ทำไงให้ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอคะ

สวัสดีคะเราพึ้งอายุ11แต่เราดูมีเรื่องให้คิดเยอะมากเลยคะทั้งเรื่องของเพื่อนที่เราต้องไปเครียแทนทั้งโดนเมินตอนที่อยู่กันเพื่อนเยอะๆเราต้องพูดซ้ำดังๆประมาณ4-5รอบกว่าเพื่อนจะหันมาเวลาไปไหนก็โดนทิ้งให็อยู่ข้างหบังคุกัน4คนส่วนเราเป็นคนที่5แถมแฟนสาวเราก็พึ้งเลิกไปด้วยคะและอีกไม่นานก็ต้องสอบแล้วเรายังไม่เข้าใจบทเรียนเลยคะ้ราพยายามทำให้ได้เท่าคนอื่นแต่ก็ไม่เคยเท่าได้เลยคะเราเตี้ยกว่าทุกคนในห้องด้วยแม่ก็อยากมห้เราสูงแต่2-3ปีเราไ่สูงเขึ้เลยคะ ต้องไปเรียนพิเศษตอนปิดเทอมอีกต้องคิดเรื่องย้ายร.ร แถมเพื่อนบางกลุ่มก็เรียกเราว่าอีแก่อีป๋าอีกคะมันดูตลดนะคะแต่เราไม่ชอบเลยจนวันนึงเพื่อนเขาเอาขี้ดืนสอมาร่อยใส่หัวเราคะเราิยากร้องไห้มากแต่เพื่อนที่ทำเราก็พูดให้เรได้ยินว่าร้อก็ร้องไปดอิเราพยายามไม่คิดอะไรนะคะแต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆคะแฟนที่เลิกคบไปก็พิมพ์ด่าเราแรงๆทุกคืนเบยคะที่ร.รก็มาพูดย้ำเราอีกว่าเราเลวและต้องเสียใจที่ทื้งเขาไปคะเราอยากจะร้องให้เพื่อนฝังมากคะพราะเราก็รักเขามากจริงๆแต่มันเหนื่อยเกินไปที่จะทนแบบนั้นได้แต่เราเบ่าให้ใครฟังไม่ได้เลยคะไม่รู้จะทำยังไงเรือ่งทุกๆอย่างมันอยู่ในหัวเราในหัวเรามีแต่คำด่าคำดูถูกเรื่องกังวลในอนาคตแค่นี้เราก็ว่าหนักแล้วแต่ยังมีเรื่องที่บ้านอีกตอนนี้เราก็แถบจะเป็นแก้วที่แถบจะแตกอยู่แล้วพอมีเรือ่งอะไรนิดๆหน่อยๆก็จะร้องละคะดูนะคะแต่สำหรับเรามันเป็นเรื่องที่หนักและเหนื่อยมากคะแถมตอนหลังๆเพื่อนก็เอาเราไปจิ้นกับเพื่อนผญอีกห้องด้วยคะจนเพื่อนเขาเลิกคบเพื่อนกับเราเลยคะ เราเลยจะมาถามว่าทำยังไงใ้ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอคะ เราไม่อยากร้องไห้แล้วไม่อยากมีความมสึขด้วยไม่อยากรัสึกเหงาด้วยคะเราเหนื่อบ