เราอยู่บ้านเดี่ยวค่ะ หมู่บ้านราคา 7-14 ล้านบาท อยู่มา 2 ปีกว่า ตอนซื้อเราพยายามหาบ้านที่มีฟังก์ชั่นเพียงพอสำหรับการใช้งาน เพื่อลดปัญหาการต่อเติมของเพื่อนบ้านเช่นห้องครัวด้านหลังบ้าน หลังบ้านเราห่างจากกำแพง 2 เมตร พอเข้าอยู่ได้ประมาณ 3 เดือน เจอเพื่อนบ้านด้านหลังต่อเติมมาชิดกำแพงหลังบ้านฝั่งสวน ดูด้วยสายตาเว้นไม่ถึง 50cm แบบมีห้องน้ำระบายอากาศ พร้อมทำหน้าต่าง 2 บาน!! (ตามปกติต้องเว้นระยะ 2 เมตรถ้ามีหน้าต่าง) ระหว่างทำเราก็ไปคุยขอให้ปิดทึบตรงหน้าต่างได้ไหม เพราะมันเห็นเข้ามาที่ตัวบ้านด้านในของเรา ได้คำตอบกลับว่าจะติดฟิมล์ให้แทน อืม...... (คุยและจบด้วยดีค่ะ) เราก็ได้แต่คิด อยากจะแจ้งเขตแต่ก็ต้องอยู่กับเพื่อนบ้านอีกนาน เลยปลอบตัวเองไม่เป็นไรๆเดวกั้นรั้วระแนงเอา 2 วันถัดมา เค้าพาลูกมาอาบน้ำตรงลานซักล้างหลังบ้าน(ในบ้านมีห้องน้ำ 4 ห้องพร้อมอ่าง) และระหว่างนั้นลูกเค้าก็จะโยนปาของเล่นมาฝั่งบ้านเรา เราได้ยินเสียงตึงๆ เราตกใจมาก รีบเดินไปดู เลยเห็นว่าลูกเค้าปาของเล่นมาชนกระจกหน้าต่าง ชนประตูครัว แล้วเป็นทุกวัน จนหลังบ้านเรามีแต่ของเล่น กางเกง กล่องข้าว!! เวลาเราเดินไปหลังบ้านเราจะเก็บขี้นไว้บนกำแพงให้เค้า และไม่เคยได้รับคำขอโทษ วันดีคืนดีก็เดินมาบ้านเราขอเข้ามาในบ้านมาเก็บของ พูดจบก็เดินเข้ามาวนรอบบ้านเรา เรายืนงงแต่เค้าเดินไปถึงหลังบ้านเราแล้วเพราะตอนนั้นประตูโรงจอดรถไม่ได้ปิด ครั้งถัดไปมาอีกเราไม่ให้เข้าแล้วค่ะ ช่วงนั้นเรากับแฟนยังไม่ว่างเลยยังไม่ได้ทำรั้วระแนง (ระหว่างนั้นเราเคยยืนดูจากหน้าต่างชั้นสอง การล้างถ้วยจาน ล้างผักก็ทำที่ลานซักล้างหลังบ้านต่อให้จะล้างแค่แค่ผักนิดเดียวก็ตาม ทั้งที่ในบ้านมีทั้งโซนเคาน์เตอร์พร้อมอ่างและห้องคร้วแยกอีก อันนี้เราสงสัยทำไมต้องถึงกับลากกะละมังทุกเช้าตรู กลางวัน เย็น และมืด เสียงดังมากและดังเป็นชั่วโมงๆ ได้แต่ทำใจยังไงก็บ้านเค้า)

จนมาถึงวันที่ทำรั้วระแนงแล้ว โดยเราทำแบบทึบสูงขึ้นอีก 1.20 ตีปิดตรงหน้าต่างที่เค้าต่อเติมมา และกั้นตลอดแนวกำแพงหลังบ้านโดยตั้งเสาขึ้นเองไม่ได้ทำบนรั้ว แต่เรื่องยังไม่จบค่ะ ระหว่างรั้วระแนงกับกำแพงจะมีช่องว่างด่านล่างประมาณ 1.5-2 นิ้ว ซึ่งช่องนั้นเราจะเจอตระเกรงกรองอาหารของอ่างล่างจาน ซองผ้าต่างๆ ที่แขวนจาน คือส่อดเข้าช่องข้ามรั้วมาโผ่ลในเขตฝั่งบ้านเรายึดติดไว้ถาวร เราเลยก้มไปดูก็เห็นพวกกระป๋อง กล่องข้าวที่คว่ำบนกำแพงแต่ถูกดันในน้ำมาหยดในบ้านเราแทบจะตลอดแนวครัว จนทำให้บ้างครั้งมีกลิ่งคราวของอาหารเหม็นมากค่ะ และมีสิ่งของหล่นมาให้เก็บเรื่อยๆ แบบแย่ๆหน่อยก็คงลวดหนาๆยาวๆที่หล่นมาฝั่งบ้านเรา แล้วเราเดินไปเหยียบจนลวดทะลุรองเท้าแต่ดีหน่อยยังไม่ปักเข้าที่เท้าตรงๆ พร้อมกับเสียงดังทุกเช้าๆๆๆๆ จากการลากกะละมัง ลากเก้าอี้ การโยนจานช้อนสิ่งของ ทั้งๆที่มีครัวในบ้าน แถมไม่กี่วันก่อนเค้ายังโพสว่าเพื่อนบ้านด้านหน้าเค้าออมๆว่าควรจอดรถในบ้านและบอกเดวจะทำดีให้เป็นตัวอย่างพร้อมถ่ายคลิปโชว์ถอยรถเข้าบ้านและในคลิปก็เห็นทะเบียนรถเพื่อนบ้าน เราเห็นโพสเราขำเลยค่ะ และคิดว่าบ้านนั้นคงโดนเหมือนบ้านเรา (เราออกจากงานมาเป็นแม่บ้านเต็มตัวเลยออกไปเดินเล่นบ่อยๆ) คือเวลาเราเดินเล่นในหมู่บ้าน เรามักจะเห็นว่าเพื่อนบ้านด้านหลังเราเค้าชอบจอดรถหน้าบ้าน ไปกี่ครั้งก็เห็น เพราะบ้านมีรถหลายคันแต่ในบ้านจอดได้แค่สองคัน เราเลยคิดว่าฝั่งตรงข้ามบ้านนั้นเค้าคงทนไม่ไหวเลยเอารถมาจอดบ้าง 

ตั้งแต่มาอยู่ที่นี้เพื่อนบ้านด้านหน้า ด้านข้างดีหมดเลยค่ะ อยู่กันด้วยความเกรงใจและมีมารยาท จอดรถในบ้าน เจอกันทักทายของฝากแบ่งปันตลอด รู้จักกันข้ามซอยก็มี บรรกาศร่มรื่นน่าอยู่ เราเดินดูในหมู่บ้าน อยู่กันแบบสงบ เรื่องการต่อเติมเค้าทำถูกกฎหมายทุกหลังเลยยกเว้นหลังบ้านเรา!! ที่มาพร้อมความไม่เกรงใจและอื่นๆ ตอนนี่เราก็ได้แต่ทำใจ อิจฉาบ้านอื่น รอเคลียปิดบ้านให้จบและขาย ยอมรับว่าราคาบ้านคัดคนได้ส่วนนึงค่ะ แต่แจ็คพอตมาตกที่เรา อยากจะมีคาถาไล่เพื่อนบ้านจะสวดทุกวัน อวยพรขอให้คนที่กำลังซื้อบ้านเจอเพื่อนบ้านที่ดีนะคะ