คือเราคบกับเค้าได้ประมาณนึงแล้วค่ะ แต่คุยกันมานานแล้ว เค้าเป็นคนที่แบบต้องเรียนไปด้วยช่วยที่บ้านทำงานด้วย เค้าจะทุ่มเทกับการเรียนมาก แรกๆที่คุยเค้าก็สนใจ เราเข้าใจเค้าทุกเรื่องเลยนะคะ พยายามเข้าใจเค้าตลอด เหมือนกลางคืนเค้าต้องอ่านหนังเราก็เข้าใจ ช่วยที่บ้านทำงานก็เข้าใจ แต่เค้าก็จะพยายามหาเวลามาคุยกับเราตลอด แต่มันติดเรื่องนี้ค่ะ คืออยู่ที่โรงเรียนตอนเดินผ่านกันเค้าจะชอบทำเหมือนไม่สนใจ ไม่เคยที่จะชวนไปไหนด้วยกัน โทรหากันก็น้อยมากถ้าไม่ขอโทรก่อนก็คือจะไม่ได้โทร พอไปคุยกับเค้าเรื่องนี้เค้าก็ให้เหตุผลว่าเค้าโลกส่วนตัวสูง ถึงโลกส่วนตัวสูงแค่ไหน แต่เค้าก็ต้องคิดด้วย ว่าเราก็แฟนเค้าเหมือนกัน แค่ให้ความสำคัญแค่นี้เค้ายังให้เราไม่ได้เลย เรื่องไม่มีเวลาให้อันนี้เราก็พยายามเข้าใจเค้าอีก ไม่เคยเลยที่จะไป งี่เง่าใส่ พูดได้แค่ว่าไม่เป็นไร เข้าใจ เพราะไม่อยากให้เค้าคิดว่าเรา งี่เง่า แต่เรื่องที่มันแรงจริงๆ คือ เราถามเค้าว่ารักเราบ้างมั้ย เค้าบอกว่า คำว่ารักสำหรับเค้ามันเกินตัวไปมาก ใช้คำว่ารู้สึกดี ดีกว่า ยังไม่รู้เลยว่ารักคืออะไร ไม่อยากคาดหวังเพราะกลัวเจ็บเหมือนครั้งก่อนๆ ของเค้า เค้าพูดมาแบบนี้เราไปไม่เป็นเลยค่ะ จุกมาก เราเป็นแฟนเค้าแค่คำว่ารักเค้ายังพูดไม่ได้ คือมันไม่ใช่แล้วค่ะถ้าแบบนี้เรื่องไม่มีเวลาให้ ไม่เป็นไรเราไม่เอาก็ได้ แต่แค่คำว่ารักให้กันไม่ได้อันนี้เราก็ไม่ไหวเหมือนกัน ทุกคนว่าควรทำไงต่อดีคะ ดูๆไปก่อนดีมั้ย หรือจะพอเลย
ควรพอดีมั้ย มีแฟนเหมือนไม่มี