สวัสดีดีค่ะขอคำปรึกษาทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยค่ะ

ตอนนี้เราอายุได้13ปีแล้วค่ะม.1กำลังจะขึ้นม.2ครอบครัวเราอยากให้เรียนเภสัชมากเพราะรายได้ดีแต่เราไม่อยากเรียนค่ะเหตุผลหลักๆเลยคือเราไม่เก่งอังกฤษค่ะจะใช้คำว่าโง่กว่าเด็กป.1ยังได้ค่ะ a-zบางตัวยังไม่รู้เลยค่ะว่าเรียนยังไงคำง่ายๆเช่นตัวเลขอวัยวะคำว่าตาคำว่าน้าคำว่าน้อง,พี่,บ้าน,ไก่,เนื้อเรายังเขียนไม่ได้เลยค่ะภาษาอังกฤษแบบตรงตัวก็อ่านไม่ออกค่ะตอนเด็กเราอยากเป็นครูเหตุผลอาจแปลกหน่อยนะคะก็คือว่ามันดูง่ายค่ะสนุกได้คุยได้เล่นกับเด็กอยากได้พวงมาลัยจากเด็กมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆค่ะส่วนอยากเป็นครูสอนอะไรเราอยากเป็นครูสอบวิท,คณิตค่ะเพราะเรารู้สึกสนใจเป็นพิเศษ เราก็ลองพูดกับแม่นะคะว่าจะเลือกอะไรดีระหว่างชอบกับถนัดแม่บอกให้เลือกสิ่งที่ชอบเอาตรงๆยังไม่รัใจตัวเองด้วยซ้ำว่าเราชอบอะไรกันแน่และอีกอย่างอาชีพที่เราเลือกเราจะต้องทำไปตลอดชีวิตด้วยถ้าเราเลือกในสิ่งไม่ชอบมันก็ไม่ต่างจากการตื่นมาเจอคนที่เกลียดทุกๆวันหรอกค่ะถ้าเราทำในสิ่งไม่ชอบซักวันสิ่งนั้นก็ตะกลายเป็นสิ่งที่เราเกลียดแต่ถ้าสมมติว่าเราเก่งอังกฤษและท็อปอังกฤษเราก็เรียนได้เป็นได้ค่ะแต่ตอนนี้เรามันไม่เหมาะจริงๆอะไรที่มันไม่เหมาะก็ไม่ต้องไปฝืนมันหรอกยังไงมันก็ไปไม่รอดอันนี้ขอพูดอรกเรื่องนะคะจะออกมูหน่อยๆคือเราก็ไปดูดวงมาคือถามว่าเราเหมาะกับอาชีพอะไรเค้าก็บอกว่าครูแต่ครูเนี่ยพ่อเราเคยพูดไว้ว่าอย่าเป็นเลยไปเป็นลูกน้องเค้าคือบ้านเราเค้าทำธุรกิจกันด้วยค่ะๆเลยทำให้เราตะกิดตะก่วนใจมากและก็ไม่อยากได้ยินคนถามถึงอาชีพเลยค่ะเพราะมันอึดอัดใจมากจริงๆ (ที่แม่อยากให้เรียนเภสัชเพราะเงินเดือนดีและก็มาดูแลเรื่องยาให้ได้ค่ะ)พิมพ์ไปก็ร้องไปมันไม่ใช่เรื่องต้องร้องหรอกเพราะชีวิตเรายังยาวไกลแต่เราก็กลัวมากจริงๆ

เราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะTTอาจงงๆพิมพ์วกไปวนมานะคะ