คือเราอ่ะเป็นคนจริงจังกับเรื่องกินมากคือไม่ว่าซื้ออะไรมาคือเรากะไว้แล้วว่าพอตัวเองกินหรืออยากกินเลยซื้อมากินแล้วเราเป็นคนที่ไม่เคยขอใครกินเลยไม่ว่าใครจะซื้ออะไรมาแต่พอซื้อของตัวเองมานั่งกินอ่ะมันจะมีสายตาของเด็กในบ้านอายุประมาณ11ปี(บ้านแฟน)ชอบมานั่งไกล้และขอเรากินตลอดไม่ว่าจะซื้ออะไรมาละคือพอเราปฏิเสธอ่ะสายตาที่มองเราอีกคู่คือญาติแฟนเค้าไม่พูดแต่เราก็รู้ว่าเค้าคิดอะไรละคือเราอยู่ในสถานะที่ไม่มีสิทธ์พูดรึเถียงอะไรเลยในบ้านอ่ะแต่เราคิดวิธีแก้ไว้ในหัวแล้วนะคือ
1.แอบกินให้หมดๆไป
(แต่พอทำแบบนี้กลายเป็นเรารู้สึกไม่โอเคที่แค่ของกินเรายังต้องแอบกินเหมือนหวงคนอื่นทั้งๆที่เป็นสิทธ์การกินของเราอ่ะ)
2ซื้อแล้วกินก่อนเข้าบ้าน
(แต่ส่วนใหญ่มีแต่แฟนซื้อเข้ามาให้เราเราเลยไม่รู้จะกินยังไงให้เด็กคนนี้ไม่เห็น)
3ซื้อเผื่อ
(บางทีเราไม่ได้มีตังขนาดซื้อเผื่ออ่ะอารมณ์แบบซื้อที่อยากกินอย่างละนิดอย่างละหน่อยอ่ะ)
สรุปอ่ะแค่ปัญหาการขอกินของเด็กคนนี้มันทำให้เราอยากแยกไปอยู่คนละบ้านเลยอ่ะแต่มันยังทำไม่ได้แล้วเราต้องแก้ยังไงต่อไปดีคะคือคิดไม่ออกแล้วจริงๆ
คิดยังไงกับคนชอบขอของกิน
1.แอบกินให้หมดๆไป
(แต่พอทำแบบนี้กลายเป็นเรารู้สึกไม่โอเคที่แค่ของกินเรายังต้องแอบกินเหมือนหวงคนอื่นทั้งๆที่เป็นสิทธ์การกินของเราอ่ะ)
2ซื้อแล้วกินก่อนเข้าบ้าน
(แต่ส่วนใหญ่มีแต่แฟนซื้อเข้ามาให้เราเราเลยไม่รู้จะกินยังไงให้เด็กคนนี้ไม่เห็น)
3ซื้อเผื่อ
(บางทีเราไม่ได้มีตังขนาดซื้อเผื่ออ่ะอารมณ์แบบซื้อที่อยากกินอย่างละนิดอย่างละหน่อยอ่ะ)
สรุปอ่ะแค่ปัญหาการขอกินของเด็กคนนี้มันทำให้เราอยากแยกไปอยู่คนละบ้านเลยอ่ะแต่มันยังทำไม่ได้แล้วเราต้องแก้ยังไงต่อไปดีคะคือคิดไม่ออกแล้วจริงๆ