คือไม่รู้จะเริ่มยังไงดี... เมื่อช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาคนที่แอบชอบเรามาบอกชอบเรา(ผช.ในห้อง) เราก็ตอบเขาไปว่า “กูรู้นานแล้ววว” และเขาเลยตอบกลับว่า งั้นลองคบกันไหม
     เราขอย้อนกลับไปช่วงที่คุยกันแรกๆ พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ ม.4 แต่ตอนนี้เรียนปี1 จะปี2แล้ว ช่วงแรกๆ ม.4 เราก็ยังไม่ได้คุยหรืออะไรกันมาก เพราะช่วง ม.4 เราอยู่กับเพื่อนผช.เป็นส่วนมากไม่ค่อยมีเพื่อนผญ จนเพื่อนผช.บอกเราว่า “เลิกมาอยู่กับพวกกูละหาเพื่อนผญ.ถ้าวันไหนพวกกูไม่อยู่จะได้มีเพื่อนผญ.เล่นด้วย” ซึ่งเราก็ทำตามจนมาเพื่อนผญ.มีกัน5คน “มีช่วงหนึ่งอันนี้คือตอนที่เรามีเพื่อนผญ.นะ วันนั้นพวกผญ.มันไม่มารร.กันเขาคุยกันแต่ไม่บอกเรา เราเลยไปรร.คนเดียวในกลุ่มเลยไปขออยู่กับผช.ที่บอกชอบเราปัจจุบันวันนั้นได้คุยเยอะพอควร ” พร้อมจบม.6 ขึ้นปี1ก็ออกไป2 เหลือเรากับเพื่อนอีก3คน(รวมเราด้วย) และมีเพื่อนใหม่อีก3 ปัจจุบันมีเพื่อนสาว6คนรวมฉัน ซึ่งเพื่อนผช.ที่บอกให้เราหาเพื่อนผญ.ไปเรียนที่อื่นละ “โอเคเข้าเรื่อง555”
     ณ ปัจจุบัน ปี1 ผช.ที่ชอบเราอะตอนนั้นจำไม่ได้ว่าใครเป็นคนชวนดู NF พวกเราเริ่มสนิทกันเพราะดูหนังดูซีรี่ยด้วยกัน เวลาคาบว่างอะแบบนี้ชอบไปดู NF กัน(หมายถึงดูNFจริงๆม่ใช่อย่างอื่นนะ) จนมีช่วงหนึ่งผช.ทักมาบ่อย เราก็ไม่ได้คิดมาก คิดแบบเพื่อนมีเรื่องจะคุยนู้นนี้นั้น ละวันนั้นเราไปกินชาบูกับเพื่อนสาวและผช.ทักมา เราก็แบบบอกเพื่อนสาวว่า “ดูดิไอ้...ทักมาดิช่วงนี้ทักมาบ่อย มันคิดไรป่าวว่ะกูเริ่มกลัวละ” ซึ่งเพื่อนใหม่3คนก็ขำกันละบอกว่ามันชอบหรือป่าว แต่เพื่อนเก่า2คน กับบอกว่า “อย่าไปคุยกับมันเชื่อกู” ซึ่งทำให้ฉันสงสัยว่าทำไม พอถาม2คนนั้นก็ตอบเหมือนเดิม “อย่าไปคุยกับมันบล็อกมันเลย” เราก็เลยถามกลับว่าทำไมอะคืองงว่าทำไม มันเป็นคนโรคจิตหรอ เพื่อนเก่า2คนนั้นก็ตอบเหมือนเดิม ซึ่งช่วงที่เราไปรับเพื่อนเก่าคนที่1 ที่หอบ่อยๆเลยแอบถาม มันเลยบอกว่า ก็เพื่อนเก่าคนที่2แอบชอบและเคยบอกชอบ ซึ่งเราแล้วตกใจเลยทำเป็นตอบกลับว่า “เออว่ะใช่ๆกูจำได้แหละ” ทั้งที่กูก็ไม่รู้อะไรเลย เพื่อนเก่า2คนนี้เวลามีอะไรไม่เคยบอกเลยบ้างทีเราโคตรน้อยใจอะ เพราะเขาชอบไปคุยกัน2คนอ่ะ
     เราก็เลยไปถามผช.ว่า “เออเพื่อนเก่าคนที่2เคยชอบใช่ปะ “ ผช.บอกใช่ “แต่กูปฏิเสธไปนานแล้ว” แล้วเรื่องนี้ก็นานละนะตั้งแต่ม.4 ถามทำไมว่ะ “เราอะมีอะไรก็ชอบคุยกับผช.คนนั้นมีอะไรก็พูดก็บอก เวลาเราน้อยใจเพื่อนเราก็บอกผช.คนนั้นนะ คือคุยกันอะ จนผช.บอกชอบ และผช.บอกว่าจะลองคบกันไหม แต่เรื่องเพื่อน2คนนั้นขอไม่ยุ่งนะเพราะเป็นเรื่องส่วนตัว(ผช.พูด) และบอกว่าให้เราไปเคลียร์ถ้าจะคบกัน และผช.บอกอีกว่าไม่ได้อะไรนะถ้าจะเลือกเพื่อนเพราะกูเข้าใจความรู้สึก (ผช.คนนี่ก็เป็นเพื่อนในห้องนี้แหละ)
    ซึ่งฉันรู้สึกดีกับผช.คนนี้นะและรู้สึกผิดกับเพื่อนด้วย ซึ่งตอนคุยกับผช.เราเคยบอกกับเพื่อนเก่าคนที่1ว่ากูชอบเรานะมันตรงสเปคกู ซึ่งเพื่อนตอบเหมือนเดิม(ซึ่งแต่นะนั้นกูยังไม่รู้ไงว่าเพื่อนคนที่2ชอบ)
     บ้างทีก็รู้สึกผิดกับเพื่อนนะที่แอบคุยกับผช.คนนี้บางทีก็โกธรเพื่อนนะที่มีอะไรไม่บอกกูก่อน...!!
     ขอเล่าย้อนกลับไปตอนม.4 เรามีแฟนละตอนนั้นเป็นช่วงที่เพื่อนผช.บอกให้เราไปมีเพื่อนผญ.บ้าง ละพอเรามีเพื่อนผญ. ผญ.กลุ่มนั้นแหละซึ่งในนั้นมีเพื่อนเก่า2คน บอกให้เราไปเลิกกับแฟนเพราะสงสารแฟนเราที่คบกับเราซึ่งตอนนั้นกูทำตาม เพื่ออะไรก่อนงงกับตัวเอง พอเลิกผญ.พวกนั้นกับขำและหัวเราะ ละเวลาที่เราพูดถึงแฟนเก่า ไอ้เพื่อนเก่าคนที่1ชอบบอกกับเพื่อนใหม่ปัจจุบันว่า “5555เป็นไงละบทเรียนที่พวกกูมอบให้กับ” ซึ่งแบบมัน...เลยทำให้เราเสียใจอะ แต่กูก็โง่จริงๆแหละที่ฟังพวกเขาอะ ตอนนี้เลยไม่อยากจะอะไรกับ2คนนั้นมาก
     แต่ตอนนี้เพื่อนเก่าคนที่2มีแฟนละนะ แต่ไม่รู้ว่าจะยังชอบผช.คนนั้นเหมือนเดิมหรือป่าว ฉันควรจะบอกความจริงกับเพื่อนเก่า2คนนั้นไหมที่ผช.มาบอกชอบและขอคบ คือเรื่องนี้ไม่กล้าบอกเพื่อนเก่า2คนนี้นแหละ แต่บอกเพื่อนใหม่ไปแล้วนะซึ่งเรื่องที่พิมพ์มาเนี่ยเพื่อนใหม่รู้หมดเว้นแต่เพื่อนเก่า2คนนั้น เพราะกลัวว่าถ้ารู้ละเขาชอบมาบงการชีวิต.... ซึ่งเพื่อนใหม่ก็เคยเรียนด้วยกันตอนม.4เทอม1 ละออกไปเรียนที่อื่นจนปี1ก็กลับมาเจอกันอีก... เพื่อนใหม่ก็ชอบบอกเหมือนกันว่าเพื่อนเก่า2คนนั่นอะเคยเห็นพวกเราเป็นเพื่อนบ้างไหมมีอะไรไม่ชอบบอกกันเลยน้อยใจเหมือนกัน
     สรุปฉันจะทำยังไงกับเรื่องนี้บอกผช.ว่าเป็นแค่เพื่อนกันต่อหรือกล้าที่จะเสี่ยงดี เรื่องนี้เพื่อนใหม่สนับสนุนนะ เพื่อนเก่าไม่รู้...แต่คิดว่าน่าจะไม่