สงสัยครับว่า ทำไมมาตรการช่วยเหลือลูกหนี้ทางการเงินที่มีอยู่ตอนนี้ถึงต้องทำเงื่อนไขให้ยุ่งยากด้วยครับ กลายเป็นเข้าถึงยาก

^{เกริ่นก่อนว่าไม่ได้จะดราม่าหรืออะไรนะครับ}

แค่อยากทราบว่า ตอนนี้เวลามีข่าวออกมาว่า หลังสถานการณ์โควิด พบว่า มีจำนวนลูกหนี้ที่ติดสถานะ NPL เยอะมาก ทำให้ในประเทศมียอดหนี้ครัวเรือนสูง ส่วนใหญ่มาจากสินเชื่อที่ไม่มีหลักประกัน เช่น บัตรเครดิต สินเชื่อบุคคล หรือแม้แต่สินเชื่อบ้าน รถ
 
ทีนี้ภาครัฐก็ดำเนินการออกมาตรการเพื่อช่วยเหลือลูกหนี้มามากมายเช่น คลีนิคแก้หนี้ ทางด่วนแก้หนี้ หรือแม้แต่ธนาคารต่างๆก็มีมาตรการลดดอกเบี้ย  ลดต้น ปรับโครงสร้างหนี้ต่างๆนาๆให้บรรดาลูกหนี้ได้หายใจได้อีกครั้ง
 
แต่พอเอาเข้าจริง ก็พบว่าบางส่วนมองว่า มาตรการเหล่านี้มีเงื่อนไขที่แทบจะไม่ได้ช่วยลูกหนี้เลยแม้แต่น้อย ช่วยแบงค์เองซะมากกว่า บางแบงค์ก็ไม่เข้าร่วม และลูกหนี้บางคนก็เจอเงื่อนไขที่ยากจะเข้าถึง สุดท้ายก็เป็น NPL กันต่อไป หนี้ครัวเรือนสูงต่อไป
 
ทีนี้เลยเกิดความสงสัยว่า ถ้ามาตรการเหล่านี้คิดจะช่วยลูกหนี้จริงๆ ทำไมไม่มีเงื่อนไขที่เข้าถึงง่าย ไม่ยุ่งยาก และช่วยเหลือจริงๆ ครับ หรือการปล่อยสินเชื่อเพื่อช่วยเหลือที่ง่ายจนเกินไปแบบนี้มันจะทำให้ระบบการเงินในประเทศพังพินาศอย่างต้มยำกุ้งที่ผ่านมา ขอทราบเป็นความรู้ครับ 

ถ้าเกิดมีใครที่ได้รับความช่วยเหลือจากโครงการเหล่านี้ได้จริง ก็มาแชร์กันได้นะครับ พร้อมรับฟัง
*รบกวนไม่ดราม่านะครับ