จะหนีไปไหน--- ปวดหัวกับการไม่คีพแคแร็กเตอร์

นิยายเรื่องนี้จำได้ว่า เคยดำจีนอ่านมาก่อน ก็อ่านจนจบ แบบปวดหัว
ตอนนี้มาอ่านแบบแปลไทย ยิ่งปวดหัวไปใหญ่

เรื่องนี้ทะลุมิติเข้านิยาย แต่พระเอกซาดิสต์ลึกๆ แล่วเปลี่ยนมาคลั่งรักเมียจอมแพศยา
นางเอกมาสวมร่างก็พยายามเซอร์ไวว์ แต่ไม่รอด แต่ตายแล้วดันกลับมาอีก
โดยพล็อตแล้วก็แปลกใหม่ดีนะ ไม่จำเจ

ความปวดหัวอยู่ที่นิยายมันค่อนข้างละเลียด
พระเอกนั้นคงเส้นคงวาในความโหด จากเกลียดมารักก็ยังโหด
แต่นางเอกนี่ผีเข้าและผีเข้าตลอดเรื่อง ไม่มีผีออก
หาเหตุผลตรรกะแล้วก็จะไม่เข้าใจ อ่านไปปรี๊ดไป
เดี๋ยวก็ทำกลัว เดี๋ยวก็งอน เดี๋ยวก็ปรี๊ด เดี๋ยวก็อ่อนแอ
เดี๋ยวก็โกหก เดี๋ยวก็หวงหึง เดี๋ยวก็ไม่แยแส
เดี๋ยวก็กลัว เดี๋ยวก็กล้าหือ เดี๋ยวก็แค้น เดี๋ยวก็ร้องไห้
แล้วก็วิ่งกลับมาซบอกต่อ

อยากจะเบลมว่าคนเขียนอาจสติปัญญาไม่พอ ทำให้นางเอกโง่
แต่รวมๆ ในเรื่อง ก็มีเหตุมีผลอยู่ 
หรืออาจจะตั้งใจเขียนให้รู้ว่า นี่เป็นนิยายชีวิตคนไม่ฉลาด ไม่ใช่นิยายรัก ก็เป็นได้
เพราะสุดท้ายนางเอกก็ไม่รักพระเอก แต่อยู่แบบจำทนไปงั้น
จยแล้วก็รู้สึกว่า อิหยังวะ

สำหรับเรื่องนี้ จะมีอีกเรื่องที่อยู่ในจักรวาลเดียวกัน เป็นอ๋องเจ้านายพระเอกกับชายา
ที่โดนทารุณกักขังเช่นเดียวกันกับนางเอก
ไม่แน่ใจว่าห้องสมุดแปลด้วยหรือเปล่า