็พักผ่อน ทำงานบ้าน เล่นกับแมว ตื่นเช้ามาก็ไปทำงาน เสาร์-อาทิตย์เราเบื่อมาก
เพื่อไม่ใช้ชีวิตมันว่าง เราเลยไปเรียนภาษากับเรียนโยคะ เป็นรูทีนวนอยู่แบบนี้มาสักพักแล้ว เส้นทางในแต่ละวันมีแค่ บ้าน-ที่ทำงาน-ตลาด
เราทำกับข้าวกินเองทั้ง 3 มื้อ ไม่ค่อยได้ไปคาเฟ่หรือร้านอาหาร เพื่อนเราก็ทำกับข้าวมากินเองเหมือนกัน นัดเจอกันทีก็จะเป็นที่บ้านของเพื่อนไม่ก็บ้านเรา
เราและเพื่อน Ambivert ค่ะ เข้าสังคมได้ไม่มีปัญหา แต่ถ้าเลือกได้ก็จะเก็บตัวกันซะมากกว่า ไม่ค่อยได้พบเจอผู้คนใหม่ ๆ ในชีวิตเลยอาจจะเป็นสาเหตุที่เราโสด เพื่อนเราทั้งหมดก็โสด โสดสนิทแบบไม่มีคนคุย แต่เราก็ไม่ได้อยากจะมีความรักให้ได้ เหมือนมันเรื่อย ๆ น่ะค่ะ
ความรักสำหรับเราตอนนี้มันไปอยู่ที่พ่อ แม่ น้องชาย น้องแมว และก็เพื่อน 3 คนนี้ คือถ้าจะมีแฟนก็ได้ แต่ขอให้เขาอยากเข้ามาในชีวิตเราเองจะดีกว่า
เราคงไม่ไปตามจีบ ตามคลั่งรักใครแล้ว ฮ่าๆ ถามว่าอยากมีลูกไหม ก็จะตอบว่าอยากมีค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากจะสร้างครอบครัวร่วมกับคนที่ดีสักคน
อยู่เป็นคู่หูคู่ชีวิตกันตอนแก่ แต่ถ้าในอนาคตมันจะไม่มีแบบนั้น เราก็อยู่คนเดียวได้ค่ะ เป็นป้าเป็นอาที่น่ารักให้กับหลาน ๆ ไป
ชีวิตตอนนี้ไม่หวือหวาอะไรเลย มันนิ่งมาก มากจนเรากลัวว่าเรากำลังหมดไฟหรือเบิร์นเอ้าท์กับชีวิตหรือเปล่า เพราะตัดภาพมาที่เพื่อนในวัยไล่เลี่ยกัน
พวกเขาเริ่มแต่งงาน มีลูก ลาออกมาทำธุรกิจ ผจญภัยไปตามที่ต่าง ๆ และยังดูหนุ่มสาวไฟแรงกันมาก ๆ เราตอนนี้สังขาร 30 เองก็จริง แต่จิตวิญญาคือ
คนวัยเกษียณแล้วอ่ะค่ะ รู้สาเหตุนะคะว่าเป็นที่นิสัยเราเอง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากให้ชีวิตมันมีแรงขับเคลื่อนมากกว่านี้ค่ะ
// กระทู้นี้แค่มาแชร์และระบายชีวิตแหละค่ะ ใครเป็นเหมือนเราหรือผ่านจุดนั้นมาแล้ว มาแชร์ความคิดหรือเรื่องราวร่วมกันนะคะ
ชีวิตที่น่าเบื่อในวัยใกล้ 30
หลังหักค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนแล้วจะมีเงินเหลือเก็บเล็ก ๆ น้อย ๆ ประมาณ 2,000 - 3,000 บาท มีเงินออมฉุกเฉินไว้พอใช้ประมาณ 1 ปี ซื้อกองทุนเดือนละ 1,500 จ่ายประกันชีวิต 2 ตัว ไม่ได้เล่นหุ้น ทั้งหมดนี้ก็ทำไว้ปูทางสำหรับตอนเกษียณค่ะ สภาพการเงินไม่ได้อู้ฟู่แค่พอสำหรับการใช้ชีวิตแบบคนโสดค่ะ ไม่ค่อยไปเที่ยว ไม่ค่อยช็อปปิ้ง ค่อนข้างจะขี้เกียจเลยค่ะ
ตอนนี้ในชีวิตเรามีเพื่อนที่คบหากันแบบสนิทใจอยู่ 3 คน เป็นเพื่อนคุณภาพจากที่ทำงาน คบหากันมาตามอายุงาน นัดเจอกันทุก ๆ เย็นวันศุกร์
ไม่ได้ซี้กันมากแต่เป็นเพื่อนกลุ่มที่อยู่แล้วรู้สึกสบายใจ กลับถึงบ้านเราก็พักผ่อน ทำงานบ้าน เล่นกับแมว ตื่นเช้ามาก็ไปทำงาน เสาร์-อาทิตย์เราเบื่อมาก
เพื่อไม่ใช้ชีวิตมันว่าง เราเลยไปเรียนภาษากับเรียนโยคะ เป็นรูทีนวนอยู่แบบนี้มาสักพักแล้ว เส้นทางในแต่ละวันมีแค่ บ้าน-ที่ทำงาน-ตลาด
เราทำกับข้าวกินเองทั้ง 3 มื้อ ไม่ค่อยได้ไปคาเฟ่หรือร้านอาหาร เพื่อนเราก็ทำกับข้าวมากินเองเหมือนกัน นัดเจอกันทีก็จะเป็นที่บ้านของเพื่อนไม่ก็บ้านเรา
เราและเพื่อน Ambivert ค่ะ เข้าสังคมได้ไม่มีปัญหา แต่ถ้าเลือกได้ก็จะเก็บตัวกันซะมากกว่า ไม่ค่อยได้พบเจอผู้คนใหม่ ๆ ในชีวิตเลยอาจจะเป็นสาเหตุที่เราโสด เพื่อนเราทั้งหมดก็โสด โสดสนิทแบบไม่มีคนคุย แต่เราก็ไม่ได้อยากจะมีความรักให้ได้ เหมือนมันเรื่อย ๆ น่ะค่ะ
ความรักสำหรับเราตอนนี้มันไปอยู่ที่พ่อ แม่ น้องชาย น้องแมว และก็เพื่อน 3 คนนี้ คือถ้าจะมีแฟนก็ได้ แต่ขอให้เขาอยากเข้ามาในชีวิตเราเองจะดีกว่า
เราคงไม่ไปตามจีบ ตามคลั่งรักใครแล้ว ฮ่าๆ ถามว่าอยากมีลูกไหม ก็จะตอบว่าอยากมีค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากจะสร้างครอบครัวร่วมกับคนที่ดีสักคน
อยู่เป็นคู่หูคู่ชีวิตกันตอนแก่ แต่ถ้าในอนาคตมันจะไม่มีแบบนั้น เราก็อยู่คนเดียวได้ค่ะ เป็นป้าเป็นอาที่น่ารักให้กับหลาน ๆ ไป
ชีวิตตอนนี้ไม่หวือหวาอะไรเลย มันนิ่งมาก มากจนเรากลัวว่าเรากำลังหมดไฟหรือเบิร์นเอ้าท์กับชีวิตหรือเปล่า เพราะตัดภาพมาที่เพื่อนในวัยไล่เลี่ยกัน
พวกเขาเริ่มแต่งงาน มีลูก ลาออกมาทำธุรกิจ ผจญภัยไปตามที่ต่าง ๆ และยังดูหนุ่มสาวไฟแรงกันมาก ๆ เราตอนนี้สังขาร 30 เองก็จริง แต่จิตวิญญาคือ
คนวัยเกษียณแล้วอ่ะค่ะ รู้สาเหตุนะคะว่าเป็นที่นิสัยเราเอง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากให้ชีวิตมันมีแรงขับเคลื่อนมากกว่านี้ค่ะ
// กระทู้นี้แค่มาแชร์และระบายชีวิตแหละค่ะ ใครเป็นเหมือนเราหรือผ่านจุดนั้นมาแล้ว มาแชร์ความคิดหรือเรื่องราวร่วมกันนะคะ