แรกรัก 18
คืนนั้น เต้ ทำหน้าที่พี่สาวแสนดีได้อย่างไม่ที่ติ ...
จัดการให้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก กินข้าวแล้วให้ทำการบ้านจนเสร็จ …
แถมยังสัญญาพรุ่งนี้จะพาไป shopping ที่ สยามสแควร์ อีกต่างหาก
ในขณะที่ ไอ้ป๊อก พอกินข้าวเสร็จก็รีบกลับบ้าน เพื่อไปเอารถมาอีกคัน … มันบอกว่า ขี้เกียจตื่นแต่เช้าโหนรถเมล์ไปโรงเรียน ...
ทำให้พวกเราจากเดิมทีตั้งใจจะกินเหล้า เปลี่ยนใจมานั่งคุยกันแทน …
ด้วยความสงสัย ตะนิ่นตาญี จึงถาม บุ๋ม ว่า … ที่บ้านไม่ห่วงหรือ มาค้างทั้งอาทิตย์ ...
บุ๋ม ซึ่งนาทีนี้กลายเป็นคนพูดน้อยกว่าปกติบอกว่า …
ทีแรก พี่เต้ ขับรถไปส่ง บุ๋ม ที่บ้าน จะถึงอยู่แล้ว บุ๋ม ขอมาบ้านพี่เต้ด้วย
พี่เต้ ลังเลอยู่นานทีเดียวบอกว่า เกรงใจ คุณพ่อ-คุณแม่ ของ บุ๋ม …
จน เหมี่ยว กับ ปุ๊ก ช่วยกันอ้อนวอน พี่เต้ ถึงยอมใจอ่อนให้เรามา …
โดยพาไปขออนุญาตที่บ้านบอกว่า จะติวหนังสือให้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก …
ส่วนคุณพ่อ-คุณแม่ ของ เหมี่ยว กับ ปุ๊ก เห็นว่า บุ๋ม มาด้วยจึงอนุญาต …
พี่เต้ ใจดีจริงจริง ... เหมี่ยว บอก …
เต้ ซึ่งนั่งฟังอยู่ด้วยยิ้มให้กับ ตะนิ่นตาญี ... ยิ้มอย่างที่ทำให้ ตะนิ่นตาญี หลงรัก เต้ สุดหัวใจ ...
ด้วยยิ้มนี้แหละที่ทำให้ บุ๋ม พึมพำออกมา … พี่เต้ ยิ้มสวยจริงจริง มิน่า ต้อ ถึงรัก พี่เต้ ได้มากมายอย่างนี้ ...
พูดจบ บุ๋ม น้ำตาคลอ …
นั่นทำให้ เต้ ดึง บุ๋ม เข้าไปกอดไว้แน่นแน่น ไม่พูดอะไร ...
ไอ้ตี๋ ที่กำลังนอนดูทีวีอยู่ข้างข้าง ตะนิ่นตาญี ร้องบอก ... พอเหอะ … ไปหาที่นั่งฟังเพลงกันดีกว่า ...
ปุ๊ก ที่กำลังนั่งกอดหมอนอยู่ขยับหมอนฟาด ไอ้ตี๋ ดังพลั่กใหญ่แล้วโวยลั่น … เงียบไปเลยไม่ต้องพูด …
ทำเอาทุกคนได้หัวเราะกันออกมา ...
********************************************
พี่เต้ รู้จักกับ ต้อ ได้อย่างไรคะ … บุ๋ม ถาม ...
เต้ อมยิ้มหันมามองหน้า ตะนิ่นตาญี … ทุกอย่างเหมือนความฝันเนอะ …
มันผ่านเข้าเร็วจริงจริง … เราเจอกัน … เรารู้จักกัน … เราคุยกันทางโทรศัพท์ทุกวัน …ตั้งแต่ทุ่มถึงเที่ยงคืน …
พอรู้ตัวอีกผู้ชายคนนี้ก็เข้ามาอยู่กลางใจแล้ว …
เต้ พูดด้วยสีหน้าที่ยิ้มละไม สายตาที่จับจ้องมอง ตะนิ่นตาญี นั้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ...
ไอ้จ๋อ หัวเราะ … จริงหว่ะ บุ๋ม มีอยู่ครั้งหนึ่ง จ๋อ โทรไปหา ไอ้นิ่น ตั้งแต่สามทุ่ม ถึง เที่ยงคืนไม่ติดหว่ะ …
เต้ หัวเราะแล้วเล่าให้ บุ๋ม ฟังต่อ …
โชคดีอย่างหนึ่งที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างรู้จักกันและสนับสนุนในความรักของเราทั้งสองคน ...
วันที่พี่มีความสุขที่สุดคือวันที่พี่ได้เข้าไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ ของ ต้อ …
เพราะนั่นคือวันที่พี่ได้เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวนี้อย่างสมบูรณ์ …
สำหรับพี่แล้วนี่คือ ความฝันของผู้หญิง ธรรมดา-ธรรมดา คนหนึ่ง …
ความฝันที่จะได้อยู่กับผู้ชายคนที่พี่รักและเขารักพี่ ...
ความฝันที่จะได้สร้างครอบครัวของตัวเองขึ้นมา ...
แม้ว่าความฝันนี้จะไม่ได้มีความยิ่งใหญ่ในสายตาของใครใดใดก็ตาม …
แค่นี้ก็ทำให้ชีวิต ของ ผู้หญิงคนนี้ เต็มตื้นไปด้วยความสุขแล้ว …
********************************************
ทุกคนนิ่งอึ้งไปสักครู่หนึ่ง ก่อนที่ ไอ้จ๋อ จะตัดบทขึ้นมา ...
ซาบซึ้งกันพอแล้ว ไปหาเพลงฟังกันเหอะ ...
เต้ หันมาดุ ไอ้จ๋อ … พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนกันนะ อย่ามาชวนน้องน้องเที่ยวสิ ...
ตะนิ่นตาญี บอก เต้ ... เหอะให้ ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ มันพา บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ไปนั่งฟังเพลงเถอะเราอยู่บ้านกัน ...
ไอ้จ๋อ สวนกลับทันที ... ไอ้นิ่นฯ อย่าทำมาเป็นแผนสูง ไปก็ไปกันหมดนี่แหละ … เสียงหัวเราะดังลั่นบ้าน
ขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่นั้น ไอ้ป๊อก ก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้าน …
พอ ไอ้ป๊อก เดินเข้ามาถึงที่ห้องรับแขกที่พวกเรานั่งเล่นกันอยู่ ... ไปเหอะ-ไปฟังเพลงกัน ...
เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ...
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
คืนนั้น เต้ ทำหน้าที่พี่สาวแสนดีได้อย่างไม่ที่ติ ...
จัดการให้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก กินข้าวแล้วให้ทำการบ้านจนเสร็จ …
แถมยังสัญญาพรุ่งนี้จะพาไป shopping ที่ สยามสแควร์ อีกต่างหาก
ในขณะที่ ไอ้ป๊อก พอกินข้าวเสร็จก็รีบกลับบ้าน เพื่อไปเอารถมาอีกคัน … มันบอกว่า ขี้เกียจตื่นแต่เช้าโหนรถเมล์ไปโรงเรียน ...
ทำให้พวกเราจากเดิมทีตั้งใจจะกินเหล้า เปลี่ยนใจมานั่งคุยกันแทน …
ด้วยความสงสัย ตะนิ่นตาญี จึงถาม บุ๋ม ว่า … ที่บ้านไม่ห่วงหรือ มาค้างทั้งอาทิตย์ ...
บุ๋ม ซึ่งนาทีนี้กลายเป็นคนพูดน้อยกว่าปกติบอกว่า …
ทีแรก พี่เต้ ขับรถไปส่ง บุ๋ม ที่บ้าน จะถึงอยู่แล้ว บุ๋ม ขอมาบ้านพี่เต้ด้วย
พี่เต้ ลังเลอยู่นานทีเดียวบอกว่า เกรงใจ คุณพ่อ-คุณแม่ ของ บุ๋ม …
จน เหมี่ยว กับ ปุ๊ก ช่วยกันอ้อนวอน พี่เต้ ถึงยอมใจอ่อนให้เรามา …
โดยพาไปขออนุญาตที่บ้านบอกว่า จะติวหนังสือให้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก …
ส่วนคุณพ่อ-คุณแม่ ของ เหมี่ยว กับ ปุ๊ก เห็นว่า บุ๋ม มาด้วยจึงอนุญาต …
พี่เต้ ใจดีจริงจริง ... เหมี่ยว บอก …
เต้ ซึ่งนั่งฟังอยู่ด้วยยิ้มให้กับ ตะนิ่นตาญี ... ยิ้มอย่างที่ทำให้ ตะนิ่นตาญี หลงรัก เต้ สุดหัวใจ ...
ด้วยยิ้มนี้แหละที่ทำให้ บุ๋ม พึมพำออกมา … พี่เต้ ยิ้มสวยจริงจริง มิน่า ต้อ ถึงรัก พี่เต้ ได้มากมายอย่างนี้ ...
พูดจบ บุ๋ม น้ำตาคลอ …
นั่นทำให้ เต้ ดึง บุ๋ม เข้าไปกอดไว้แน่นแน่น ไม่พูดอะไร ...
ไอ้ตี๋ ที่กำลังนอนดูทีวีอยู่ข้างข้าง ตะนิ่นตาญี ร้องบอก ... พอเหอะ … ไปหาที่นั่งฟังเพลงกันดีกว่า ...
ปุ๊ก ที่กำลังนั่งกอดหมอนอยู่ขยับหมอนฟาด ไอ้ตี๋ ดังพลั่กใหญ่แล้วโวยลั่น … เงียบไปเลยไม่ต้องพูด …
ทำเอาทุกคนได้หัวเราะกันออกมา ...
********************************************
พี่เต้ รู้จักกับ ต้อ ได้อย่างไรคะ … บุ๋ม ถาม ...
เต้ อมยิ้มหันมามองหน้า ตะนิ่นตาญี … ทุกอย่างเหมือนความฝันเนอะ …
มันผ่านเข้าเร็วจริงจริง … เราเจอกัน … เรารู้จักกัน … เราคุยกันทางโทรศัพท์ทุกวัน …ตั้งแต่ทุ่มถึงเที่ยงคืน …
พอรู้ตัวอีกผู้ชายคนนี้ก็เข้ามาอยู่กลางใจแล้ว …
เต้ พูดด้วยสีหน้าที่ยิ้มละไม สายตาที่จับจ้องมอง ตะนิ่นตาญี นั้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ...
ไอ้จ๋อ หัวเราะ … จริงหว่ะ บุ๋ม มีอยู่ครั้งหนึ่ง จ๋อ โทรไปหา ไอ้นิ่น ตั้งแต่สามทุ่ม ถึง เที่ยงคืนไม่ติดหว่ะ …
เต้ หัวเราะแล้วเล่าให้ บุ๋ม ฟังต่อ …
โชคดีอย่างหนึ่งที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างรู้จักกันและสนับสนุนในความรักของเราทั้งสองคน ...
วันที่พี่มีความสุขที่สุดคือวันที่พี่ได้เข้าไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ ของ ต้อ …
เพราะนั่นคือวันที่พี่ได้เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวนี้อย่างสมบูรณ์ …
สำหรับพี่แล้วนี่คือ ความฝันของผู้หญิง ธรรมดา-ธรรมดา คนหนึ่ง …
ความฝันที่จะได้อยู่กับผู้ชายคนที่พี่รักและเขารักพี่ ...
ความฝันที่จะได้สร้างครอบครัวของตัวเองขึ้นมา ...
แม้ว่าความฝันนี้จะไม่ได้มีความยิ่งใหญ่ในสายตาของใครใดใดก็ตาม …
แค่นี้ก็ทำให้ชีวิต ของ ผู้หญิงคนนี้ เต็มตื้นไปด้วยความสุขแล้ว …
********************************************
ทุกคนนิ่งอึ้งไปสักครู่หนึ่ง ก่อนที่ ไอ้จ๋อ จะตัดบทขึ้นมา ...
ซาบซึ้งกันพอแล้ว ไปหาเพลงฟังกันเหอะ ...
เต้ หันมาดุ ไอ้จ๋อ … พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนกันนะ อย่ามาชวนน้องน้องเที่ยวสิ ...
ตะนิ่นตาญี บอก เต้ ... เหอะให้ ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ มันพา บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ไปนั่งฟังเพลงเถอะเราอยู่บ้านกัน ...
ไอ้จ๋อ สวนกลับทันที ... ไอ้นิ่นฯ อย่าทำมาเป็นแผนสูง ไปก็ไปกันหมดนี่แหละ … เสียงหัวเราะดังลั่นบ้าน
ขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่นั้น ไอ้ป๊อก ก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้าน …
พอ ไอ้ป๊อก เดินเข้ามาถึงที่ห้องรับแขกที่พวกเรานั่งเล่นกันอยู่ ... ไปเหอะ-ไปฟังเพลงกัน ...
เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ...
ตะนิ่นตาญี