29จะ30มันแก่ตรงไหนอ่ะ ไม่แก่แล้วสมัยนี้ เลิกตอนนี้ยังมีโอกาสหาคนใหม่ได้อีกตั้งหลายปี เดี๋ยวนี้คนเเต่ง 37-38 ก็เยอะ คิดเอาเองว่าตัวเองแก่ก็เลยรู้สึกแย่มากขึ้นกลัวหาใหม่ไม่ได้ คนแนะนำอะไรไปก็มีข้ออ้างมาแย้งตลอด เพราะคุณตีตราตัวเองว่าแก่แล้วเลยตู่กลัวอนาคตเกินไป  ถ้าคิดแบบนี้แล้วยิ่งยื้อเวลาก็จะผ่านไปเรื่อยๆ แทนที่จะได้เจอคนใหม่ตอนที่อายุ 29 จะทู่ซี้ไปจนถึง 30 31 32 33 เลยไหมล่ะค่ะ พอถึงเวลานั้นก็เครียดหนักกว่าเดิมอีกเพราะอายุมันเพิ่มขึ้นทุกวัน เพราะแค่กลัวว่าตัวเองแก่ เลยจะเอาทั้งชีวิตของตัวเองแลกไปแต่งงานกับคนที่เขาหมดรักเหรอคะ สมมติคุณมีอายุขัย 80 ปี ไอ้เวลาอายุ 30-80 มันยาวนานมากนะ แล้วอยู่กันแบบฝ่ายหนึ่งหมดรัก ที่เหลือจะมีแต่ปัญหาตามมาไม่รู้จบ คิดดีๆ

คนที่เราควรแต่งงานด้วยคุณสมบัติข้อแรกเลยคือ
คนที่เขาอยากแต่งกับเราค่ะ

อดีตสามีเรา คบกันมาสามสี่ปี พอเอ่ยเรื่องแต่งงานนางบอกไม่พร้อม วันดีคืนดีนางก็บอกเพื่อนเราต่อหน้าเราว่า ทำไมต้องแต่งงาน แต่งงานมันดีตรงไหน (นางเคยแต่งแล้วหย่าเมียเก่าก่อนมาเจอเรา)

สุดท้ายเรายื่นคำขาดอดีตสามีว่า ถ้าแต่งก็แต่ง ถ้าไม่แต่ง วันนึงฉันจะหายไปจากชีวิตคุณแบบเงียบๆ วันไหนฉันไม่รู้ แต่ฉันเหนื่อยฉันจะไป

หลังจากนั้นมาไม่นาน นางไปบอกญาตินางว่า นางมีพักร้อนช่วงนี้ ช่วงนั้น นางจะแต่งงาน นางไม่เคยเอ่ยปากขอเราแต่งงานนะ แค่บอกญาตินางและบอกเรา

เราแต่งงานกับนางและมีลูกด้วยกัน เหมือนชีวิตรักกระท่อนกระแท่นเงียบๆ โดยที่ต่างคนต่างทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เราเป็นฝ่ายพยายาม เป็นฝ่ายคลั่งรักมาตั้งแต่คบกันก่อนแต่งงานจนแต่งงาน พอมีลูกเท่านั้น เราเหนื่อยเกินกว่าจะคลั่งรักแล้ว

สุดท้ายอดีตสามีมีกิ๊กจ้า และกิ๊กอยากได้ใบหย่า นางเลยมาขอหย่ากับเรา ชีวิตรักที่กระท่อนกระแท่นเลยขาดผึงจุดนี้

ที่พีคที่สุดคือ นางหลุดปากมาว่า นางไม่เคยอยากแต่งงานเลย นางแต่งเพราะเรากดดันนาง นางแต่งตามความต้องการของเรา ขุ่นพระ เราหน้าชามาก นั่งนึกถึงคำที่เค้าเคยบอกกับเพื่อนเราว่า ไม่อยากแต่งงาน แต่งทำไม นั่งนึกถึงวันที่เราบอกเค้าว่า แต่งไม่จดทะเบียนก็ได้พ่อแม่ฉันจะได้สบายใจ แต่ตอนนั้นนางก็ไม่เอา จนเรายื่นคำขาดนางถึงจำใจแต่งตามที่เราอยาก และมันก็พังพินาศ เพราะนางไม่อยากแต่ง นางไม่อยากผูกมัด นางอยากสนุกไปเรื่อยๆ

เรากำลังจะบอก จขกท ว่า คนมันไม่อยากแต่ง จะด้วยเหตุผลส้นเท้าอะไรมันก็ไม่อยากแต่ง แต่งไปก็อึดอัด วันไหนมีอะไรไม่ถูกใจ มันก็จะเพิ่มความหงุดหงิดไปเรื่อยๆ คนเรามันจะฝืนอะไรได้ไม่นานหรอก เลิกตอนนี้ ตอนไม่มีลูก เราคือโสด สวย สบาย เลิกกันตอนแต่งแล้ว เราคือ หม้ายผัวหย่าแถมมีลูกติด คิดดูนะคะ สาวโสดกับสาวแม่หม้ายลูกติด แบบไหนสบายกว่ากัน  คุณคิดว่าผู้ชายจะเลือกผู้หญิงโสดหรือผู้หญิงลูกติดมาเป็นแฟน

จะมีผัวมีลูกทั้งที ควรได้มาแบบพร้อมและเต็มใจ  ไอ้แบบหมดใจแล้ว อย่าว่าแต่เอามาทำผัวเลย เอามาทำเพื่อนยังไม่สมควร

อย่ายื้อ อย่าทำให้เรื่องให้มันยาก ถ้าชีวิตแต่งงานคุณพังคนรอบข้างเค้าไม่มาสนใจรับผิดชอบชีวิตแต่งงานของคุณหรอกค่ะ มางานแต่งงานคุณก็ตามธรรมเนียม เผลอๆจำใจมาด้วยซ้ำ ออกจากงานแต่งงานเค้าก็ลืมหมดแล้วค่ะ ชีวิตนึงไปงานแต่งงานคนมากมายก็แค่มารยาท ไม่ได้สนใจชีวิตคนอื่นมากมายค่ะ ทุกคนก็มีปัญหาชีวิตที่ต้องคิดเอามาใส่ใจมากกว่าชีวิตแต่งงานของคนอื่น ดังนั้น อย่าไปอายที่ต้องล้มงานแต่งค่ะ  ฝืนใจแต่งงานไป มาเลิกทีหลังแล้วเค้ามารู้เหตุผลนี่น่าอายกว่าเยอะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ จขกท นะคะ ผู้ชายที่เป็นคู่คุณจริงๆป่านนี้ ลุ้นให้คุณเลิกมาเจอเค้าน่าดูแล้ว อย่าปล่อยเค้าคอยนานน้าาา

่จขกท เข้ามาแก้ไขข้อความ ลบเรื่องพฤติกรรม บางอย่างของฝ่ายชาย (เห็นจาก ตห ต้น ๆ เกี่ยวกับหวงมือถือ)
แสดงว่า ไม่ต้องการให้ใครเข้ามาเมนท์เรื่องสัญญาณอันตราย แล้วสมควรจะเลิก
ต้องการเพียงแค่ คห ทางบวก ทำยังไง ผช จะกลับมา  มีของใครกลับมาบ้าง แค่นั้นจริง ๆ
ซึ่งสำหรับเรา มันไร้สาระ  ทำยังไง พระอาทิตย์ถึงจะขึ้นฝั่งตะวันตก  ทำยังไง ฝนตกจากดินขึ้นสู่ฟ้า ฯ
อยากแนะนำ จขกท ฟังรายการประเภท พี่อ้อยพี่ฉอด พุธทอล์ค (ไฮไลท์) เยอะ ๆ
เรื่องการนอกใจ เปลี่ยนใจ แบบนี้ เกิดทุกวัน วันละหลาย ๆ คู่   คุณแค่เป็นหนึ่งในนั้น

การแก้ไขทุก ๆ อุปสรรคของชีวิต เริ่มต้นจาก "ดึงสติ"  และ "ยอมรับความจริง"  ก่อน  
ดู จขกท ออกแนวดันทุรังอยู่  ก็บอกได้แค่ว่า เล่นเอง เจ็บเอง เนอะ...

แนะนำว่าให้ถอยกลับมาทั้งคู่ก่อนค่ะ  อย่าดึงดันแต่งไป แล้วเค้าหมดรักจริงๆ มันก็ไปต่อไม่ได้อยู่ดี  การถอยกลับมา ถ้ายังรักกันจริง ก็ไม่ต้องกลัวอะไรจะเปลี่ยนไป

แล้วก็ไม่ต้องกลัวเรื่องงานล่มหรอกค่ะ  คนอื่นก็คือคนอื่น ที่ไม่รู้แล้วก็ไม่มารับผิดชอบอะไรในชีวิตเราอยู่แล้ว มีปากก็พูดกันไป คนที่คุณต้องห่วงอันดับแรกคือตัวเองนะคะ