ตอนนี้อายุ 23 เป็นไบเซ็กชวล
ตั้งแต่ผมเกิดมายังไม่เคยมีแฟนแบบจริงๆจังๆเลยครับ มีแต่คุยไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายเงียบกันไปเอง
ชีวิตส่วนใหญ่แทบไม่มีคนคุย จีบใครก็ไม่เป็น แอบรักหรือแอบชอบคนยาก
เข้าสังคมน้อย มีเพื่อนน้อย ชอบใช้เวลาส่วนตัวเยอะ
สมัยมัธยม พยายามคุยกับใครหลายๆคน ช่วงแรกๆก็รู้สึกดี คุยสนุก นึกถึงอยากคุยกับเขาตลอดเวลา (ตอนนั้นคุยกับผญ.)
พอผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ ก็เบื่อ ไม่อยากคุยกับเขา ทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะหรือโกรธอะไรกัน
ผมเป็นแบบนี้กับใครๆหลายต่อหลายคนแล้ว
ไม่ใช่ว่าจะปิดใจอะไร แต่ความรู้สึกมันบอกว่าอยากอยู่กับตัวเองมากกว่า
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้
ล่าสุดตอนนี้ผมคุยได้ทั้งผช.ผญ. แรกๆก็ดี โลกสดใส แต่พอผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ กลับเบื่อ ไม่สนุก ทั้งๆที่ไม่ได้โกรธหรือมีเรื่องให้ทะเลาะกัน
จนทำให้ทุกวันนี้ ผมยังไม่มีแฟนแบบจริงๆจังๆสักคนในชีวิต
ทำได้เพียง FWB มีอะไรกันแบบไม่ผูกพันธ์
คนที่โสดมาตั้งแต่เกิด ไม่เคยคบใครแบบจริงๆจังๆ พอโตขึ้นมาโอกาสที่จะมีแฟนจริงๆ น้อยใช่ไหมครับ
ตั้งแต่ผมเกิดมายังไม่เคยมีแฟนแบบจริงๆจังๆเลยครับ มีแต่คุยไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายเงียบกันไปเอง
ชีวิตส่วนใหญ่แทบไม่มีคนคุย จีบใครก็ไม่เป็น แอบรักหรือแอบชอบคนยาก
เข้าสังคมน้อย มีเพื่อนน้อย ชอบใช้เวลาส่วนตัวเยอะ
สมัยมัธยม พยายามคุยกับใครหลายๆคน ช่วงแรกๆก็รู้สึกดี คุยสนุก นึกถึงอยากคุยกับเขาตลอดเวลา (ตอนนั้นคุยกับผญ.)
พอผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ ก็เบื่อ ไม่อยากคุยกับเขา ทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะหรือโกรธอะไรกัน
ผมเป็นแบบนี้กับใครๆหลายต่อหลายคนแล้ว
ไม่ใช่ว่าจะปิดใจอะไร แต่ความรู้สึกมันบอกว่าอยากอยู่กับตัวเองมากกว่า
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้
ล่าสุดตอนนี้ผมคุยได้ทั้งผช.ผญ. แรกๆก็ดี โลกสดใส แต่พอผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ กลับเบื่อ ไม่สนุก ทั้งๆที่ไม่ได้โกรธหรือมีเรื่องให้ทะเลาะกัน
จนทำให้ทุกวันนี้ ผมยังไม่มีแฟนแบบจริงๆจังๆสักคนในชีวิต
ทำได้เพียง FWB มีอะไรกันแบบไม่ผูกพันธ์