ก่อนอื่นผมไม่ได้อยู่กับแฟนถาวรนะครับ แต่เจอกันบ่อยๆครับ แฟนผมมักจะให้ผมเอาแชทให้ดูทุกแชททั้งเฟสหรือไลน์ทุกวันผมจะต้องแคปให้เขาทุกวันครับแคปไปถึงว่าคุยอะไรบ้างครับ เวลาคอลคุยกันถ้าเขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนเข้าละผมไม่บอกอะไรเขาๆจะโกรธจะงอนผมตลอดผมจะต้องคอยแคปบอกเขาทุกอย่างครับ แม้กระทั่งไปไหนก็ต้องถ่ายส่งให้ครับ ละผมจะตอบจะคุยกับเพื่อนๆไม่ได้เลย จะหาว่าผมเห็นเพื่อนสำคัญกว่าครับ
ผมจะคุยเฮฮากับเพื่อนก็ไม่ได้ ผมจะพิมพ์ลงท้าย งับ ง่า จ้า คับป๋ม กับใครก็ตามไม่ได้นะครับ ต้องให้ผมตอบห้วนๆตึงๆใส่
หรือไม่ก็ต้องลงท้าย ครับ แค่นั้นครับ ถ้าผมจะนอนก่อนก็แสดงอาการไม่พอใจพูดนั่นนี่พอผมไม่นอนก็มาว่าทำไมไม่นอนหละไม่ได้ห้าม
แม้กระทั่งผมดูยูทูปละผมเปิดแท็ปใหม่ไปค้นหาอะไรก็ยังไม่ได้ครับเป็นเรื่องทะเลาะตลอด
ถ้าผมทำอะไรก่อนทำเสร็จแล้วมาบอกก็เอะอะเป็นเรื่องหาว่าไม่บอกมาบอกตอนทำเสร็จทำไม
จะกินข้าวก็ต้องบอกนะครับถ้ากินก่อนแล้วมาบอกอันนี้ก็เป็นเรื่องอีกครับ
หรืออยู่ด้วยกันแค่ผมเลื่อนมือถือไถเฟสก็ไม่ได้นะครับ แถมจะกดไลค์ให้เพื่อนของผมเองก็ยังไม่ได้ครับ
จะหาว่าผมไม่สนใจเขาอีกครับ
ชอบคิดไปก่อนละเอาอารมณ์มาลงที่ผมพอผมถามอะไรก็ไม่บอกให้แต่ผมคิดเอาเอง พอผมไม่รู้ก็โกรธผม
ละชอบหาเรื่องทะเลาะตลอดเวลา เขาไม่เคยสนใจผมนะครับว่าผมจะเครียดจะปวดหัวกับเขาขนาดไหน
มีแค่ไม่กี่ประโยคที่เขาบอกผมคือ ทนทำไมหละทนไม่ได้ก็ไปสิ เลิกสิ อยู่ทำไมหละ เขาจะเป็นแบบนี้กับผมทุกครั้งครับ
พอผมว่า ก็บอกเรื่องของผม ผมจะปวดหัวเครียดเป็นอะไรก็เรื่องของผม บอกผมว่าผมอยากคิดเองหนิ เขาไม่ได้มาปวดหัวหรือคิดอะไรด้วยหนิ
ทั้งที่เค้าก่อแต่อะไรต่างๆนาๆให้ผมปวดหัวทุกวัน บางวันก็คุยทะเลาะกันยันเช้า แล้วเขาไม่เคยง้อผมเลยมีแต่ผมง้อเขาทุกครั้งครับ
เขาว่าอะไรหลายอย่างให้ผมได้ แต่พอผมว่าคืน หาว่าผมลามปามชีวิตของเขาขึ้นมาทันทีครับแล้วก็บอกเลิกผมทันทีด้วยครับ
ผมรู้สึกผมกำลังคบคนที่เห็นแก่ความคิดของตัวเองละเอาแต่ใจจังเลยครับ เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นผมไม่เคยไปเป็นกับเขานะ พอผมว่าก็หาว่าผมไม่ใส่ใจเขาอีกผมควรจะถอยห่างดีกว่าไหมครับ เพราะทุกวันนี้เหมือนผมจะเป็นโรคจิตเอาอยู่แล้วเพราะเขาจะหามีเรื่องได้ตลอดครับ ไม่มีก็ต้องหาเป็นเอาให้ได้ครับ
ผมรักคนเอาแต่ใจหรือป่าวครับ (ช-ช)
ผมจะคุยเฮฮากับเพื่อนก็ไม่ได้ ผมจะพิมพ์ลงท้าย งับ ง่า จ้า คับป๋ม กับใครก็ตามไม่ได้นะครับ ต้องให้ผมตอบห้วนๆตึงๆใส่
หรือไม่ก็ต้องลงท้าย ครับ แค่นั้นครับ ถ้าผมจะนอนก่อนก็แสดงอาการไม่พอใจพูดนั่นนี่พอผมไม่นอนก็มาว่าทำไมไม่นอนหละไม่ได้ห้าม
แม้กระทั่งผมดูยูทูปละผมเปิดแท็ปใหม่ไปค้นหาอะไรก็ยังไม่ได้ครับเป็นเรื่องทะเลาะตลอด
ถ้าผมทำอะไรก่อนทำเสร็จแล้วมาบอกก็เอะอะเป็นเรื่องหาว่าไม่บอกมาบอกตอนทำเสร็จทำไม
จะกินข้าวก็ต้องบอกนะครับถ้ากินก่อนแล้วมาบอกอันนี้ก็เป็นเรื่องอีกครับ
หรืออยู่ด้วยกันแค่ผมเลื่อนมือถือไถเฟสก็ไม่ได้นะครับ แถมจะกดไลค์ให้เพื่อนของผมเองก็ยังไม่ได้ครับ
จะหาว่าผมไม่สนใจเขาอีกครับ
ชอบคิดไปก่อนละเอาอารมณ์มาลงที่ผมพอผมถามอะไรก็ไม่บอกให้แต่ผมคิดเอาเอง พอผมไม่รู้ก็โกรธผม
ละชอบหาเรื่องทะเลาะตลอดเวลา เขาไม่เคยสนใจผมนะครับว่าผมจะเครียดจะปวดหัวกับเขาขนาดไหน
มีแค่ไม่กี่ประโยคที่เขาบอกผมคือ ทนทำไมหละทนไม่ได้ก็ไปสิ เลิกสิ อยู่ทำไมหละ เขาจะเป็นแบบนี้กับผมทุกครั้งครับ
พอผมว่า ก็บอกเรื่องของผม ผมจะปวดหัวเครียดเป็นอะไรก็เรื่องของผม บอกผมว่าผมอยากคิดเองหนิ เขาไม่ได้มาปวดหัวหรือคิดอะไรด้วยหนิ
ทั้งที่เค้าก่อแต่อะไรต่างๆนาๆให้ผมปวดหัวทุกวัน บางวันก็คุยทะเลาะกันยันเช้า แล้วเขาไม่เคยง้อผมเลยมีแต่ผมง้อเขาทุกครั้งครับ
เขาว่าอะไรหลายอย่างให้ผมได้ แต่พอผมว่าคืน หาว่าผมลามปามชีวิตของเขาขึ้นมาทันทีครับแล้วก็บอกเลิกผมทันทีด้วยครับ
ผมรู้สึกผมกำลังคบคนที่เห็นแก่ความคิดของตัวเองละเอาแต่ใจจังเลยครับ เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นผมไม่เคยไปเป็นกับเขานะ พอผมว่าก็หาว่าผมไม่ใส่ใจเขาอีกผมควรจะถอยห่างดีกว่าไหมครับ เพราะทุกวันนี้เหมือนผมจะเป็นโรคจิตเอาอยู่แล้วเพราะเขาจะหามีเรื่องได้ตลอดครับ ไม่มีก็ต้องหาเป็นเอาให้ได้ครับ