ครอบครัวลำเอียง

สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาบอกชีวิตของเเต่ละวันในครอบครัวเรากันว่าเป็นเเบบไหน ครอบครัวทุกคนจะคิดว่าพี่เราดีไปสะทุกอย่าง เเล้วเราจะเป็นคนที่ถูกเมินอยู่เรื่อยมาเวลาเรากับพี่ทะเลาะกันพี่เราจะเป็นฝ่ายถูกเสมอ ตอนเเรกชีวิตในครอบครัวเรามันก็ดีเเหละค่ะเเต่ตั้งเเต่พี่ย้ายมาอยู่กับครอบครัวเราเรากลับกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขาวันนี้เราคุยกับพี่เรื่องล้างจานพี่เราล้างจานตั้งเเต่ตอนกลางคืนเเล้วตอนเช้ามันเยอะเเล้วจานทั้งหลายมันจะมาลงที่เราเราก็บอกเเบบนี้ไปเเม่บอกว่ามันไม่เยอะ เเต่ภาพที่เราเห็นคือมันเเทบจะไม่สามารถเดินผ่านที่ล้างจานไปได้เลยเราก็เราเลยบอกว่ามันเยอะทุกวันเลยเเม่เราก็บอกว่าเถียงเก่งจริงๆยิ่งโตยิ่งเถียงเราเองก็เเค่อธิบายก็แอบนอย เเล้วต่อมาค่ะพี่เราทำของหายหาของไม่เจอพ่อเราว่านิดหน่อยค่ะเเบบไม่ได้เเรงมาก เเล้วครั้งนั้นเราหาชุดกันฝนให้พ่อไม่เจอพ่อบีบคอเราค่ะจนเราเเทบจะเกือบตายเเล้วพีอเราถึงปล่อยเราเองก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหนจนตอนนี้ย้งหาไม่เจอเเล้วมีอีกตอนนึงครอบครัวเรากินข้าวกันเสร็จหมดเเล้วค่ะเหลือเรากับพี่พ่อเราก็บอกให้เราไปเก็บของช่วยพี่เราเก็บจนเเทบหมดเหลือเเก้วไว้1ใบเพราะพี่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลยเลยเหลือไว้ เเล้วพ่อเราก็บอกว่า เหลือไว้ทำพ่องม*งหรอเราเองเเค่เหลือให้พี่เก็บต้องถึงขนาดนี้เลยหรอป้าๆทุกคนรักพี่เราไปหมดค่ะเป็นห่วงเป็นใยพี่เรามากเเล้วเราเองก็เเอบเสียใจเราเองก็เป็นหลานเขาเหมือนกันเเต่ทำไมถึงไม่รักห่วงใยเท่ากันเรารู้สึกว่าการที่เราอยู่คนเดียวเรามีความสุขกว่าตอนที่อยู่กับคนอื่นกับครอบครัวมากๆเลยหล่ะค่ะมันสามารถทำให้เรายิ้มเราตลกเรามีความสุขต่างจากที่เราอยู่กับครอบครัวเดี๋ยวก็โดนด่าโดนว่าทุกคนคิดว่าครอบครัวเราลำเอียงมั้ยคะ