คือส่วนตัวเราพึ่งขึ้นม.4 ตอนที่เราจบม.3เราเลือกที่จะต่อโรงเรียนเดิม พอขึ้นม.4ย้ายห้องมา เราก็ได้ทำความรู้จักเพื่อนใหม่2คน aกับb
คือa คือเพื่อนร่วมห้องสมัยม.ต้นของเรา แต่เราไม่ค่อยได้สนิทกันเพราะคิดว่าเป็นคนแรงๆต่อหน้าอีกแบบลับหลังอีกแบบ เราก็ไม่อยากอคติเลยอยู่ห่างๆนางไว้ตอนม.ต้นค่ะ แต่พอได้สนิทนางแรกๆก็ดีนะคะ ใช้ได้เลย ถึงนางจะมีมุมแรงๆแบบชอบbullyคนอื่นแต่ก็ไม่มาก เราก็ไม่อยากใส่ใจเพราะเป็นปกติของมนุษย์เรา(มั้ง)
ส่วน b เป็นคนเงียบๆค่ะ นางเป็นคนขยันนิสัยใช้ได้สุดๆ นางเป็นคนตามเพื่อนค่ะ ฟิลแบบเพื่อนไปไหนไปด้วย เพื่อนคิดว่าอะไรก็เออออตามหมด ช่วงเดือนแรกเนี่ยสนุกมากค่ะ เราพึ่งเคยมีเพื่อนผญ.ครั้งแรกเราดีใจสุดๆว่า เออ ในที่สุดเราก็มีเพื่อนผญ.ที่สนิทคุยเรื่องผญ.ๆด้วยกันได้ซักที
ตั้งแต่เราจำความได้ คำว่าเพื่อนของเราเนี่ยเรานึกแต่เพื่อนผช.ทั้งหมด ตอนเราโดนบุลบี่หนักๆเราก็มีเพื่อนผช.คนนึงนางยอมคุยกับเราทั้งๆที่ผญ.ในห้องเรา bullyเราทุกคน เหยียดเราหนักมาโดนแกล้งมาสารพัดเลย โดนเขียนใส่สมุดไล่เราไปตายบ้าง โดนขังไว้ในห้องน้ำบ้าง โดนขู่ให้เราไปฆตต.ไม่งั้นมันจะรุมตีเรา ครั้งนึงวันนั้นเป็นวันศุกร์คาบสุดท้าย ซึ่งเป็นคาบที่จารย์เขาไม่เข้าสอน เรานั่งทำงานที่จารย์สั่งไว้ตามปกติ อยู่ๆเราโดนเพื่อนผช.(แฟนของกลุ่มผญ.ที่บุลลี่เรา)นางเป็นคนตัวใหญ่มาก นางกระชากคอเสื้อเราลากจากหน้าห้องไปหลังห้อง แล้วก็ต่อยเราหลายหมัดเลย เราก็สู้กลับแต่ว่าด้วยบอดี้เราเนี่ย ตอนนั้น นน.36 สส.155 เราก็สู้แรงคนที่สูง 170+แถมหนัก 80+ไม่ได้ เราเลยเลือกวิธีการใช้เล็บค่ะ เราเอาเล็บเราไปขูดผช.คนนั้นจนเป็นแผลเลือดออก นางก็ต่อยเราหลายหมัดเราก็ฝากแผลไว้ ถือว่าเจ๊าๆกัน พอกลับบ้านก็คิดว่ามันจบแล้ว เราก็ไม่ได้เล่าอะไรให้พ่อแม่ฟังกลัวเขาเป็นห่วงพอมาวันจันทร์อยู่ๆเราก็โดนเรียกขึ้นห้องปกครองเพราะเรื่องทะเลาะวิวาท ทางฝั่งพ่อแม่ของผช.นางรับไม่ได้ที่ลูกตัวเองมีแผลแบบนี้เลี้ยงมาไม่กล้าตีรักลูกอย่างกับอะไร ใครกล้ามาทำลูกฉัน จากนั้นครูก็โทรตามพ่อแม่เรา พ่อกับแม่เราก็มารร.ตอนขึ้นห้องปกครอง เราก็บอกเหตุผลว่าเราไม่ได้เริ่มก่อนแต่เหมือนจารย์เค้าไม่ฟังเลยค่ะ เพราะกลุ่มเพื่อนผญ.ที่บุลลี่เราบอกว่าเราเป็นคนเริ่มก่อน เราพยายามแก้ตัวสุดๆแต่อย่างว่าไม่มีใครเชื่อ ทำให้เราโดนลงโทษแถมประวัติไม่ดีอีก
เรามีงานอดิเรกเล็กๆก็คือแต่งนิยาย เราชอบเอาสมุดที่แต่งนิยายไว้ใต้โต๊ะรร. ในวันที่เราไม่มารร.เพื่อนผญ.กลุ่มนั้นนางเอาสมุดเรามาอ่านแล้วฉีกเล่น เขียนด่าเรา เราเสียใจมากมันคือความสุขเล็กๆของเราทำไมต้องทำขนาดนี้ ด่าเราทุกอย่างเราทำอะไรผิดทุกอย่าง เราอยู่คนเดียวมาตลอด สำหรับเรามันเป็นเรื่องที่แย่มากๆเลย พอขึ้นม.ปลายมาเราคิดว่าเวลาของเรามันมาถึงแล้ว มีความสุขจังง
เปิดเทอมประมาณ2เดือนเราสังเกตุเห็นคนๆนึง เราจะเรียกนางว่า cนะคะ เราเห็นcไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด เดินไปเรียนก็เดินคนเดียว กินข้าวก็กินคนเดียว นั่งเรียนก็นั่งเรียนคนเดียว นางไม่มีเพื่อน เราไม่อยากให้นางต้องเหงา เพราะเราเข้าใจดีว่าการอยู่คนเดียวมันเป็นอะไรที่แย่มากๆเลย เราเลยเข้าไปชวนนางคุย แรกๆอะไรๆก็ดี นางชอบทำผมให้คนในกลุ่มบ่อยๆเราก็ชวนนางเข้ากลุ่ม บอกว่าอย่าอยู่คนเดียวเลยมาอยู่กลุ่มเรานี้จะได้ไม่เหงา นางก็บอกโอเค จากนั้นก็สนิทกันเรื่อยๆ เราเคยคุยกับนางเรื่องการบุลลี่คนอื่นนางก็ไม่ชอบเหมือนกัน เราดีใจสุดๆเลยค่ะ เจอคนที่คิดแบบเราแล้ววว เราก็สนิทกับนางมากกว่านี้ค่ะ
แต่การกระทำมันสวนทางกับคำพูด นางเหยียดคนอื่นไปทั่วเลย เราก็ไม่อยากใส่ใจเท่าไหร แต่พอนานๆไปเริ่มหนักขึ้นทุกวันๆ เวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆจนรร.จัดกิจหาดาวรร. เพื่อนในห้องเราคนนึงจะไปประกวด ทางจารย์ที่ปรึกษานางก็บอกว่า เออๆคนนี้ใช้ได้นะลองประกวดดู เสียงส่วนใหญ่ในห้องก็เห็นด้วย ทีนี้จบคาบโฮมรูม cก็พูดว่ามา เดินก็ถ่างขา สวยก็ไม่สวยยังจะประกวดอีก aก็บอกว่าใช่ๆกล้าประกวดอีกเนอะ ตอนนั้นเราทนไม่ไหวเราก็เลยถาม cไปว่า ไหนบอกว่ารณรงค์การบุลลี่ ทำแบบนี้มันต่างกันตรงไหน มันตอบกับว่า ก็ทำ บอกตามตรงเราก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนดีขนาดนั้นหรอก แต่บอกเลยไม่บุลลี่ใครเพราะเหมือนเรารู้อยู่แล้วว่าโดนมันรู้สึกยังไง เราไม่อยากให้ใครมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ ถึงเราจะไม่ชอบใครเราแค่ไม่ยุ่งกับเค้าต่างคนต่างอยู่แค่นี้เลยค่ะ เราก็ไม่พูดอะไรต่อเพราะไม่อยากมีเรื่อง จากนั้นเรื่องก็ผ่านไป
กลุ่มเราชอบไปคุยเล่นกันใน discord ที่มีคนในเซิร์ฟเยอะๆ เราก็เจอคนหลายแบบ เราก็คุยกับเพื่อนในดิสขำๆ cก็เข้ามาคุยแต่นางใช้เสียงสองในการพูด แรกๆเราก็ไม่อะไรหรอกคิดว่ามันทำเล่นๆทำกับทุกคน คีพคาแรกเตอร์แต่พอหลังๆเริ่มไม่ใช่ละ มันทำแค่เฉพาะมีผช.อยู่ในห้องเท่านั้น แถมเสียงสองมันพูดเล็กๆแหลมๆพูดไม่รู้เรื่อง เราก็ไม่เข้าใจที่มันพูดมันพูดว่าอะไร แต่ก็ไม่พูดบอกcอะไรหรอกค่ะไม่อยากมีเรื่อง
จนวันนึงเราคุยกับสาวน้อยเสียงน่ารักคนนึง เราดูออกเลยว่านางใช้เสียงนางจริงๆ เราก็ชวนผญ.คนนั้นคุยอยู่ๆcก็เข้ามา เราก็กล่าวทักทายปกติcก็ตอบเรา แต่พอนางได้ยินเสียงผญ.คนนั้นปุ๊บ cเงียบเราก็ไม่ได้เอะใจเพราะคิดว่าแม่ใช้รึป่าว อยู่ๆ a ที่บอกว่าไม่ว่าง ก็เข้ามาเฉยเราก็ทักทายปกติแต่ aเข้ามาแล้วเงียบมาก เหมือนเข้ามาฟังอะไรซักอย่าง เราก็ไม่อะไร คุยกับผญ.คนนั้นต่อ แต่พอเราไปดูในแชทกลุ่ม cพิมมาว่า เสียงขาดอาการหายใจ สมบทด้วยa ตามมาติดๆว่า มะนาวทั้งสวนก็ไม่พอจร้ เราก็เอ๊ะ นางว่าคนที่เราคุยด้วยหรอวะ aกับc ก็ว่าผญ.คนนั้นในกลุ่มแถมหนักมากๆด้วย พอผญ.คนนั้นออกไป aกับc ก็พูดมาพร้อมกันเลยว่า เหม็นแบ๊ว นี้ก็งงว่ามันพูดไรกัน aกับc ด่าผญ.คนนั้นสารพัด เราก็เตือนๆ c ว่าอย่าไปว่าเค้าสิ นางก็ด่าๆๆๆ จนเราก็ถามกลับไปว่า ทีทำเสียงแบบนั้นกูเคยว่าอะไรมั้ย มันบอกว่า ยังไงกูก็ไม่ขาดอากาศหายใจแบบอินั้นหรอก บอกตามตรงเลยนะคะ หนักกว่าผญ.คนนั้นอีกเพราะผญ.คนนั้นคือเสียงเค้าจริงๆเรียลๆเลย แต่เสียงcมันไม่เรียลแบบนั้นนี้สิ ทางนี้ก็ไม่ตอบอะไรไปเพราะไม่อยากให้คำว่าเพื่อนมันจบแค่นี้เลยเลือกที่จะอดทน
วันนึงเราคุยกับผช.คนนึงฟิลจีบๆกันอยู่ cก็เข้ามาแล้วก็แย่งเราคุยกับผช.คนนั้นไปเลย เราก็ไม่ได้อะไรคงคิดว่าอยากสนิทด้วยกันมั้ง จนผช.คนนั้นค่อยๆตีตัวออกห่างเราไปเราก็คิดว่าไม่ว่างแหละ พอเราเปิดแชทในมือถือ c ดูคือนางคาสายบอกฝันดี แถมฟิลแฟนซะด้วย! เรานี้ช็อคเลยแต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่อยากเสียเพื่อนเพราะผช.คนเดียว
จนกระทั่งเดือนที่แล้ว เราไปกินข้าวเที่ยงกับbและc ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ เราคิดอยากจะแกล้งcขึ้นมา เลยเอาพริกครึ่งช้อนใส่ในถ้วยนางลงไปนางจะใส่คืนก็ยกถ้วยหนี พอกลับมาที่โต๊ะนางก็ตักพริกให้เราคืนค่ะ เราก็ถือว่าเจ๊าๆกันไป แต่cนางทำน้ำก๋วยเตี๋ยวหกใส่เสื้อนร.ของทางนี้ตรงแขนขวาเต็มๆ ร้อนมากก ทั้งแสบทั้งร้อน สิ่งแรกที่นางทำคือขำค่ะ ขำดังมากคนรอบๆโต๊ะมองมาหมดเราอายมาก เลยตอบไปว่าเล่นเชี้ยไรไม่รู้เรื่อง แล้วเราก็เงียบค่ะ บรรยากาศมันเสียแล้ว เราเลยลุกขึ้นไปเก็บถ้วยไม่รอพวกนาง เราตีตัวออกห่างเลย เพราะเหมือนเก็บอารมณ์นานๆแบบนางทำแต่เรื่องที่เราไม่ชอบ อยู่กับเพื่อนที่อยู่คนละห้องซะดีกว่า
มีวันนึงเราตกรถกลับบ้านไม่ได้ เราเลยไปอยู่บ้านa (ตอนสนิทเราไปอยู่บ้านนางบ่อยมาก) a ก็ต้อนรับดีมากเลยนะคะ เหมือนไม่โกรธอะไรเลย เราก็คิดว่าเราทะเลาะกับcไม่ได้ทะเลาะกับaไม่เหมารวม คุยกันตามปกติ เราก็เลื่อนไปเจอรูปสมัยม.ต้นของ aกับเราที่ถ่ายติดๆกัน เราก็ส่งไปในกลุ่มแบบ เชี่ย มาไกลมากกก ทีนี้cก็อ่านนางก็พิมมาว่า มารยาทเป็นสิ่งสำคัญ ควรมีทุกคน ควรให้เกรียรติกัน เราก็เอะด่าเรารึป่าววะ เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับนาง แต่พอเห็นในโน้ตของcที่พิมว่า มารยาทมีซะบ้าง เท่านั้นแหละ
ด่ากูนี้หว่า ไอ่ว่าเราก็ไม่แน่ใจไง คิดคึกอะไรก็ไม่รู้ตอน aไปเข้าห้องน้ำ เราเลยเช็คมือถือนาง เราเหลือบไปเห็นแชทกลุ่มคุยอะไรกันก็ไม่รู้เลยกดเข้าไปดู abc ทุกคนรุมด่าเรายับเลยค่ะ แต่ละคนเนี่ยก็ใช่ย่อย แรงทั้งกลุ่ม aต่อหน้าเราอีกแบบลับหลังด่าสนุกปาก เรานั่งอ่านเราซึมเลย เราเลยขึ้นวินกลับบ้านตอน4ทุ่ม เราทนอยู่ไม่ได้ กลับมาก็ร้องไห้นึกว่า เราผิดอะไร ไล่มาจุดผิดพลาดมันคือตรงไหน ก็ทำได้แค่คิดไปซ้ำๆจนหลับ เราตื่นขึ้นมาแล้วก็เช็คมือถือ เห็นโน้ต c ในไอจีว่า อีโก้ไม่สูงแล้วหรอ555555555 เราแน่ใจว่ามันว่าเราแน่ๆ เพราะมันพิมในแชทกลุ่มที่เราแอบเปิดของ a อ่านอยู่ว่า อีโก้หายไปไหนหมดแล้วล่ะ55555 ชัดเจน ทำให้เราไม่ชอบcยิ่งกว่าเดิม
ประมาณสัปดาห์ที่แล้วเพื่อนทุกคนตีตัวออกห่างเราทั้งๆที่วันเสาร์ ยังคุยด้วยกันดีๆอยู่เลย เราก็ว่ามันแปลกๆจนไปถามเพื่อนคนนึงที่สนิทในระดับนึง ถามนางว่า ช่วงนี้มีข่าวลืออะไรแปลกๆเกี่ยวกับกูป่ะ นางก็บอกมีแค่ทะเลาะกับเพื่อนอ่ะ เราก็ถามไปว่าทะเลาะอะไรหรอ เพื่อนคนนั้นก็ตอบว่าชั้นไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่แต่ได้ยินเพื่อนฉันอีกคนนึงพูดว่า มิน่าล่ะถึงอยู่กับไอ่ k ได้ (อ่าาาาตัวละครเพิ่มขึ้นอีกตัว ย่อๆเลยนะคะ kคือเพื่อนผช.สนิทที่สุดเพียงคนเดียวของจขกท.สนิทมาตั้งแต่ม.1ตอนนี้อยู่คนละห้อง) เราเจอคำนี้ไปแทบลมทั้งยืน งงว่าเราทะเลาะแค่2คนทำไมต้องทำให้ k เพื่อนสนิทของเราลำบากด้วย โกรธมากค่ะตอนนั้น แบบจะทำลายเพื่อนคนเดียวของกูทำไม แยกกันอยู่แล้วแท้ๆ ทำทำไมวะ เสียแรงที่ไว้ใจมาก ตลอดชีวิตเราจะไม่เจอเพื่อนดีๆเลยใช่มั้ยคะ เราอยากถามทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า
1 เราควรไปขอโทษกลุ่มผญ.คนนั้นดีมั้ย เราไม่อยากให้ k มันโดนแบบเราเลย ขอโทษแล้วต่างคนต่างอยู่(เราไม่แน่ใจว่าฝั่งนู้นมันจะต่างอยู่รึป่าว)
2. ควรกับไปคบกับกลุ่มนี้รึป่าว พวกเดียวกันจะได้ไม่ว่ากัน
รับมือยังไงกับสถานการณ์นี้ดี
3.ถ้าเลิกยุ่งกับ k คือโดดเดี่ยวแบบ100%
หรือมันเป็นเพราะเราาเลยไม่มีเพื่อนดีๆซักที หวังเล็กๆว่าอยากมีเพื่อนสนิท ใช้ชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนทั่วไปที่เขามีเพื่อนเท่านั้นเอง
ขอบคุณที่ทุกคนอ่านมาจนจบนะคะ กระทู้ยาวมากกก เราอยากเก็บดีเทลเล็กๆให้ครบถ้วน เล่าให้ทุกคนเห็นภาพตาม ยังไงก็มาแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ อยากดูในมุมคนอื่นเค้าคิดยังไงกันนน
ควรกลับไปคบเพื่อนแบบนี้มั้ย
คือa คือเพื่อนร่วมห้องสมัยม.ต้นของเรา แต่เราไม่ค่อยได้สนิทกันเพราะคิดว่าเป็นคนแรงๆต่อหน้าอีกแบบลับหลังอีกแบบ เราก็ไม่อยากอคติเลยอยู่ห่างๆนางไว้ตอนม.ต้นค่ะ แต่พอได้สนิทนางแรกๆก็ดีนะคะ ใช้ได้เลย ถึงนางจะมีมุมแรงๆแบบชอบbullyคนอื่นแต่ก็ไม่มาก เราก็ไม่อยากใส่ใจเพราะเป็นปกติของมนุษย์เรา(มั้ง)
ส่วน b เป็นคนเงียบๆค่ะ นางเป็นคนขยันนิสัยใช้ได้สุดๆ นางเป็นคนตามเพื่อนค่ะ ฟิลแบบเพื่อนไปไหนไปด้วย เพื่อนคิดว่าอะไรก็เออออตามหมด ช่วงเดือนแรกเนี่ยสนุกมากค่ะ เราพึ่งเคยมีเพื่อนผญ.ครั้งแรกเราดีใจสุดๆว่า เออ ในที่สุดเราก็มีเพื่อนผญ.ที่สนิทคุยเรื่องผญ.ๆด้วยกันได้ซักที
ตั้งแต่เราจำความได้ คำว่าเพื่อนของเราเนี่ยเรานึกแต่เพื่อนผช.ทั้งหมด ตอนเราโดนบุลบี่หนักๆเราก็มีเพื่อนผช.คนนึงนางยอมคุยกับเราทั้งๆที่ผญ.ในห้องเรา bullyเราทุกคน เหยียดเราหนักมาโดนแกล้งมาสารพัดเลย โดนเขียนใส่สมุดไล่เราไปตายบ้าง โดนขังไว้ในห้องน้ำบ้าง โดนขู่ให้เราไปฆตต.ไม่งั้นมันจะรุมตีเรา ครั้งนึงวันนั้นเป็นวันศุกร์คาบสุดท้าย ซึ่งเป็นคาบที่จารย์เขาไม่เข้าสอน เรานั่งทำงานที่จารย์สั่งไว้ตามปกติ อยู่ๆเราโดนเพื่อนผช.(แฟนของกลุ่มผญ.ที่บุลลี่เรา)นางเป็นคนตัวใหญ่มาก นางกระชากคอเสื้อเราลากจากหน้าห้องไปหลังห้อง แล้วก็ต่อยเราหลายหมัดเลย เราก็สู้กลับแต่ว่าด้วยบอดี้เราเนี่ย ตอนนั้น นน.36 สส.155 เราก็สู้แรงคนที่สูง 170+แถมหนัก 80+ไม่ได้ เราเลยเลือกวิธีการใช้เล็บค่ะ เราเอาเล็บเราไปขูดผช.คนนั้นจนเป็นแผลเลือดออก นางก็ต่อยเราหลายหมัดเราก็ฝากแผลไว้ ถือว่าเจ๊าๆกัน พอกลับบ้านก็คิดว่ามันจบแล้ว เราก็ไม่ได้เล่าอะไรให้พ่อแม่ฟังกลัวเขาเป็นห่วงพอมาวันจันทร์อยู่ๆเราก็โดนเรียกขึ้นห้องปกครองเพราะเรื่องทะเลาะวิวาท ทางฝั่งพ่อแม่ของผช.นางรับไม่ได้ที่ลูกตัวเองมีแผลแบบนี้เลี้ยงมาไม่กล้าตีรักลูกอย่างกับอะไร ใครกล้ามาทำลูกฉัน จากนั้นครูก็โทรตามพ่อแม่เรา พ่อกับแม่เราก็มารร.ตอนขึ้นห้องปกครอง เราก็บอกเหตุผลว่าเราไม่ได้เริ่มก่อนแต่เหมือนจารย์เค้าไม่ฟังเลยค่ะ เพราะกลุ่มเพื่อนผญ.ที่บุลลี่เราบอกว่าเราเป็นคนเริ่มก่อน เราพยายามแก้ตัวสุดๆแต่อย่างว่าไม่มีใครเชื่อ ทำให้เราโดนลงโทษแถมประวัติไม่ดีอีก
เรามีงานอดิเรกเล็กๆก็คือแต่งนิยาย เราชอบเอาสมุดที่แต่งนิยายไว้ใต้โต๊ะรร. ในวันที่เราไม่มารร.เพื่อนผญ.กลุ่มนั้นนางเอาสมุดเรามาอ่านแล้วฉีกเล่น เขียนด่าเรา เราเสียใจมากมันคือความสุขเล็กๆของเราทำไมต้องทำขนาดนี้ ด่าเราทุกอย่างเราทำอะไรผิดทุกอย่าง เราอยู่คนเดียวมาตลอด สำหรับเรามันเป็นเรื่องที่แย่มากๆเลย พอขึ้นม.ปลายมาเราคิดว่าเวลาของเรามันมาถึงแล้ว มีความสุขจังง
เปิดเทอมประมาณ2เดือนเราสังเกตุเห็นคนๆนึง เราจะเรียกนางว่า cนะคะ เราเห็นcไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด เดินไปเรียนก็เดินคนเดียว กินข้าวก็กินคนเดียว นั่งเรียนก็นั่งเรียนคนเดียว นางไม่มีเพื่อน เราไม่อยากให้นางต้องเหงา เพราะเราเข้าใจดีว่าการอยู่คนเดียวมันเป็นอะไรที่แย่มากๆเลย เราเลยเข้าไปชวนนางคุย แรกๆอะไรๆก็ดี นางชอบทำผมให้คนในกลุ่มบ่อยๆเราก็ชวนนางเข้ากลุ่ม บอกว่าอย่าอยู่คนเดียวเลยมาอยู่กลุ่มเรานี้จะได้ไม่เหงา นางก็บอกโอเค จากนั้นก็สนิทกันเรื่อยๆ เราเคยคุยกับนางเรื่องการบุลลี่คนอื่นนางก็ไม่ชอบเหมือนกัน เราดีใจสุดๆเลยค่ะ เจอคนที่คิดแบบเราแล้ววว เราก็สนิทกับนางมากกว่านี้ค่ะ
แต่การกระทำมันสวนทางกับคำพูด นางเหยียดคนอื่นไปทั่วเลย เราก็ไม่อยากใส่ใจเท่าไหร แต่พอนานๆไปเริ่มหนักขึ้นทุกวันๆ เวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆจนรร.จัดกิจหาดาวรร. เพื่อนในห้องเราคนนึงจะไปประกวด ทางจารย์ที่ปรึกษานางก็บอกว่า เออๆคนนี้ใช้ได้นะลองประกวดดู เสียงส่วนใหญ่ในห้องก็เห็นด้วย ทีนี้จบคาบโฮมรูม cก็พูดว่ามา เดินก็ถ่างขา สวยก็ไม่สวยยังจะประกวดอีก aก็บอกว่าใช่ๆกล้าประกวดอีกเนอะ ตอนนั้นเราทนไม่ไหวเราก็เลยถาม cไปว่า ไหนบอกว่ารณรงค์การบุลลี่ ทำแบบนี้มันต่างกันตรงไหน มันตอบกับว่า ก็ทำ บอกตามตรงเราก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนดีขนาดนั้นหรอก แต่บอกเลยไม่บุลลี่ใครเพราะเหมือนเรารู้อยู่แล้วว่าโดนมันรู้สึกยังไง เราไม่อยากให้ใครมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ ถึงเราจะไม่ชอบใครเราแค่ไม่ยุ่งกับเค้าต่างคนต่างอยู่แค่นี้เลยค่ะ เราก็ไม่พูดอะไรต่อเพราะไม่อยากมีเรื่อง จากนั้นเรื่องก็ผ่านไป
กลุ่มเราชอบไปคุยเล่นกันใน discord ที่มีคนในเซิร์ฟเยอะๆ เราก็เจอคนหลายแบบ เราก็คุยกับเพื่อนในดิสขำๆ cก็เข้ามาคุยแต่นางใช้เสียงสองในการพูด แรกๆเราก็ไม่อะไรหรอกคิดว่ามันทำเล่นๆทำกับทุกคน คีพคาแรกเตอร์แต่พอหลังๆเริ่มไม่ใช่ละ มันทำแค่เฉพาะมีผช.อยู่ในห้องเท่านั้น แถมเสียงสองมันพูดเล็กๆแหลมๆพูดไม่รู้เรื่อง เราก็ไม่เข้าใจที่มันพูดมันพูดว่าอะไร แต่ก็ไม่พูดบอกcอะไรหรอกค่ะไม่อยากมีเรื่อง
จนวันนึงเราคุยกับสาวน้อยเสียงน่ารักคนนึง เราดูออกเลยว่านางใช้เสียงนางจริงๆ เราก็ชวนผญ.คนนั้นคุยอยู่ๆcก็เข้ามา เราก็กล่าวทักทายปกติcก็ตอบเรา แต่พอนางได้ยินเสียงผญ.คนนั้นปุ๊บ cเงียบเราก็ไม่ได้เอะใจเพราะคิดว่าแม่ใช้รึป่าว อยู่ๆ a ที่บอกว่าไม่ว่าง ก็เข้ามาเฉยเราก็ทักทายปกติแต่ aเข้ามาแล้วเงียบมาก เหมือนเข้ามาฟังอะไรซักอย่าง เราก็ไม่อะไร คุยกับผญ.คนนั้นต่อ แต่พอเราไปดูในแชทกลุ่ม cพิมมาว่า เสียงขาดอาการหายใจ สมบทด้วยa ตามมาติดๆว่า มะนาวทั้งสวนก็ไม่พอจร้ เราก็เอ๊ะ นางว่าคนที่เราคุยด้วยหรอวะ aกับc ก็ว่าผญ.คนนั้นในกลุ่มแถมหนักมากๆด้วย พอผญ.คนนั้นออกไป aกับc ก็พูดมาพร้อมกันเลยว่า เหม็นแบ๊ว นี้ก็งงว่ามันพูดไรกัน aกับc ด่าผญ.คนนั้นสารพัด เราก็เตือนๆ c ว่าอย่าไปว่าเค้าสิ นางก็ด่าๆๆๆ จนเราก็ถามกลับไปว่า ทีทำเสียงแบบนั้นกูเคยว่าอะไรมั้ย มันบอกว่า ยังไงกูก็ไม่ขาดอากาศหายใจแบบอินั้นหรอก บอกตามตรงเลยนะคะ หนักกว่าผญ.คนนั้นอีกเพราะผญ.คนนั้นคือเสียงเค้าจริงๆเรียลๆเลย แต่เสียงcมันไม่เรียลแบบนั้นนี้สิ ทางนี้ก็ไม่ตอบอะไรไปเพราะไม่อยากให้คำว่าเพื่อนมันจบแค่นี้เลยเลือกที่จะอดทน
วันนึงเราคุยกับผช.คนนึงฟิลจีบๆกันอยู่ cก็เข้ามาแล้วก็แย่งเราคุยกับผช.คนนั้นไปเลย เราก็ไม่ได้อะไรคงคิดว่าอยากสนิทด้วยกันมั้ง จนผช.คนนั้นค่อยๆตีตัวออกห่างเราไปเราก็คิดว่าไม่ว่างแหละ พอเราเปิดแชทในมือถือ c ดูคือนางคาสายบอกฝันดี แถมฟิลแฟนซะด้วย! เรานี้ช็อคเลยแต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่อยากเสียเพื่อนเพราะผช.คนเดียว
จนกระทั่งเดือนที่แล้ว เราไปกินข้าวเที่ยงกับbและc ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ เราคิดอยากจะแกล้งcขึ้นมา เลยเอาพริกครึ่งช้อนใส่ในถ้วยนางลงไปนางจะใส่คืนก็ยกถ้วยหนี พอกลับมาที่โต๊ะนางก็ตักพริกให้เราคืนค่ะ เราก็ถือว่าเจ๊าๆกันไป แต่cนางทำน้ำก๋วยเตี๋ยวหกใส่เสื้อนร.ของทางนี้ตรงแขนขวาเต็มๆ ร้อนมากก ทั้งแสบทั้งร้อน สิ่งแรกที่นางทำคือขำค่ะ ขำดังมากคนรอบๆโต๊ะมองมาหมดเราอายมาก เลยตอบไปว่าเล่นเชี้ยไรไม่รู้เรื่อง แล้วเราก็เงียบค่ะ บรรยากาศมันเสียแล้ว เราเลยลุกขึ้นไปเก็บถ้วยไม่รอพวกนาง เราตีตัวออกห่างเลย เพราะเหมือนเก็บอารมณ์นานๆแบบนางทำแต่เรื่องที่เราไม่ชอบ อยู่กับเพื่อนที่อยู่คนละห้องซะดีกว่า
มีวันนึงเราตกรถกลับบ้านไม่ได้ เราเลยไปอยู่บ้านa (ตอนสนิทเราไปอยู่บ้านนางบ่อยมาก) a ก็ต้อนรับดีมากเลยนะคะ เหมือนไม่โกรธอะไรเลย เราก็คิดว่าเราทะเลาะกับcไม่ได้ทะเลาะกับaไม่เหมารวม คุยกันตามปกติ เราก็เลื่อนไปเจอรูปสมัยม.ต้นของ aกับเราที่ถ่ายติดๆกัน เราก็ส่งไปในกลุ่มแบบ เชี่ย มาไกลมากกก ทีนี้cก็อ่านนางก็พิมมาว่า มารยาทเป็นสิ่งสำคัญ ควรมีทุกคน ควรให้เกรียรติกัน เราก็เอะด่าเรารึป่าววะ เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับนาง แต่พอเห็นในโน้ตของcที่พิมว่า มารยาทมีซะบ้าง เท่านั้นแหละ
ประมาณสัปดาห์ที่แล้วเพื่อนทุกคนตีตัวออกห่างเราทั้งๆที่วันเสาร์ ยังคุยด้วยกันดีๆอยู่เลย เราก็ว่ามันแปลกๆจนไปถามเพื่อนคนนึงที่สนิทในระดับนึง ถามนางว่า ช่วงนี้มีข่าวลืออะไรแปลกๆเกี่ยวกับกูป่ะ นางก็บอกมีแค่ทะเลาะกับเพื่อนอ่ะ เราก็ถามไปว่าทะเลาะอะไรหรอ เพื่อนคนนั้นก็ตอบว่าชั้นไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่แต่ได้ยินเพื่อนฉันอีกคนนึงพูดว่า มิน่าล่ะถึงอยู่กับไอ่ k ได้ (อ่าาาาตัวละครเพิ่มขึ้นอีกตัว ย่อๆเลยนะคะ kคือเพื่อนผช.สนิทที่สุดเพียงคนเดียวของจขกท.สนิทมาตั้งแต่ม.1ตอนนี้อยู่คนละห้อง) เราเจอคำนี้ไปแทบลมทั้งยืน งงว่าเราทะเลาะแค่2คนทำไมต้องทำให้ k เพื่อนสนิทของเราลำบากด้วย โกรธมากค่ะตอนนั้น แบบจะทำลายเพื่อนคนเดียวของกูทำไม แยกกันอยู่แล้วแท้ๆ ทำทำไมวะ เสียแรงที่ไว้ใจมาก ตลอดชีวิตเราจะไม่เจอเพื่อนดีๆเลยใช่มั้ยคะ เราอยากถามทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า
1 เราควรไปขอโทษกลุ่มผญ.คนนั้นดีมั้ย เราไม่อยากให้ k มันโดนแบบเราเลย ขอโทษแล้วต่างคนต่างอยู่(เราไม่แน่ใจว่าฝั่งนู้นมันจะต่างอยู่รึป่าว)
2. ควรกับไปคบกับกลุ่มนี้รึป่าว พวกเดียวกันจะได้ไม่ว่ากัน
รับมือยังไงกับสถานการณ์นี้ดี
3.ถ้าเลิกยุ่งกับ k คือโดดเดี่ยวแบบ100%
หรือมันเป็นเพราะเราาเลยไม่มีเพื่อนดีๆซักที หวังเล็กๆว่าอยากมีเพื่อนสนิท ใช้ชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนทั่วไปที่เขามีเพื่อนเท่านั้นเอง
ขอบคุณที่ทุกคนอ่านมาจนจบนะคะ กระทู้ยาวมากกก เราอยากเก็บดีเทลเล็กๆให้ครบถ้วน เล่าให้ทุกคนเห็นภาพตาม ยังไงก็มาแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ อยากดูในมุมคนอื่นเค้าคิดยังไงกันนน