เมื่อเดือนธันวาคม 2565 เราได้มีโอกาสกลับไปหลวงพระบางอีก 

เป็นการกลับไปครั้งที่ 3

ครั้งแรกตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว สมัยนั่งรถบัสกลางคืนไปจากเวียงจันทน์

จนถึงคราวนี้ จากกรุงเทพ  บินตรงสะดวกสบาย

ไปคราวนี้ เราเลือกไปพักแพริมน้ำ แถวปากน้ำอู ที่มาเจอกับแม่น้ำโขง ชื่อ ทีพักเฮือนแพเพ็ดมนี 

ที่พักไกลสักหน่อย ใกล้ๆกับถ้ำติ่งโน่นเลย

การรีวิวไม่ได้มีเจตนาจะโฆษณา ให้ที่พัก หากแต่ต้องการให้เพื่อนๆ ชมว่า บริเวณนั้น เป็นบริเวณที่สวยงามอีกจุดของหลวงพระบางค่ะ

  แต่ที่พักเขาก็ก็น่าพักจริงๆ นะคะ



ในตอนเช้า เราให้เรือจากที่พักให้พาไปชมด้านตอนบนของน้ำอู

หมอกยังฟรุ้งฟริ้ง สวยจริงกว่าในรูป

เรือยังพาแล่นออกมาทางแม่น้ำโขง  ไปทางด้านที่กำลังมีการสร้างเขื่อนกัน

อีกหน่อยน้ำในแม่น้ำโขง คงน้อยลงไปอีก ยังไม่ทันได้ล่องเรือช้าจากเชียงของไปหลวงพระบางเลย

หลังจากเรือพาขึ้นไปดูถึงบริเวณที่กำลังสร้างเขื่อน ก็วกกลับมาพามาดูถ้ำติ่ง

ถ้ำติ่งเป็นสถานทีเที่ยวอีกแห่งหนึ่ง เป็นถ้ำพระ ภายในมีพระพุทธรูปมากมาย 

แต่คราวนี้เราไม่ได้ขึ้นเพราะยังไม่เปิด ยังเช้าไป และก็เพิ่งมาเมื่อตอนเข้าพรรษา  

หลังจากนั้นก็กลับมาทานข้าว วันนั้นเป็นข้าวต้มหมู ราคารวมอยู่ในที่พัก 500 บาท เจ้าของน่ารัก ใส่เสื้อสีขาว 

เมนูตามสั่งก็มี



ค่าพี่พักไม่แพง แต่แรงค่าเดินทางมา แต่เราว่าพักที่ใกล้ตลาดมืด เราจะหมดมากกว่านี้ เพราะอดจะช้อบปิ้งไม่ได้  

เราว่าบริเวณนี้สวย ที่พักไม่ได้มีที่เดียว บริเวณนี้มีหลายแห่งอยู่  แต่พอส่งรูปให้เพื่อนดูเพื่อนบอก ไปเมืองกาญจน์มาเหรอ  เหอะๆ จบข่าว

ขอขอบคุณน้องเปรี้ยว Piowza Pathilart ไกด์ลาวที่เวียงจันทน์ ที่ช่วยจองที่พักให้

ขอบคุณ น้องวรรณที่ร่วมผจญภัย ไปกินหมูกระทะกันถึงหลวงพระบาง