จากการสังเกต คนไทยชอบเลือกอะไรที่เป็นกลางๆ ไม่เลือกข้าง
เป็นปัญหา โดยเฉพาะเมื่อมีหน้าที่ต้องตัดสินใจ เช่นเป็นหัวหน้างาน
บางเรื่องผิดชัดเจน แต่ต้องตัดสินกลางๆ ไม่กล้าบอกว่าผิดเพราะกลัวคนที่ทำผิดไม่พอใจ ไปกดหัวคนที่ถูกละเมิดสิทธิ ให้ยอมๆไป ให้อภัย
การคิดแบบคนไทยเลยกลายเป็นการหาจุดกลางระหว่างขาวกับดำ ก็เลยได้แต่คนเทาๆมาเต็มประเทศ
ไม่ได้พูดถึงว่าคนไหนคนดีหรือชั่ว เพราะมันไม่มีใครดีหรือชั่วโดยสมบูรณ์ แต่พูดถึงการกระทำ ว่าเราไม่ควรปลูกฝังให้คนยอมรับสิ่งที่ผิดเป็นถูก
ขอตัวอย่าง ตรรกะป่วยๆจากการเดินทางสายกลาง
"ยาเสพติด ควรเสพแต่พอดี ไม่มากหรือน้อยเกินไป"
"การทำชั่ว ควรทำแต่พอดี ไม่มากหรือน้อยเกินไป และทำบางเวลา"
คำสอนเรื่องทางสายกลางเหมาะกับสังคมไทยหรือไม่
เป็นปัญหา โดยเฉพาะเมื่อมีหน้าที่ต้องตัดสินใจ เช่นเป็นหัวหน้างาน
บางเรื่องผิดชัดเจน แต่ต้องตัดสินกลางๆ ไม่กล้าบอกว่าผิดเพราะกลัวคนที่ทำผิดไม่พอใจ ไปกดหัวคนที่ถูกละเมิดสิทธิ ให้ยอมๆไป ให้อภัย
การคิดแบบคนไทยเลยกลายเป็นการหาจุดกลางระหว่างขาวกับดำ ก็เลยได้แต่คนเทาๆมาเต็มประเทศ
ไม่ได้พูดถึงว่าคนไหนคนดีหรือชั่ว เพราะมันไม่มีใครดีหรือชั่วโดยสมบูรณ์ แต่พูดถึงการกระทำ ว่าเราไม่ควรปลูกฝังให้คนยอมรับสิ่งที่ผิดเป็นถูก
ขอตัวอย่าง ตรรกะป่วยๆจากการเดินทางสายกลาง
"ยาเสพติด ควรเสพแต่พอดี ไม่มากหรือน้อยเกินไป"
"การทำชั่ว ควรทำแต่พอดี ไม่มากหรือน้อยเกินไป และทำบางเวลา"