ขอรบกวนพื้นที่ตรงนี้เพื่อเป็นการระบายนะคะ ไม่มีใครเลยที่จะให้คุยให้ปรึกษา เราเป็นลูกคนสุดท้องมีพี่ชายนึงคนซึ่งเค้าคนละพ่อกับเรา เราไม่กล้าพูดหรือระบายอะไรกับเขาเลยเพราะปกติเขาก็จะดุเราเราเลยไม่กล้าเปิดใจคุย แม่เราเสียไปหลายปีแล้วค่ะปีที่แล้วตาก็พึ่งเสียไป(คนที่เสียไปคือคนที่คอยให้กำลังใจเราไม่เคยดูถูกเราหรืออะไร)ส่วนพ่อเราเราไม่เคยเจอกันเลย แล้ววันนึงเราก็ติดต่อเขาได้แต่เขาไม่ได้รักเราแบบที่เราคิดเขาปฏิเสธว่าเขาไม่อยากมีเราเป็นลูกค่ะ ณตอนนี้เราอาศัยอยู่กับยาย เขาก็พอมีเลี้ยงดูเราก็ดีอยู่ค่ะ แต่เวลาที่เราไม่มีผลประโยชน์ต่อเขาหรือทำไรให้เขาไม่พอใจไม่ชอบ เขาก็จะพูดทุกอย่างที่เขารู้สึกกับเราซึ่งมันแย่มาก ถ้าคำไหนเราผิดจริงเราก็เก็บมาคิดแล้วปรับปรุงตัว แต่พอเรามาคิดดีๆแล้ว ส่วนมากมันคือคำพูดที่เขาไม่พึงพอใจเรา ไม่เคยชอบเราเลยสักนิด เขาว่าเรายันเรื่องหยาบคาย ด่าเรา ทอแหล แร** กระห*ี่ ด่าเราทุกอย่าง ดูถูกเรา แล้วชอบไล่ให้เราไปตาย ชอบพูดว่าจะเกิดมาทำไม เราไม่ได้อยากเกิดมาหรอกนะคะ เพราะเราก็รู้อยู่เต็มอกว่าที่เราเกิดมาเพราะแม่พลาดให้พ่อ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราต้องทนอยู่กับสิ่งนี้ เรารู้สึกไม่อยากอยู่อีกต่อไป ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่อใคร ไม่รู้ว่าถ้าวันนึงเราประสบผลสำเร็จใครจะภูมิใจ เพราะตอนนี้เราไม่มีใครเลย
ชีวิตที่ไม่เหลือใคร?