บาปไหมถ้าคิดแบบนี้กับบุพการี

มีเรื่องไม่สบายใจอยู่เรื่องค่ะ คือความสัมพันธ์ของเรากับแม่ก็ไม่เชิงสนิทกัน เราใช้ชีวิตอยู่กับยายมาตั้งแต่เด็กๆ แม่ทำงานกรุงเทพ จนตอนนี้แม่กลับมาบ้าน เราก็ไม่ได้อยู่กับแม่เพราะเรามีครอบครัวก็มาเช่าบ้านกับสามี ก็ทำงานต่างคนก็ต่างใช้ชีวิตดำเนินกันไปหาเช้ากินค่ำ เวลาวันหยุดก็จะโทรหาแม่และเข้าไปทำอาหารกินกันที่บ้านแม่  แล้วมีอยู่วันนึงแม่เราเปลี่ยนไป ก็ได้เรื่องจากพ่อเลี้ยงมาคร่าวๆคือแม่เรามีปัญหาเรื่องเงิน สาเหตุที่มีปัญหาเรื่องเงิน เราก็แปลกใจเพราะแกไม่ได้มีภาระอะไรเลย บ้านไม่ต้องเช่า ไม่มีต้องผ่อนรถหรือบ้านอะไร ก็แค่ซื้อข้าวกินแค่นั้น ค่าน้ำและไฟทางป้าจ่ายเพราะอยู่กับป้า ลูกก็ไม่ได้เรียนกันแล้วมีครอบครัวกันหมดแล้วเราก็แปลกใจ สรุปสาเหตุที่มีปัญหาเรื่องเงินไปกู้หนี้นอกระบบมาเพราะมียาเสพติดเข้ามาเกี่ยวข้อง  ใช่ค่ะแม่เราติดยาเสพติด เราก็เสียใจมาก เพราะภาระอะไรแกก็แทบไม่มีเลย เราเซ้งร้านก๋วยเตี๋ยวไว้ให้แกได้มีอาชีพไว้หาเงินเพราะเราก็ไม่ร่ำรวย แต่อยากให้แม่ได้มีอาชีพมีเงิน เราก็ผิดหวังและเสียใจแต่ก็ไม่ได้ไปพูดอะไรกับแม่ เพราะเคยได้เปรยๆไปแล้วอย่าไปยุ่งกับของพวกนี้เลยมันไม่ดี และเขาก็โตกว่าเราคงรู้อะไรเป็นอะไร เพราะป้าอีกคนเคยสงสัยว่าแม่เราจะไปข้องเกี่ยวกับของพวกนี้ และได้ทะเลาะวิวาทกันไปเพราะแม่บอกไม่ได้ยุ่ง แล้วเราก็เชื่อใจแม่มาก และแม่เรามีนิสัยที่ประมาณถามอะไรก็เงียบไม่ตอบ เราก็ไม่ได้อะไรเพราะป้าอีกคนนึงได้ตักเตือนได้พูดกันไปแล้ว จนมามีปัญหาเรื่องเงินหนักๆมีเจ้าหนี้มาตามทวงเงินที่บ้านพ่อเลี้ยงก็ได้เล่าให้ฟังว่าแม่เราไปยุ่งกับของพวกนี้ เราก็ได้แค่รับฟัง จะให้แก้ปัญหาเรื่องเงินเราก็มีบ้านที่ต้องเช่า จ่ายน้ำไฟส่งลูกเรียน มีภาระต่างๆนาๆ คงช่วยไม่ไหว  ก็ได้แต่พูดว่าจะทำอะไรก็ทำเลย โตกันจนผมหงอกจนมีหลานกันหมดแล้วไม่ต้องพูดอะไรกันมาก เราก็ได้แต่เสียใจและต้องทำใจ จนพ่อเลี้ยงโทรมายืมเงินเรา(แม่เราคงสั่งไม่กล้าคุยกับเรา) เราก็โมโห เพราะที่เขาเป็นหนี้สินอิรุงตุงนังเพราะเขาเอาเงินไปซื้อกับของพวกนั้น ทำให้ไม่มีเงินลงทุนซื้อของไปขายก๋วยเตี๋ยว หมุนเงินไปจ่ายดอกไม่ทัน เราก็โมโหสุดๆ แล้วก็ได้แต่คิด โน่นนี่นั่น ว่าปกติไม่เคยโทรหาเราเลย จะถามสารทุกข์สุกดิบไม่มีเลย ที่โทรเข้ามาคือต้องมีเรื่องมีปัญหาอะไรเท่านั้น ในความคิดก็ไม่ได้คิดเชิงด่าหยาบๆคายๆแต่คิดว่า เขารักกูมั่งไหมว่ะ ทำไมต้องเอาแต่ปัญหามาให้ ทำไมต้องทำตัวแบบนี้ แก่จนมีหลานทำไมถึงได้ทำอย่างนี้ ก็ได้แต่บ่นๆกับตัวเอง แม่ทำตัวแบบนี้ไม่อยากไปเจอหน้าเลย เพราะบอกตรงๆเราดูข่าวคนติดยาทุกวันแล้วเรามาเจอกับคนที่เป็นแม่ตัวเอง คือตัวเราพยายามจะรักษาศีลพยายามทำแต่บุญทำแต่ความดี ตอนที่เราไม่รู้ว่าแม่ไปยุ่งกับของพวกนั้นเวลาว่างเราก็จะไปหาแม่ตลอด มีเงินได้จากขายของก็ให้แม่บ้าง สั่งขนมให้ไปส่งให้แกบ้าง พอเรารู้ว่าแม่เป็นแบบนี้มันทำให้เราเป็นคนคิดลบกับแม่ไปเลย แต่เราอยากรู้ว่าที่เราบ่นๆแม่แบบนี้เราจะผิดไหม จะบาปมั้ยที่คิดแบบนี้กับบุพการีอะไรทำนองนี้