โปร่งใส (share)

@ ฅนพลันเป็นมนุษย์นั้น...ด้วยกระทำ ถือ"รักเมตตา"นำ..............ประจักษ์แจ้ง อำนาจเกียรติรวย ชำ........เพาะกิเลส  เภทเฮย ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง...ไป่ใช้สรรค์สรว

@ ฅนพลันเป็นมนุษย์นั้น .....ด้วยกระทำ ถือ"รักเมตตา"นำ .....ประจักษ์แจ้ง อำนาจ เกียรติ รวย ชำ .....เพาะกิเลส  เภทเฮย ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง .....ไป่ใช้

@ กาลามสูตร ย้ำ ไป่ .....หูเบา อคติ โหด โฉด เขลา .....เลือกข้าง ธรรมปฏิบัติ ขัดเกลา .....มีสติ อภัย ยุติธรรม นำอ้าง .....อาจ*ท้าโลกสวรรค์ @ กาลามสูตร ! ทราบ ฝึกกำราบ ละลุ่มหลง เพาะบ่ม อุเบกขาจง ปฏิบั

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

36. ตญจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ กรรมใดที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง กรรมนั้นแลเป็นกรรมดี กรรมใดจิตใคร่แย้ม.......แจ่มใส ไม่ขุ่นข้องหมองใน........อดีตแล้ นึกแล้วปริ่มสุขใจ..........ไม

*** ท้าทายให้สืบค้น "ความต่าง" ครับ โคลง จัตวาทัณฑี กาพย์กลอนโคลงร่ายเร้า ร่ำเพลิน ขานขับขยับเชิญพาน เพื่อนพ้อง รุดรวมร่วมมาเมิล มุอ่าน จารจดจำแล้วร้อง เล่นพร้อมเรียนเสมอ เผอเรออย่าปล่อ

27. กมฺมุนา วตฺตตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม สัตว์โลกย่อมเนื่องด้วย....กรรมตน กรรมลิขิตชีวิตผล...........ก่อไว้ กรรมดีหากมีดล.............สุขร่ำ กรรมชั่วก่อทุกข์ให้.........ใคร่ร้ายมืดมน ผลก

เป็นกลอนเจ็ด 3-1-3 โดยบังคับ คำกลาง ให้เป็น กระทู้คำ ดั่งแกนกังหัน ธรรม ทุก ลม ปราณ @ รักเมตตา ธรรม จงปฏิบัติ ประจักษ์ชัด ทุก กาลสถาน แม้ประสบ ลม คลื่นสามานย์ ยง สัจจะ ปราณ สังคม ฅน

19. อติติกฺโข จ เวรวา แข็งกร้าวเกินไป ก็มีเวรภัย ใจแข็งดุจแกร่งกร้าว.....เกินไป มานะตนเหนือใคร........ไป่แคล้ว ย่อมก่อเกิดเวรภัย.........ได้ง่าย วิบากกรรมท้ายแล้ว......กลับย้อนถึงตัว มัวแข็งแกร่ง