ขอความช่วยเหลือหน่อยครับทุกคน
ผมมีปัญหาเรื่องความรักอยู่เรื่องนึงครับคือผมชอบผู้หญิงอยู่คนนึงเป็นรุ่นเพื่อนของผมเราเป็นเพื่อนกันได้เกือบปีแล้วและผมก็ชอบเธอตั้งแต่ 3 เดือนแรกที่รู้จักกัน เธอมีนิสัยที่ดีและไร้ที่ติเลยครับและเขาก็เป็นเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกับผมด้วยครับ เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เวลาอยู่ในห้องเรียนเราก็นั่งข้างกันครับ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติใช่ไหมครับที่จะชอบ เพราะการที่ินั่งข้างกันแถมอยู่กลุ่มเดียวกันมันเลยทำให้เกิดการหวั่นไหวกัน แค่ปัญหาของผมก็คือความรู้สึกที่เขามีให้ผมซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร บางทีก็เหมือนจะชอบแต่บางทีก็ทำเหมือนไม่สนใจ ผมก็เลยไม่อยากคิดไปเองครับว่าเขาชอบและก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองด้วย ล่าสุดในวันวาเลนไทน์ผมก็ซื้อดอกไม้ไปให้เขานี่แหละครับและเขาก็เอาลงสตอรี่ตอนนั้นผมก็ค่อนข้างมีความสุขแหละครับเพราะเขาเห็นค่าในสิ่งที่ผมให้ และในไม่กี่วันเรื่องจากเป็นช่วงวาเลนไทน์อาจารย์ที่มาสอนเขาก็ให้ทุกคนบอกแหละครับว่ารักใครมากที่สุด จะเป็นในห้องหรือห้องอื่นก็ได้แต่ยกเว้นพ่อแม่เพราะเรารักอยู่เเล้ว และทุกคนน่าจะพอเดาออกสินะครับว่าผมจะเลือกใคร ใช่ครับผมเลือกเธอ คนที่ผมชอบ และคนที่ผมชอบในตอนแรกเขาก็ลังเลครับว่าจะเลือกใครเพราะเพื่อนในกลุ่มเรามีหลายคนครับแต่พอเขารู้ว่าผมเลือกเขา เขาก็เลือกผมครับ ตอนนี้นคือผมดีใจมากๆเลยครับยิ้มไม่หุบเลยและเหมือนพอเธอบอกเสร็จก็รีบเดินไปหาเพื่อนคนอื่นครับ เหมือนจะเขินๆและเพื่อนทั้งห้องเขาก็แซวแหละครับเธอก็เลยเขินส่วนผมน่ะเหรอถึงภายนอกจะนิ่งๆแต่ในใจผมแทบดีใจจนอยากจะกอดเธอเลยล่ะครับ และพอหลังจบไปในอีกวันนึงก็มีเพื่อนในกลุ่มถามเขาไปว่าชอบผมไหม ซึ่งในตอนนั้นผมก็อยู่ด้วยแหละครับผมก็ได้แต่ทำเป็นไม่สนใจตามประสาคนซึนปากแข็งนี่แหละครับ และรุ้ไหมครับว่าเธอตอบว่าอะไร? เธอตอบว่าไม่ได้ชอบผมครับแถมยังบอกอีกว่าที่เลือกผมก็เพราะว่าผมเลือกเขาในใจตอนนั้นผมค่อนข้างจุกนิดหน่อยครับและก็คิดว่าที่เขาเลือกผมก็เพราะว่ากลัวผมเสียน้ำใจที่อุตส่าห์เลือกเขา ในช่วงเวลานั้นผมแทบยิ้มเจื่อนเลยแหละครับเพราะเพื่อนอีกคนก็ถามย้ำๆแถมเขาก็ยังจะตอบว่าไม่ได้ชอบผมซ้ำๆอีก ผมอยากจะร้องมากเลยล่ะครับแต่เพราะไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเลยทำได้แค่หัวเราะแห้งไป และพอเวลาผ่านไปผมก็ต้องพยายามทำตัวปกติเพื่อคิดซะว่ามันน่าจะยังมีหวังอยู่ แต่มันก็อดเศร้าไม่ได้จริงๆนั่นแหละ คุณคนอ่านคิดว่าไงเหรอครับเขาชอบผมหรือแค่เขาชอบที่ผมชอบเขา หรือผมอาจจะคิดไปเองคนเดียว และผมต้องทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองต่อเหรอครับ..
ทำไมความรักถึงเข้าใจยาก?
ผมมีปัญหาเรื่องความรักอยู่เรื่องนึงครับคือผมชอบผู้หญิงอยู่คนนึงเป็นรุ่นเพื่อนของผมเราเป็นเพื่อนกันได้เกือบปีแล้วและผมก็ชอบเธอตั้งแต่ 3 เดือนแรกที่รู้จักกัน เธอมีนิสัยที่ดีและไร้ที่ติเลยครับและเขาก็เป็นเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกับผมด้วยครับ เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เวลาอยู่ในห้องเรียนเราก็นั่งข้างกันครับ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติใช่ไหมครับที่จะชอบ เพราะการที่ินั่งข้างกันแถมอยู่กลุ่มเดียวกันมันเลยทำให้เกิดการหวั่นไหวกัน แค่ปัญหาของผมก็คือความรู้สึกที่เขามีให้ผมซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร บางทีก็เหมือนจะชอบแต่บางทีก็ทำเหมือนไม่สนใจ ผมก็เลยไม่อยากคิดไปเองครับว่าเขาชอบและก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองด้วย ล่าสุดในวันวาเลนไทน์ผมก็ซื้อดอกไม้ไปให้เขานี่แหละครับและเขาก็เอาลงสตอรี่ตอนนั้นผมก็ค่อนข้างมีความสุขแหละครับเพราะเขาเห็นค่าในสิ่งที่ผมให้ และในไม่กี่วันเรื่องจากเป็นช่วงวาเลนไทน์อาจารย์ที่มาสอนเขาก็ให้ทุกคนบอกแหละครับว่ารักใครมากที่สุด จะเป็นในห้องหรือห้องอื่นก็ได้แต่ยกเว้นพ่อแม่เพราะเรารักอยู่เเล้ว และทุกคนน่าจะพอเดาออกสินะครับว่าผมจะเลือกใคร ใช่ครับผมเลือกเธอ คนที่ผมชอบ และคนที่ผมชอบในตอนแรกเขาก็ลังเลครับว่าจะเลือกใครเพราะเพื่อนในกลุ่มเรามีหลายคนครับแต่พอเขารู้ว่าผมเลือกเขา เขาก็เลือกผมครับ ตอนนี้นคือผมดีใจมากๆเลยครับยิ้มไม่หุบเลยและเหมือนพอเธอบอกเสร็จก็รีบเดินไปหาเพื่อนคนอื่นครับ เหมือนจะเขินๆและเพื่อนทั้งห้องเขาก็แซวแหละครับเธอก็เลยเขินส่วนผมน่ะเหรอถึงภายนอกจะนิ่งๆแต่ในใจผมแทบดีใจจนอยากจะกอดเธอเลยล่ะครับ และพอหลังจบไปในอีกวันนึงก็มีเพื่อนในกลุ่มถามเขาไปว่าชอบผมไหม ซึ่งในตอนนั้นผมก็อยู่ด้วยแหละครับผมก็ได้แต่ทำเป็นไม่สนใจตามประสาคนซึนปากแข็งนี่แหละครับ และรุ้ไหมครับว่าเธอตอบว่าอะไร? เธอตอบว่าไม่ได้ชอบผมครับแถมยังบอกอีกว่าที่เลือกผมก็เพราะว่าผมเลือกเขาในใจตอนนั้นผมค่อนข้างจุกนิดหน่อยครับและก็คิดว่าที่เขาเลือกผมก็เพราะว่ากลัวผมเสียน้ำใจที่อุตส่าห์เลือกเขา ในช่วงเวลานั้นผมแทบยิ้มเจื่อนเลยแหละครับเพราะเพื่อนอีกคนก็ถามย้ำๆแถมเขาก็ยังจะตอบว่าไม่ได้ชอบผมซ้ำๆอีก ผมอยากจะร้องมากเลยล่ะครับแต่เพราะไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเลยทำได้แค่หัวเราะแห้งไป และพอเวลาผ่านไปผมก็ต้องพยายามทำตัวปกติเพื่อคิดซะว่ามันน่าจะยังมีหวังอยู่ แต่มันก็อดเศร้าไม่ได้จริงๆนั่นแหละ คุณคนอ่านคิดว่าไงเหรอครับเขาชอบผมหรือแค่เขาชอบที่ผมชอบเขา หรือผมอาจจะคิดไปเองคนเดียว และผมต้องทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองต่อเหรอครับ..