Bullying Body shaming Beauty standard

ไม่รู้จะใช้คำไหน ใช้คำว่ามีปมก็ยังไงๆอยู่ ตอนนั้นอยู่ม.1 ตัดผมรองทรงกลางค่อนข้างยาว(ผมหยิก) มีครูเดินมาบอกหนูตัดผมได้มั้ยลูก มันดูเหมือนออกมาจากป่าผมก็บอกครับๆ จากนั้นเดินขึ้นมาอาคารให้เพื่อนถ่ายทรงผมให้ดู พอเห็นทรงผมตัวเองเเล้วคิดในใจเออก็จริง(ไว้มาได้ไงครับเนี่ย) เวลาส่องกระจกคือคิดว่าดูดี พอเห็นในรูปรับไม่ได้เลยครับ เลิกเรียนตัดผมสั้นเลยครับ หลังจากนั้นไม่กี่วันเรียนลูกเสือได้ยินเสียงดังมาข้างหลังว่า เขามีเเต่หัวกลมหัวเเบน ไอ้นี้หัวเบี้ยว ตอนนั้นคิดว่าเป็นเราเเน่ๆ(ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าหัวตัวเองเบี้ยว) เพื่อนของคนที่พูดบอกลองจับดิ้  จับจริงด้วย5555เเลเวอขาก็หัวเราะกัน ตอนนั้นไม่ได้หันไปมองแต่รู้ว่าเป็นเสียงใคร โกรธนิดๆนะครับเเต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้เก็บมาคิด แต่ปัจจุบันไม่ได้ทำอะไร ว่าง เลยคิดไปเรื่อย จนมาคิดเรื่องนี้ รู้ว่าตัวเองหัวเบี้ยวหัวโตหัวเถิกกรามใหญ่ปากเล็กคิ้วบาง555 เลือกทรงผมยากจะตัดผมสั้นก็เป็นเหมือนที่บอกจะไว้ผมยาวต้องทนช่วงน่าเกลียด สระผมยากด้วย อิจฉาเพื่อนๆหัวไม่โตเเละไม่เบี้ยวไม่หยิกด้วย ตัดผมกันได้หลายทรง555 ส่วนผมก็ทนไปตลอดชีวิตอีกตั้งหลายสิบปีกว่าจะตายทำไงได้เราเกิดมาเเล้ว555555 คนที่ได้อ่านกระทู้นี้อาจจะมองว่าไม่เป็นเรื่องใหญ่ แต่ผมว่าใหญ่มากเลยครับเพราะผมเป็นเเบบนี้ แค่อยากเล่าให้ฟังครับ ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเเม้เเต่ครอบครัวเพราะถ้าเล่าไปแล้วกลัวเขาจะเล่าคนอื่นเป็นเรื่องตลก ผมคงอายน่าดู อย่างน้อยเล่าในนี้ไม่มีใครรู้จักเรา55