ร่มเอย .. ร่มไทรโศก
เงาวิโยคประวิงหากพิงหมาย
ภัยแอบแฝงหลากพรรณอันตราย
ใต้ร่มไทรคณานับลับลวงพราง
"
ร่มไทร .. ย้อยคล้อยร่ม
แก่นไทรตรมขมขื่นหมื่นแสนหมาง
ตระหง่านทรงลงหมุดหยุดอัปปาง
ไทรอ้างว้างลานร่มตรมภวังค์
""
ราตรี .. สีดำป้าย
ทุกข์กลิ่นอายอาจิณถวิลหวัง
เสียงหรีดหริ่งเรไรไทรเอวัง
หยาดรินหลั่งน้ำค้างพรางน้ำตา
""
น้ำตา .. ไทรไหลร่ำ
ดำเนินกรรมยังไทรไปทั่วหล้า
รัตติกาลยลเยือนเดือนดารา
รอเมตตาจากใครไทรเจ้าเอย ?
""""
**** ร่มเอย ร่มไทร ****