ดูจากคุณสามีมาไล่ตอบกระทู้แล้ว เหมือนคนไม่ได้รู้สึกสำนึกว่าตัวเองผิดเลยเนาะ

ตอบไปขำๆ ตอบเอาฮา นัดมีอะไรกันวันพุธผ่านคอมเม้น จะพาไปกินซูชิ บ้าป่ะ

แต่คุณไม่ได้รู้สึกเลยว่าภรรยาคุณทุกข์ขนาดไหนกับการกระทำของคุณ

สำนึกบ้างสิ เห็นความรุ้สึกของเมียเป็นเรื่องล้อเล่นหรอคะ อายุขนาดนี้แล้ว น่าจะคิดได้นะว่าควรสำนึกและขอโทษยังไง

ตอนแรกว่าจะเฉยๆ ให้ปล่อยผ่าน

แต่บอก จขทก ไว้ตรงนี้เลย จากการตอบกระทู้ของสามีคุณอ่ะ เลิกเถอะค่ะ

จขกท. บอกอายุ 53  สามีก็ไม่น่าอ่อนกว่า มากกว่ากันเท่าไร  แต่ดูจากตอบคห.กระทู้แล้ว ดูอ่อนมากครับ  สติ สตัง สมอง

อายุมากแล้ว ลูกๆก็โตหมดแล้ว
คนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เท่าที่เราเห็นมา ส่วนใหญ่จะปล่อยผ่านค่ะ

(ซึ่งถ้าเป็นเราเอง คงทำใจไม่ได้ แต่เราก็เข้าใจ คนที่ทำใจได้ เพราะพวกเขาไม่โฟกัสเรื่องความรักกันอีกแล้ว)

เหมือนกับว่า ถึงวัยที่ต้องการเพียงเพื่อนที่สนิทที่สุด และอยู่ดูแลกันไป

เราจะบอกว่า คุณจะเลือกทางไหน ก็ไม่ผิดค่ะ
จะให้อภัยสามี แล้วหลับตาข้างนึงก็ได้

หรือจะ หย่ากัน ให้คุณกลับมามีชีวิตอิสระเต็มที่ก็ได้

ด้วยวัยวุฒิ จะทำให้คุณตัดสินใจเลือกทางออก ด้วยเหตุผล นำ อารมณ์

ยังไม่ต้องรีบตัดสินใจช่วงนี้ก็ได้ค่ะ

เฝ้าดูอารมณ์ตัวเอง ว่าเมื่อเห็นหน้าเขา ใจคุณยังมีความปกติสุขได้ไหม
หรือเห็นทีไร ก็รุ่มร้อนด้วยโทสะ

ทางแก้ไข มันอาจจะไม่มีสูตรสำเร็จ

เพราะมันจะขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของสามีคุณด้วย ว่ามีใจจะแก้ไขตัวเองไหม
หรือมองว่า สิ่งที่ตนทำ เป็นเรื่องที่ผิดไหม

ที่สำคัญที่สุด คือ
อย่าปล่อยให้ ปัจจัยภายนอก มาทำร้ายใจเราได้นานเกินไปนะคะ

เวลาที่เหลืออยู่นี้ มีค่าเกินกว่าจะไปทุกข์เกินไป ในเรื่องที่ไม่จำเป็นค่ะ